Hava kanalı, zorla veya doğal havalandırmada kullanılan prefabrik bir yapıdır. Odada iyi bir mikro iklimin yanı sıra temiz hava sağlamak için gereklidirler. Bir sistemin düzgün çalışması için sızdırmaz olması gerekir. Kanalların kaynağı en dayanıklı ve güvenilir olarak kabul edilir, ancak başka kurulum yöntemleri de vardır.
Kanal sınıflandırması
Sistemin tasarım özellikleri bağlantı yöntemi seçimini etkiler. Ayrıca, yerleştirme yöntemi, çalışma koşullarına, kirli havanın çıkış parametrelerine bağlıdır.
Yuvarlak ve dikdörtgen
Geometrik şekil yuvarlak ve dikdörtgen yapıları ayırt eder. İlk seçeneğin avantajı, girdap akışlarının ortaya çıkma riskinin olmamasıdır. Gürültü seviyesi daha düşük. Bu tür kanallar endüstriyel tesislerde daha sık kullanılır.
Konutlar için dikdörtgen bir tasarım daha uygundur. Yüksek veriminden dolayı iyi havalandırma sağlar. Böyle bir sistemin bitirme malzemesinin altına gizlenmesi daha kolaydır. Duvara sıkıca oturması nedeniyle, ürün çok kullanılabilir bir alan kaplamaz.
Nadir durumlarda, klima sistemini oluşturmak için üçgen bölümler kullanılır. İç mekan için önemlidirler.
Sert ve esnek
Sert kanalların farklı şekilleri vardır: yuvarlak, kare, dikdörtgen. Alüminyum, paslanmaz çelik, polimerik malzemeler kullanılan yapıların üretimi için. Esnek seçenekler sadece yuvarlak bir şekle sahiptir. Alüminyum, tekstil, PVC'den yapılmıştır. Ürüne ekstra sertlik kazandırmak için bir tel kullanılır. Etkili bir sistem her iki kanal türünü birleştirir.
Hava kanalları duvarın içinde veya dışında bulunur. İlk seçenek, büyük bir yapıda bir havalandırma şaftıdır. Yaşam alanlarında kullanılır. Dış kanal, tasarımın her zaman önemli olmadığı endüstriyel veya teknik odalar için daha uygundur.
Kaynak yöntemleri
Hava kanallarını birbirine kaynak ile bağlamak için, ustalar işlem pahalı olduğu için nadiren gerekir. Bu yöntem, yapının sızdırmazlığına özel gereksinimler getirilirse kullanılır. Kaynak işlemi manuel veya mekaniktir.
Manuel
Malzemenin kalınlığı 1,5 mm'den fazla ise ark kaynağı kullanılır. Metalin kalınlığı 0,8 mm ise gaz ekipmanı gereklidir. İkinci yöntem nadiren kullanılır.
Mekanize
Mekanize kaynak yöntemi yarı otomatik veya otomatiktir. İşletmelerde kullanılır.
Bağlantı türleri
Havalandırma boruları birbirine kaynaklı veya flanş yöntemiyle bağlanır. Ek olarak, elemanları bir bandaj, meme başı veya manşon ile sabitleyebilirsiniz.
kaynaklı
Kanalın parçalarını metal ise kaynak yaparak bağlamak mümkündür, duvarlarının kalınlığı 1.5 cm'yi aşar.Çoğu zaman bu yöntem zararlı gazların biriktiği endüstriyel tesislerde kullanılır. Bu durumda, dikişler mümkün olduğunca sıkı olmalıdır. Galvanizli malzemeler, kaynak bölgesinde korozyonu önlemek için son derece profesyonel kaynak gerektirir.
meme
Bir meme ucu, ortasında bir dışbükey kaburga bulunan bir borunun bir parçasıdır.Ana yapıya yerleştirilir. Sabitleme için aynı kaburga kullanılır. Kanal üzerinde farklı bir bölüm giyilir. Derz metalik bantla kapatılmıştır.
