Konutlarda hava ısıtma konfor için bir ön koşuldur. Soğutma sıvısının zorla sirkülasyonu olan iki katlı bir evin ısıtma şemasının nasıl düzenlendiğini bilmek, tasarım aşamasında zaten önemlidir. Bu, tasarruf etmenize ve inşaat ekibini denetlemenize yardımcı olacaktır. İnşaatçının küçük becerileri, bir ısıtma sistemini kendiniz uygulamanıza izin verecektir.
İnşaat prensipleri
İki katlı evlerde ısıtma şemaları, ortak yapısal elemanlar temelinde inşa edilmiştir.
Kompozisyon şunları içermelidir:
- ısıtma kazanı: elektrik, gaz, katı veya sıvı yakıt;
- ısı eşanjörleri, radyatörler;
- kazandan akülere boru sistemi;
- otomasyon ve koruma devresi;
- genleşme tankı;
- soğutucu;
- ayarlama ekipmanı.
Modern gaz ve elektrikli ısıtıcılarda, otomasyon ve bir genleşme tankı yapı içine yerleştirilmiştir. Katı hal ısıtıcılar için koruyucu bir koşum takımı yapın.
Yapısal elemanlar
Satışta iki tip yakıtla çalışabilen kazanlar vardır - bu durumda, elektrikli boru tipi ısıtıcılar (TEN'ler) bir gaz veya ahşap ısıtıcı devrelerine yerleştirilir.
Isıtıcıların otomasyonu, kullanıcı müdahalesi olmadan veya manuel modda kapatıldıktan sonra ısıtmanın yeniden başlatılmasına izin verir. Koruma şemaları acil durum çalışması sırasında enerji kaynağını zamanında kapatır (soğutucunun aşırı ısınması, sistemdeki aşırı basınç). Gaz kazanlarında bu tür cihazlar zorunludur. Kapatıldığında, vana kapanır ve besleme devam ettirildiğinde, tesise gaz girmez.
Boru hatları çelik, bakır, metal-plastik veya polipropilen ürünlerden yapılır. İkinci seçenek para maliyetleri açısından tercih edilir; kurulum süresinden tasarruf sağlar. Kaynak için 800 ruble maliyeti olan ucuz lehim havyaları kullanın. Bağlantı parçaları, plastikten metal ipliğe adaptörler uygundur.
Bir genleşme tankı, ısıtma sisteminin önemli bir unsurudur. Isıtıldığında, su genleşir ve fazlalık rezerv tankına akar.
Cihazın içi hava ile iletişim kurarsa, devre açık olarak adlandırılır. Genleşme tankının kauçuk membranı havaya bağlı değilse, devreler kapatılacaktır.
Özel bir evdeki ısı eşanjörlerinin gücü yüksek gereksinimler getirmez. Borulardaki maksimum basınç 2-3 bar'ı geçmez. Böyle bir basınç, basıncın 14-15 Atm'ye ulaştığı merkezi ısıtma sistemlerinde yok edilebilen saf alüminyum radyatörlere bile dayanabilir.
Soğutucu seçimi
Isı taşıyıcı olarak su veya özel bir antifriz seçilir. İlk seçenek daha ucuzdur. Boruların ve radyatörlerin doldurulması, su kaynağından bir musluk vasıtasıyla gerçekleşir. Soğutucu madde olarak su, sürekli enerji (gaz, elektrik) kaynağı olan yerleşim yerlerinde haklıdır. Kesintiler sık ve uzunsa - suyu reddeder. Donma durumunda uzun süre kapanması durumunda donacaktır. Buz boru hatlarını, radyatörleri yok edecektir.
Seyrek ziyaret ettikleri evlerin ısıtma sistemine su dökmeyin. Enerji tedarikini durdurmanın yanı sıra, kazan başka nedenlerle ısıtma suyunu durdurabilir. Isıtmayı zamanında yeniden başlatmazsanız, kazalar kaçınılmazdır.
