Bir şehir evinin zemin katındaki bir dairede uygun şekilde organize edilmiş zemin yalıtımı, evinizde rahat bir sıcaklığı korumanızı sağlar ve minimum ısı kaybını garanti eder. Hem bina inşaatı aşamasında hem de işletilmesi sırasında genital bölgeyi izole etmesine izin verilir. Doğru ısı yalıtım malzemesi seçimi, bir evin ısıtılması için harcanan enerjiden tasarruf edilmesine ve ısı kaybını en az yüzde 20 oranında azaltmaya yardımcı olacaktır.
Zemin yalıtım yolları
Apartman binalarının zemin katlarında, bodrumdan yayılan soğuk hava ve nemli dumanlara karşı koruma sağlamak için zemin yalıtımı gereklidir. İnşaat sırasında son kaplamanın doğrudan betonarme zeminlere döşendiği eski binaların konut binalarında bu soruna özellikle dikkat edilir.
Ev sahipleri, sıcak havayı yaşam alanı içinde tutmanıza izin veren bir yerden ısıtma sistemi kurmayı planladığında ısı yalıtımı gereklidir. 1. kattaki bir dairede onarımında yaygın olarak kullanılan çeşitli zemin yalıtımı yöntemleri vardır.
- Şapın önceden döşenmiş ısı yalıtkanı üzerine yerleştirilmesi.
- Sözde "gecikmeler üzerinde yalıtım".
- Dış tarafa sabitlenmiş ısı yalıtım malzemesi ile kaplama (örneğin bodrum tarafından).
Seçilen yöntem ve kullanılan malzeme türü ne olursa olsun, 1. kattaki dairede zeminleri kendi ellerinizle izole etmeden önce iyice hazırlamanız gerekecektir. İlk önce kaba tabanı incelemeniz ve gerekirse çatlakları onarmanız ve daha sonra çözeltinin kalan pıhtılarını çıkarmanız gerekir.
Isı yalıtkanının üzerine beton şap
Beton kaplama için yalıtım seçimine özellikle dikkat edilir, çünkü devam eden çalışma kompleksinin başarısı kalitesine bağlıdır. Aşağıdaki malzemeler geleneksel olarak şap için bir ısı yalıtım tabanı olarak seçilir:
- Genişletilmiş kil gibi dökme maddeler.
- Rulo döşeme.
- Plakalar halinde üretilen izolatörler.
Bu seçeneklerden ilki geleneksel yaklaşımlarla ilgilidir, çünkü şap için bir temel olarak hizmet etmek üzere genişletilmiş kil oluşturulmuştur. Granüller, 20 cm kalınlığında bir tabaka ile kaba bir tabana saçılır ve daha sonra sıvı beton ile dökülür. Bununla birlikte, bu malzeme özel evler, tavan arası ve tavan yapıları için daha uygundur. Kentsel dairelerde, iyi seviyeli bir taban üzerine serilmiş ve özel bir yapıştırıcı bileşimi ile sabitlenmiş rulo tipi ısı izolatörleri tercih edilir.
Kendinden yapışkanlı bir tabana sahip malzemeler kullanırken, koruyucu tabakayı çıkarın ve ruloyu yalıtımlı tabana yerleştirin. Kaplamanın üst kısmında, derzler özel bir yapışkan bant ile yapıştırılır ve bir reflektörlü bir alt tabaka kullanılması durumunda, bu amaçlar için bir alüminyum bant seçilir.
Tipik olarak, köpüklü polietilen bir laminat için bir substrat görevi görür, doğrudan üzerine ince bir zemin kaplaması döşenir.
Zeminin bu yöntemlerle yalıtılması, maksimum yoğunlukta ve minimum higroskopiklik indeksi ile malzeme seçimini gerektirir. Bu amaçlar için, "Penoplex" in çeşitli markaları uygundur. Hafif olmalarından dolayı yalıtım levhalarının tabanda kritik bir yükü yoktur.
Gecikme yalıtımı
Bu yöntem çoğunlukla, ısınma "kuru" tabaka şap yöntemiyle (örneğin muşamba altında) gerçekleştirildiğinde kullanılır.Avantajları arasında, kuruması için ek zaman gerektiren ham bileşenlerin bulunmaması yer alır. Aynı zamanda, kendinden destekli sac malzemelerin (sunta, OSB, kontrplak veya GVL) kullanımı nedeniyle yalıtım üzerindeki yük önemli ölçüde azalır. Maliyetler açısından en uygun olanın, bu kurulum yöntemi için yeterli bir yoğunluğa sahip bir ısıtıcı olarak ucuz ve uygun fiyatlı bir mineral yünün seçimi olduğu düşünülmektedir. Bu durumda, genişletilmiş polistiren plakaların kullanılmasına da izin verilir, ancak sadece yükseklikteki bir rezervin mevcudiyetine bağlıdır.
Birinci kattaki zemin seviyesini yapay olarak yükseltmek gerektiğinde, genellikle genişletilmiş kil ile dolguya başvururlar. Mineral yün kullanırken, yalıtım tabakasının kalınlığı yapının tipine (özel ev, yazlık veya şehir dairesi) bağlıdır.
Açık yol
"Alt" izolasyon denilen yalıtım çok sık kullanılmamaktadır. Aynı zamanda, bu yaklaşımın tek mümkün olduğu durumlar nadir değildir. Aşağıdaki standart dışı durumlarda başvurulur:
- konutta yalıtılmamış bir bodrum veya benzer bir bina vardır;
- ev, titrek bir toprağın yüzeyinin üzerinde yüksek vida yığınları üzerine inşa edilmiştir;
- bu bölgedeki jeolojik araştırmalarla kaydedilen toprak donma seviyesi çok derin değildir.