Nipel bağlantısı bir kuplaj kullanılarak gerçekleştirilir. Çapı ana borudan daha büyüktür. Bağlantı, yapının 2 parçasını birleştirebilir. Bu durumda kaburga elemanın iç yüzeyinde bulunur. Bu yöntem yuvarlak kanalları bağlamak için kullanılır.
flanş
GOST'a göre, borular bir flanş yöntemiyle bağlanabilir. Parçaları sabitlemek için punta veya sürekli kaynak kullanılır. Kendi aralarında, flanşlar somun ve cıvataların yanı sıra perçinlerle sabitlenir. Kaynağın güvenilir bir şekilde sızdırmazlığını sağlamak için lekelenmelidir. Çelik elemanlar arasına bir conta yerleştirilir. Verime rağmen, kanalların flanş bağlantısı üretimi zahmetli ve pahalıdır.
Bandaj
Kimya endüstrisinin işletmelerinde yapıyı birleştirmenin bandaj yöntemi talep edilmektedir. Eklemin yüksek güvenilirliğini sağlar, ancak üretim sürecinin kendisi pahalıdır, bu nedenle evde kullanım için popüler değildir. Bandaj bağlantı dikişinin üzerine tutturulur. Bundan önce, uçlar flanş gerektirir. Örtü alanı kimyasal olarak inert bir dolgu macunu ile doldurulur. Bu yöntem plastik kanalları birbirine bağlamak için kullanılır.
Kullanılmış ekipman ve malzemeler
Kanalların veya kaynaklı bir eklemin nipel bağlantısı oluşturmak için aşağıdaki araçlar ve malzemeler gereklidir:
- paslanmaz çelik;
- şerit metre, işaretleyici;
- çekiç, pense;
- mengene;
- metal kesme aletleri;
- uygulaması için dolgu macunu ve tabanca;
- kaynak makinesi;
- ilgili çaptaki boru parçaları.
Yapının montaj teknolojisi en küçük ayrıntıya kadar takip edilmelidir. Kanalın parçalarını sızdırmazlık olmadan birleştirirseniz, sistemin işlevselliği bozulur. Yapı, tüm parçaların çapı dikkate alınarak davlumbaza bağlanır. Kanalı monte etmeden önce, bir çizim yapılır.
Kaynaklı kanal bağlantılarının avantajları ve dezavantajları
Kaynaklı bağlantı tek parçalıdır ve ek sabitleme elemanları gerektirmez. Aşağıdaki avantajlara sahiptir:
- büyük yapılar üretme olasılığı;
- dökme elemanlara kıyasla ağırlık azalması;
- eklemin yüksek mukavemeti ve güvenilirliği;
- ev koşullarında nispeten düşük emek yoğunluğu.
Kaynaklı bir eklemde genellikle artık stres oluşur. Bu durumda, metalin teknik özellikleri, sonunda gücünü kaybeder. Kaynak yanlış kullanılırsa, dikişler arızalı olabilir. Cihazı kullandıktan sonra, eklemler görsel olarak ve aletler yardımıyla kontrol edilmelidir. Isıl etki alanında metalin yerel olarak ısıtılmasıyla, malzemenin mekanik özellikleri değişebilir.
Uygulama kapsamı
Hava kanallarını herhangi bir odadaki davlumbaza bağlayın. Kaynaklı derzler, nem veya asit dumanlarıyla doymuş hareketli havayı duman giderme sistemlerinde kullanılır. İçinde yüksek basınç bulunan veya sıcak hava kütlelerinin dolaştığı tasarımlarda gereklidirler.
Bu bağlantı türü bodrum katlarında, çatı katlarında kullanılır. Konut ve teknik binalar için uygundur. Bu tip kanal montajı yanmaz, dayanıklı ve hava geçirmezdir.
Kanalın kaynaklı bağlantısı, kaliteli bir havalandırma sağlar. Ancak, iş kesinlikle talimatlara göre yapılmalıdır.
