Havalandırmanın çatıdan geçişi düğümü, bina standartlarının gereksinimlerine uygun olarak üretilen en önemli yapısal unsurdur. Düzenlemesine yetkin bir yaklaşım, çatının bütünlüğünü (sızdırmazlığını) garanti eder. Bu öğenin kurulum özelliklerini anlamak için, çıkış düğümlerinin türlerini ve işaretlerini tanımanız gerekir.
Geçit Düğümü Gereksinimleri
Standartların gerekliliklerine göre, havalandırma için çatıdan geçiş, mevcut kaplamanın sızdırmazlık seviyesini azaltmayacak ve nemin binaya girmesini engelleyecek şekilde yapılır. Ayrıca, tortuların doğal akışına müdahale etmemeli ve güvenilir ısı yalıtım korumasına sahip olmalıdır. Üst kısımda, baca borusu, içeriye giren nemden koruyan özel bir vizörle (deflektör) kapatılır.
Cebri hava değişim sistemi ile ünitenin yanına yağış ve nemden izole edilmesi gereken bir egzoz fanı takılır. Ayrıca, elektrik ünitesinin güvenilir bir şekilde topraklanması gerekecektir. Tipik bir geçiş ünitesi (UP) monte edilirken, yapıyı çökelmeden koruyan ve nemin giderilmesine katkıda bulunan ek elemanlar kullanılır. En rasyonel olanı, su akışına veya sırt boyunca herhangi bir müdahalenin olmadığı “yamaç boyunca” konumdur. İkinci yöntem, direnci azaltan ek öğeler olmadan yapmanızı sağlar. Havalandırma ünitesinin montajı sırasında tipik bir hata, kapak tabakalarının altına bir sızdırmazlık elemanı (ön önlük parçası) sokulmasıdır. Su, ortaya çıkan boşluğa akar, daha sonra çatı pastasına nüfuz eder ve tavan arasına sızar.
UP çeşitleri
Ücretsiz satışta, kare veya yuvarlak kesitte yapılan hava kanalları için çatıdan geçiş düğümleri vardır. Özel bir montaj rondelası vardır; yapıyı güçlendirmek için takviye ile donatılmıştır. Bu modüller, evin yapımı sırasında zemin levhasına sabitlenmiş betonarme destek kaplarına monte edilmek üzere tasarlanmıştır. İkincisi, tasarımı hemen hemen her dikliğin eğimine monte etmenizi sağlayan yatay bir platforma sahiptir.
Tasarım özelliklerine göre, çeşitli geçiş düğümleri ayırt edilir:
- yoğuşma halkalı ve onsuz;
- valfsiz;
- elle çalıştırılan valf ile;
- elektrikli kumandalı valf ile.
Sistem kapalıyken soğuk havaya erişimi engellemek için vanalara ihtiyaç vardır.
Ek yalıtımı olan havalandırma üniteleri mevcuttur. Kanalın şekline göre, UE'ler yuvarlak, aynı zamanda kare veya düz (dikdörtgen).
Markalama ve bağlantı elemanları
Çeşitli geçiş elemanları aşağıdaki sisteme göre işaretlenmiştir:
- 01'den 10'a kadar dijital indeksi olan UP1 tanımı, valf ve kondenser halkası olmayan (çapları farklı) ürünleri ifade eder.
- UP2 harfi, elle kontrol edilen bir valfe sahip ve halkasız 01 ila 10 arasındaki sayı işaretleriyle işaretlenir.
- 11'den 21'e kadar rakamlarla UP2 tanımı, bir kapasitör halkalı valf mekanizmalarına atanır.
- UP3 adı, vana için özel bir platform ile donatılmış elemanlara atanır.
Örneğin "UPZ-21" tip tanımı aşağıdaki gibi deşifre edilir: manuel kontrol için tasarlanmış ve yoğuşma suyu tahliyesi için bir halkaya sahip vana tertibatı.