Yaz aylarında, sistemin boşalmasına izin verilmemelidir - bu, ısı eşanjörlerinin iç yüzeyinde korozyona veya oksidasyona yol açacaktır.
Antifriz pahalıdır, ancak soğukta donmaz, minimum sıcaklık paket üzerinde gösterilir. Antifriz daha güçlü bir şekilde soğutulsa bile, radyatörlerin ve kazanın yok olmasına yol açmayacak bir tür gevşek kar haline dönüşür. Konsantreler üreticinin talimatlarına göre su ile seyreltilir.
Sistemi donmayan sıvılarla doldururken, özel basınç pompaları kullanılır. Bu bir dezavantajdır - cihazın kişisel kullanımda olması arzu edilir. 200 - 300 gr yakıt doldurmak için ustayı arayın. buharlaşan veya sızan sıvı finansal açıdan pahalıdır.
Antifriz katkı maddeleri, boruların, radyatörlerin, kazan ısı eşanjörünün iç yüzeyini koruyacak antifriz reçetesine dahildir.
Genel çalışma prensibi
Herhangi bir ısıtma sisteminin çalışma şeması, yanmış gaz, katı (sıvı) yakıt veya elektriğin enerjisini ısıya dönüştürmektir. Isıtılmış su (antifriz) borulardan ısıyı uzaya aktardığı radyatörlere akar.
Yerçekimi sistemi
Fizik yasaları işleyişin merkezinde yer alır. Konturlar suyun doğal hareketini sağlıyorsa, böyle bir şema yerçekimi olarak adlandırılır.
Ek pompalar kullanılmadan yerçekimi sistemlerinde yerden ısıtma devresi yapmak son derece zordur. Zemindeki borulardaki birkaç milimetre farkı, havalandırmaya ve soğutucu akışkanın hareketinin kesilmesine yol açar.
Isıtılan soğutucunun yoğunluğu soğuktan daha düşüktür. Yoğunluk farkı nedeniyle, kazandan gelen su / antifriz, besleme yükselticisi boyunca yukarı doğru yükselir (çap 60-80 mm). Tüm sistemin üst kısmında açık veya kapalı tip bir genleşme tankı monte edilmiştir.
İkinci katın binasının çevresi boyunca, üst kablo köprüsünü döşeyin. 40-50 mm çapında bir boru, metre başına 2-3 cm'lik bir eğimle monte edilir. Radyatörlerin kurulum yerlerinde, 16 - 25 mm çapında borular borulara kaynak yapılır. Onlarda, sıvı radyatörlere akar. Ardından soğutucu birinci kattaki bataryalara girer.
Kazan seviyesinde veya binanın çevresi boyunca biraz daha alçakta, içine soğutulmuş suyun toplandığı daha düşük bir devre (dönüş) döşenir.
Ek basınç pompaları olmadan kazandan üst dağıtım borusuna kadar 6-7 m'den daha yüksek olmayan bir yerçekimi devresi sağlamak mümkündür.Bu iki katlı bir evin yüksekliği.
Devre, pompaları çalıştırmak için gereken elektriğin sık sık kapatıldığı yerlerde uygulama bulur. Bu durumda gaz kazanları, uçucu olmayan güvenlik cihazları ile donatılmıştır.
Katı yakıt kazanlı sistemler için aynı şema gereklidir. Elektrik kesintisi durumunda dolaşım durur ve yakacak odun / kömür suyu ısıtmaya devam eder. Bir katı yakıt kazanı, sadece son derece sorunlu olan yanan yakıtı hızla çıkararak durdurulabilir. Boruları ve radyatörleri yok edebilecek artan bir basınç var.
Cebri Devrenin Çalışması
Soğutucu akışkanın zorla hareketi için sirkülasyon pompaları kullanılır.
Pompa "dönüş" ve kazanın birleşim noktasında kesilir - burada soğutucu zaten soğutulur ve pompa yumuşak bir modda çalışır. Isıtıcının çıkışında, soğutucu sıcaklığı 80-100 dereceye ulaşır, bu da ekipmanın kaynağını keskin bir şekilde azaltır. Entegre pompalı kazanlarda, her şey doğru şekilde bağlanır.
