Banliyö bölgelerindeki otonom su temini, merkezi ağlardan uzakta bulunan tesislere su sağlamak için modern bir yaklaşımdır. Su ana pompası bir pompaya dayanmaktadır. Üç çeşidi kullanılır: derin, dalgıç ve yüzeysel. Çoğu zaman ikincisini kullanın, çünkü kullanımı uygundur. Ancak böyle bir pompalama ünitesinin küçük bir su emme derinliği vardır. Bu teknik özelliği arttırmak için ek bir eleman kullanılır - bir ejektör. Bir pompa istasyonuna monte edilebilir veya ayrı bir ünite olabilir - uzaktan.
İtici nasıl düzenlenir
Çalışma prensibinin temeli, akışın kendisinden dolayı su akışının hızını arttırmanın fiziksel yasasıdır. Bu yasa yaratıcısı fizikçi Bernoulli'nin adını taşımaktadır. İtici dört bölümden oluşur:
- emme bölmesi, aynı bölme;
- karıştırma bölmesi;
- azaltılmış çaplı meme;
- difüzör.
Borunun içinde büyük bir hızla hareket eden su, kendi etrafında bir vakum oluşturur. Bu nedenle, su akışına ek bir hız verilir. Vakum oluşturmak için yüksek su hızı gereklidir. Bir pompa istasyonu tarafından oluşturulur.
İtici pompaya iki boru veya nozul ile bağlanır. Pompa sadece ilk borudan su çeker. Sonra ikinci borudan sıvının bir kısmını ejektöre geri döndürür. Bu su, hızının birkaç kez arttığı azaltılmış bir deliğe sahip bir nozuldan basınç altında geçer.
Uzaktan ejektörlü ve yerleşik pompa istasyonlarının çalışma prensipleri aynıdır. İlk durumda, hızlandırıcı cihazın kendisi kuyu veya kuyu içine monte edilir ve su kütlesine gömülür. İkincisi, pompa istasyonunun içinde bulunur ve ayrılmaz bir parçasıdır.
Bu durumda, ilk durumda, ejektörlü pompa iki boru ile bağlanır, bu da malzeme tüketimini arttırır, ancak çok fazla değil. İkincisinde, sadece bir boru pompa istasyonundan su giriş kaynağına indirilir.
Ejektörün başka bir artısı daha var. Ayrı bir öğe olarak çalışır. Kısa bir süre için, bağımsız olarak su pompalayabilir. Bu, pompa istasyonlarını kuru çalışmadan korur.
Sirkülasyonlu su akışının hacmini ve hızını düzenlemek için, dönüş borusu devresine sıradan bir musluk monte edilir. Kısmi kapatma ile hacim ve hız azalır, cihazın verimliliği ve su alım derinliği azalır.
Dahili veya harici
Cihazın yeri, pompanın kurulumunu ve verimliliğini etkiler.
Dahili ejektörlü pompa istasyonları ile daha kolaydır. Kurulumları basit ve ekonomiktir. Cihazın kendisi yüzeye yerleştirilmiştir, yani kontrol, bakım ve onarım daha kolaydır. Az yer kaplar, bu yüzden kimseyi rahatsız etmez. Cihaz istasyon binasına kurulur, bu nedenle kirliliğe karşı iyi korunur. Ek olarak kum, silt ve küçük taşlardan korumak için filtreler takmaya gerek yoktur.
Ancak, bu düzenleme maksimum teknik ve operasyonel özellikler sağlamaz. Dahili ejektörlü pompalar suyu 10 m derinlikten kaldırabilir, belki daha da düşük olabilir, ancak daha sonra istasyonun basıncı ve verimliliği azalır.
Başka bir eksi, çalışan bir kurulumdan gelen gürültüdür. Ejektör içindeki hareketli su sesleri pompanın gürültüsüne eklenir. Güçlü değildirler, ancak insan kulağı tarafından iyi yakalanırlar. Bu nedenle, yerleşik bir ejektörlü bir pompa istasyonu kurarken, ses yalıtım sistemini dikkate almalısınız. Örneğin, ekipmanın üzerine bir kapak takın, hizmet odasına veya kesona takın, ancak evin içine değil.
Malzeme tüketimi ve montaj açısından uzak modeller daha karmaşıktır.Ancak diğer artılar küçük kusurları kapsar.
- Pompa suyu 40 m derinlikten kaldırabilir.
- Ejektörden gürültü geliyor.
İki çeşidi genel performans açısından karşılaştırırsanız, yerleşik daha iyidir. Su alımının derinliği göz önüne alındığında, harici bir modele tercih edilmelidir. Büyük derinliklerde bulunan su daha temiz olduğundan, dahili hızlandırıcılara sahip pompa istasyonları satın almanız önerilir.
Pompa istasyonlarını bağlamak için özellikler ve kurallar
Dahili ejektörlü ekipman standart olarak otonom bir su şebekesine bağlanır. Su besleme kaynağına indirilen emme borusuna bir boru bağlanır. Çıkış borusuna - boru evin içine gidiyor.
Uzaktan ejektörlü bir pompa istasyonunun kurulumu daha karmaşık bir şemaya göre yapılır. Tüm montaj yüzey üzerinde gerçekleştirilir ve daha sonra boruları olan bitmiş ünite kuyuya veya kuyuya indirilir.
- Ejektörün emme portu, çek valfın önceden kesildiği küçük bir nozüle bağlanır ve altta bir süzgeç bulunur.
- Çıkışa karşı tarafta, içinden pompa istasyonuna su yükselecek bir boru (hortum) bağlayın.
- İkinci deliğe başka bir boru bağlanır (devridaim).
- Borulu bir ejektör hidrolik bir yapıya indirilir.
Her iki boru da pompa ekipmanına bağlanır. Birincisi emme borusuna, ikincisi, su akışını iki devreye böler: tee içinde, evin içinde, ejektöre kadar. Son devrede, tişörtün yakınında, su hareketinin hızını ayarlamak mümkün olacak bir vinç takılmalıdır.
Kontrol vanası şu şekilde çalışır: ne kadar çok kapatılırsa, kullanım suyu kaynağına o kadar fazla su akar. Su şebekesindeki yük artmışsa, suyu ejektöre doğru sürerek musluğu daha fazla açabilirsiniz. Piyasada otomatik ayar sistemine sahip ejektörler ortaya çıktı. Bunları kullanarak bir vinç takmayı reddedebilirsiniz.
Uzak bir ejektör kurma sürecinde, ana şey boruları, daha kesin olarak, pompa istasyonuna bağlantılarını karıştırmamaktır. Bunlardan biri bir şekilde kutlanıyor. Örneğin, pompaya bağlanacak dış uç elektrik bandı ile boyanır veya sarılır.
Bir ejektörün görünümü birçok sorunu çözdü. Pahalı dalgıç pompalar satın almaya gerek yoktur. Kuyulardan su alımı için yüzey kurulumlarını kullanma fırsatı vardı. Ancak, pompa istasyonlarının kendinden emişli ekipman olmadığı gerçeğini dikkate almalıyız. Bu nedenle, çalışmaya başlamadan önce, mahfazadaki özel bir delikten su ile doldurulmalıdır.