Kendi kendine montaj özellikleri
Havalandırma için çatıya nüfuz etmek için modül seti, ahşap elemanlara, betonarme camlara sabitlenmelerini sağlayan donanım ve gömülü parçaları içerir. Isı yalıtım korumasının işlevi, bir fiberglas tabakası ile kaplanmış mineral yün ile gerçekleştirilir. Koruyucu valfli modüller monte ederken, bunun için özel olarak tasarlanmış boru dikkate alınır. Valf mekanizması, boru şeklindeki elemanın alt kenarına tutturulmuştur. Üst flanşı, kanalların veya boruların sabit bir pozisyonunu sağlamaya yarar. Bağlantı elemanları için, verilen kelepçeler ve braketler kullanılır.
Bir geçiş düğümü seçmeden önce, eğimli çatının eğimi ve ondan çatının sırtına olan mesafe dikkate alınır. Bir valf ve halkanın varlığı seçeneğini belirlemek de önemlidir. Bu seçeneklerin tümü çalışma koşullarına bağlı olarak değişir. Mekanik bir valf takmaya gerek yoktur, örneğin, sistem zaten normal çalışıyorsa ve sürekli ayar gerektirmiyorsa.
UP aşağıdaki malzemelerden yapılmıştır:
- çeşitli sınıflardaki polimerler;
- 0.5-0.8 mm kalınlığında paslanmaz çelik;
- siyah çelik 1.5-2 mm.
Kullanılan çatı malzemesi tipine ve çıkış borusunun özelliklerine bağlı olarak belirli bir numune seçilir. İthal edilen birimlerin yüksek kaliteli işçilikle ayırt edilmesine rağmen, her zaman yerel koşullara uymazlar. Bu nedenle, genellikle yerli parçalara tercih edilir.
İş
UE'yi düzenlerken, sert ve yumuşak - çatı tipinde farklılık gösteren iki kurulum yöntemine dikkat edilir. İlk durumda, yapısal birimler fayans, arduvaz veya oluklu mukavva çatısına monte edilir. Kurulumları için, çatlaklar ısı yalıtımlı bir bileşikle doldurulan kare bir koltuk hazırlanır. Isı yalıtımını yanlışlıkla boru deliğine giren nemden korumak için flanşlama yapılır. Dört apron elemanı kovanın etrafına monte edilir ve borunun her taraftan çatıya bitişik olduğu alanları kaplar.
Yapısal elemanı monte ederken, rampa boyunca alt kısım önce eklenir, sonra yan olanlar. Fiksasyonlarından sonra, yatay parçaları doğrudan çatı altına sarılmış olan apronun üst sektörü yerleştirilir. Yanlar ve alt kısım çatının üstünde bulunur. Genellikle, başka bir eleman (kravat) kullanılır - çatı konstrüksiyon kitinde sağlanan uzun bir oluk. Ancak çoğu zaman onsuz yapmak mümkündür; ihtiyacını açıklığa kavuşturmak için uzmanlara danışmak daha iyidir.
Önlük bitmiş bir parça olarak satılır, ancak istenirse, kendi başınıza yapmak kolaydır. Bunun için, 0.5 mm kalınlığında bir galvanizli sac uygundur. Daha kalın iş parçaları kullanılmaz, çünkü onlara istenen şekli vermek zor olacaktır.
Yumuşak çatı için tasarlanmış tasarımlar, havalandırma geçişinin bileşenlerinin genel kurulum sırasına göre farklılık gösterir. Böyle bir kaplamaya sahip çatılardaki eğimler, kural olarak, 12º veya daha fazla bir eğimle gerçekleştirilir, bu da bizi istenen numuneyi özel dikkatle seçmeye zorlar. YUKARI yumuşak bir kaplama ile eğimli bir çatıdaki düzeni önceden hesaplanır, bu da en iyi kurulum seçeneğini seçmenizi sağlar.