Su hareketi şeması aşağıdaki algoritmaya göre çalışır:
- Güç uygulandıktan sonra pompa açılır ve soğutma suyu harekete geçirilir.
- Kazan suyu / antifrizi ısıtır ve pompa tarafından oluşturulan basınç, soğutucuyu devrelere sıkar.
- Sıcak su, radyatörlere soğutulur, soğutulur, havayı ısıtır ve "dönüş" borularına girer.
- İşlem döngüsel bir duruma geçer.
Farklı çalışma koşulları için en uygun olan farklı bağlantı şemaları geliştirildi ve uygulamaya kondu.
Soğutma suyunun temini ve toplanması ilkesine göre, iki tip yapı ayırt edilir: bir ve iki boru. İlk durumda, sistem yerçekimine benzer. Besleme borusu aracılığıyla radyatörlere sıcak soğutma suyu verilir. İkinci boru soğutulmuş suyu toplar ve kazana geri verir. Bu seçenek, pompa içermeyen eski kazanları yeni otomatik modellerle değiştirirken kullanılır. Bu durumda borulama şeması değiştirilmez. Yükseltici boyunca soğutma sıvısı ikinci kata pompalanır ve daha sonra aşağı akar.
Çift boru devresi
Büyük binaları düzenlerken, tam olarak kullanılan iki borulu şemadır. Radyatörler paralel bağlanır. Besleme borularının konumuna göre, üst ve alt kablolara sahip şemalar ayırt edilir.
Üst ve alt kablolama için radyatör bağlantı şemaları teknik dokümanlarda belirtilmiştir. Yanlış bağlantı havalandırmaya veya cihazın düşük verimliliğine neden olur.
Çift tüp avantajları:
- karmaşık hesaplamalar ve boru çaplarının seçilmesini gerektirmez;
- her bir radyatörün ısı transferinin bağımsız olarak ayarlanması, her odadaki sıcaklığı ayarlamanıza ve enerji tasarrufu yapmanıza olanak tanır;
- basit kurulum ve devreye alma;
- pompaların gücü azdır;
- devrelerin başında ve sonunda önemli basınç kayıpları yoktur;
- soğutucu sıcaklığı, devrenin tüm radyatörlerinde yaklaşık olarak aynıdır;
- besleme ve tahliye vanalarını kapatarak, tüm ısıtmayı kapatmadan pil değiştirme veya onarım için çıkarılabilir;
- boru hatlarının minimum hidrolik direnci.
Dezavantajı, artan boru tüketimidir (tedarik ve geri dönüş için). Polipropilen boruların maliyeti, kurulum ve onarım kolaylığı göz önüne alındığında, bu eksi ihmal edilebilir.
İki borulu ısıtma sistemleri için popüler kablo bağlantı şemaları: çıkmaz ve Tichelman.
Kilitlenme şemasının başka bir adı vardır - soğutucunun yaklaşan hareketi ile. Şema bölümlere ayrılmıştır. Isıtılmış bir soğutucu, borudan kazandan en uzak aküye girer, bu da geri dönüş borusundan kazana geri döner. Anlama kolaylığı popülerlik sağlar, ancak sistemin yetkin bir şekilde hesaplanması ve ayarlanması gerekir. Kazandan ne kadar uzak olursa, borular o kadar ince olmalıdır. Çalıştırdıktan sonra, her bir radyatör kesme vanalarıyla ayarlanır. Yanlış ayar sonucu oluşabilir. Tüm soğutma sıvısının bir radyatörden geçeceği, geri kalanı soğuk kalacaktır.
Tichelman döngüsü, soğutucunun eşzamanlı hareketi ile çalışır. Kablolama aynı çaptaki borular tarafından gerçekleştirilir. Her radyatördeki soğutma sıvısının basıncı ve sıcaklığı aynıdır, bu da dengelemeyi kolaylaştırır. Regülatörler, her bir odadaki sıcaklığı hassas bir şekilde ayarlayabilir.