Özel bir evde, dış mekan yalıtım yöntemi, kendisine bağlı garajda yaygın olarak kullanılmaktadır. Avantajlar arasında, yalıtım tabakasının dışarıya çıkarılması nedeniyle odanın yüksekliğinin korunması ve ahşap yapıların elemanlarına giren nem olasılığının azaltılması yer alır.
Kullanılan malzeme türleri
Zeminleri bir kır evinde veya bir şehir dairesinde zemin katta yalıtmak için, yeterli kalınlık ve yoğunlukta bir ısı yalıtkanı seçmek gerekir. En yaygın seçenekler mineral yün ve genişletilmiş polistiren (PPS) ve klasik genişletilmiş kildir. Birincisi geleneksel olarak paspaslar veya rulolar ve PPP - çeşitli kalınlıklarda plakalar halinde üretilir.
Çok daha az sıklıkla, poliüretan köpük ve penoizol temelinde hazırlanan sıvı püskürtmeli kaplamalar belirtilen amaçlar için kullanılır.
Termal koruma açısından en güvenilir olmayan, aynı zamanda en düşük yoğunluk endeksine sahip olan normal polistiren köpüktür (polistiren). Bu, betonda ısı yalıtımı için, çoğunlukla ekstrüde PPP'ye tercih edildiğini açıklar.
Zemin kattaki zemin için bir ısıtıcı seçerken, genellikle bir dizi faktör dikkate alınır. Isı izolatörünün üstüne bir çimento şapının donatılması gerekiyorsa, çalışmak için önemli mekanik yüklere dayanabilen yüksek yoğunluklu koruyucu malzemeler gerekecektir. Bu kuralın bir istisnası, kontrplak veya diğer sac malzemelerin şap için bir substrat olarak kullanıldığı durumdur - bu durumda, daha düşük yoğunluğa sahip ısıtıcılar kabul edilebilir. Islak toprağın yakın bir yerde, neme dayanıklı malzemeler seçilir: EPSP veya mineral yün.
Özel bir evde, özellikle bodrum katında kemirgenler varsa, polistiren veya genişletilmiş kil tercih edilir. İkinci seçeneğe sadece yüksek tavanlarda izin verilir.
Zeminleri ısıtırken olası hatalar
Zemin ısınırken amatörler tarafından en sık yapılan ana hatalar:
- Sıkıştırma olasılığını dikkate alarak plakalar arasındaki boşluklara uyulmaması.
- Zeminlerin durumunun yanlış değerlendirilmesi ve izolatörün kalınlığının seçiminde bir hata.
- Ahşap zemin elemanlarının su geçirmezlik ve koruyucu arıtma eksikliği.
- Neme karşı korumak için geçirimsiz membranların kullanılması (zeminin "nefes almasına" izin vermez).
- Kompozisyonun ihlali ve yalıtım malzemeleri katmanlarının düzenlenmesi sırası.
Yanlış bir adım, zemin yalıtımı için önceki tüm çabaları “geçersiz kılabilir”. Bu nedenle, uzmanların görüşlerini dikkate almak ve bu eksikliklerden kaçınmaya çalışmak çok önemlidir.
Birinci katta kendi ellerinizle zemin yalıtımı için farklı seçenekler
Binaların bodrum katında zeminleri yalıtırken, aşağıdaki seçenekleri ayırt etmeyi ve dikkate almayı öğrenmek önemlidir:
- çalışmalar tipik bir panel evde gerçekleştirilir;
- yalıtım bir apartmanın birinci katına tabidir;
- bir tuğla evde ısı yalıtım kaplaması düzenlenmiştir;
- zeminler klasik ahşap bir binada yalıtılmıştır.
İlk durumda, özellikle uç veya köşe dairelerde, gecikmeli yalıtım yöntemine tercih edilir. Isı yalıtımı olarak genellikle 50 mm kalınlığında mineral yün paspaslar kullanılır. Bu durumda, sıradan bir plastik film olan buhar bariyerinin kullanılması zorunludur.
Böyle bir turtanın üstüne, ince bir zemin kaplaması döşenir. Apartman binalarının bodrum katlarında aynı yöntemi kullanmasına izin verilir, tuğla veya çerçeve ahşap binalarda biraz farklı bir yaklaşım gerekecektir.
Zemin kat tuğla bina
Tuğla evlerde yalıtım çalışması yürütmek için geleneksel yaklaşım, toprağın tabanında veya zemin döşemesinin yüzeyinde genişletilmiş kil dolgusunun kullanılmasıdır. Dökme yalıtımın üzerine beton şap yapılır. Bu yöntem en önemli binalar için en uygun yöntemdir.
İkinci seçeneğe göre ısınma için, daha sonra PPS plakalarının döşendiği özel bir çerçevenin donatılması gerekecektir. Bu yaklaşımın avantajı, minimum işçilik maliyetidir. Yüklenicinin sadece şapı yoğurması, önceden doldurulmuş veya döşenmiş yalıtım üzerine dökmesi ve güzelce hizalaması gerekecektir.
Ahşap bina
Zeminin ahşap bir evde yalıtımı da, bu durumda işlevi bir ahşap sandık tarafından gerçekleştirilen bir çerçevenin kullanımına dayanmaktadır. Parametreleri, yalıtım tasarımının iki katmanlı yapılabilmesi için seçilir.
Zemini şafttan veya bodrumdan gelen soğuk hava akımlarından daha iyi korumak için, ısı yalıtkanı dışarıya monte edilir.
Bilinen teknolojilere uyulmasına bağlı olarak termal korumanın etkinliği, 1. katta zemin yalıtım yönteminin doğru seçimine bağlıdır.