Program için gereksinimler:
- 35 m'ye kadar kontur uzunluğu.
- Uzun bölümlerde, büyük çaplı borular (40-60 mm) kullanılır ve işe yaramadıkları için termostatlar monte edilmez.
- 30 metreden uzun bir çevre birkaç bölgeye ayrılır ve bir ışın kablolaması monte edilir. Ona koleksiyoner de denir. Daha fazla borunun maliyeti, daha küçük çapları ile dengelenir. Bir radyatörün "gücü" için 16 mm'lik bir boru yeterlidir.
Bu düzenlemedeki her radyatörün istenen ısı yayılımına ayarlanması kolaydır.
Tek boru şemaları
Tek borulu ısıtma şemaları, bir devrede en fazla 5 ısıtma pili bulunan tek ve iki katlı binalar için idealdir Daha büyük bir sayı ince ayar gerektirir. Dallanma borulardaki basıncı azaltabilir ve bazı radyatörler soğutucuyu ısıtmak için yeterli olmaz.
Şemalar, üst veya alt bağlantı yapmanıza izin verir. İkinci durumda, boru hattı zeminin altına gizlenebilir. Bunun radyatörlerin ısı transferini hafifçe azaltacağını göz önünde bulundurun, bu nedenle enerjinin bir kısmı şapın ısıtılması için harcanır.
Tek tüplü seçenekler açık veya kapalı genleşme tankı ile yapılır.
Şemanın dezavantajları, radyatörlerin değiştirilmesindeki zorlukları içerir. Çalışabilirliği korumak için, çıkarılan pilin yerine hemen bir jumper takmanız gerekir, aksi takdirde sistem yapılandırması ihlal edilir. Aynı nedenden dolayı, ısı eşanjörünün giriş ve çıkışı arasına daha küçük çaplı borulardan baypaslar monte edilir.
Popüler programlardan biri Leningradka. Bağlamak için çapraz (çapraz) veya yan (tek taraflı) bir devre kullanın.
Radyatörleri seçmek, bağlantı için çıkışların nasıl yapıldığını belirler - alt veya yan için. Gerekirse, açı adaptörleri satın alın. Üreticinin önerilerine uymak önemlidir.
Ekipman ve işletme aşamaları
İki katta bir ev ısıtma şeması yapmak için kendi elleriyle bir karar verilirse, kesinlikle bir dizi çalışma yapılır.
- Her bir oda için radyatörlerin ısı çıkışı ihtiyacının ve toplam gücün hesaplanması. Kazanı ve akü sayısını seçmek için bilgi gereklidir. Kapı ve pencerelerin ana noktalara göre yerini, zeminin, duvarların, zeminlerin yalıtım alanını ve derecesini dikkate alın.
- Tasarım - genel ve zemin, gaz teçhizatı kurulum sahalarının tedarik organizasyonu ile koordinasyonu. Elektrik kullanılıyorsa gerekli elektrik gücünün tahsisi.
- Tek bir sistemin montajı için bir kazan, boru, ısı eşanjörü, bileşenlerin seçimi ve satın alınması.
- Boru.
- Tek bir devrenin montajı, sıkma.
- İlk lansman ve konfigürasyon, sızıntıların giderilmesi.
Çalışma modunda daha fazla çalışma sırasında aşağıdaki çalışma türleri gerçekleştirilir:
- tüm bileşenlerin toz ve kirden temizlenmesi;
- sızıntıların zamanında ortadan kaldırılması;
- bireysel cihazların sıcaklığını düşürürken radyatörlerin havalandırılması;
- basınç kontrolü, soğutucunun zamanında ikmali;
- akışlar arası dönem de dahil olmak üzere yıl boyunca sistemdeki sıvı seviyesinin korunması.
İki katlı bir evi ısıtma ile donatmak için olası şemaları bilmek, doğru seçimi yapmaya, kurulum işinin ilerlemesini izlemeye ve gelecekte herhangi bir arızaya doğru bir şekilde cevap vermeye yardımcı olacaktır.
