Tuğla fırınlarının özelliği, yüzeylerinin kritik sıcaklıklara sürekli maruz kalmaya yatkınlığında kendini gösterir. Bu nedenle, sobalar için sıva yangın direncini arttırmalıdır. Kil gereksinimi için bileşenler kendi kendine hazırlanırken, özellikle doğru oranı seçerken bu gereklilik dikkate alınmalıdır.
Alçı çeşitleri ve bileşimleri
Sobayı sıvalamanın mümkün olduğu karışımlar iki sınıfa ayrılır: basit ve karmaşık. Birincisi sadece iki bileşen içeren çözeltileri içerir: sıradan kil ve elenmiş kum. Kompleks tipleri, bileşiminde aşağıdakileri içeren 2'den fazla bileşene sahip karmaşık olarak kabul edilir:
- takviye edici bileşen olarak kullanılan asbest;
- kenevir ile temsil edilen ikameleri, ince kıyılmış saman veya mikrofiber;
- alçı, genellikle çimento yerine termal sıvada kullanılır.
Özellikle ilgilenilen, bazı sıvaların bir parçası olan ve bir bağlayıcı ajan olarak işlev gören alçıdır. Çözeltiye ek güç ve hızlı kuruma kabiliyeti veren kireç ile birlikte kullanılır.
Bu maddenin özgüllüğü hızla sertleşmesidir - bileşim karıştırıldıktan sonra 10-15 dakika içinde sertleşir. Tuğla sobaları sıvamadan önce, alçı bileşimini küçük fraksiyonlar halinde yoğurmanız gerektiğine dikkat edilmelidir. Aksi takdirde, bitmiş karışım bir süre sonra sertleşir ve kullanılamaz hale gelir.
Belirtilen amaçlar için kil yağlı olarak seçilir, çünkü duvarlara yapışma gücü (yapışma) ve yüksek sıcaklıklara dayanma yeteneği bu özelliğe bağlıdır. Karışımı hazırlamadan önce bileşenlerin bir kısmı hazırlanmalı ve temizlenmelidir. Gerekliliği aşağıdaki nedenlerle açıklanmaktadır:
- Kum genellikle ince bir elek ile elenerek çıkarılan birçok kirlilik içerir.
- Kil, ince örgülü bir metal ağdan ovulur, daha sonra bir toz gibi olur. Bu formda, çeşitli bitkilerin köklerini ve küçük taşların çıkarılması daha uygundur.
Çok yüksek sıcaklıklarda, asbest zararlı maddeleri serbest bırakmaya başlar. Bu nedenle, giderek daha fazla takviye tipindeki özel elyaf katkı maddeleri ile değiştirilmektedir.
Seçim kriterleri
İyi bir usta, sobayı evde sıvanmaya çalışır, böylece kaplaması zamanla çatlamaz ve parçalanmadan mümkün olduğunca uzun sürer. Bunun için belirli kriterlere uymak önemlidir. Çok basittir ve esas olarak doğru çalışma kompozisyonu seçimi ile ilgilidir. Aşağıdaki gereksinimleri karşılamalıdır:
- çevre dostu olmalı ve zararlı kirlilik içermemelidir;
- kritik sıcaklıklara çatlak oluşturmadan ve yüzeyi ısıtmadan yontmadan;
- iyi ısı yalıtım özelliklerine sahiptir.
Sıvama bileşimlerinde vernik veya yağlı boyaların herhangi bir biçimde kullanılmasına izin verilmez. Rus fırını eridiğinde erir ve içlerinde bulunan kimyasal bileşikler ayrışır.
Hazırlık çalışmaları
Hazırlık faaliyetleri, bu koşullar için en uygun çözeltinin bileşenlerinin seçimine ve spesifik soba yüzeyine indirgenir.Bu bileşenlerin oranına ve aşağıdaki önemli noktalara özellikle dikkat edilir:
- çok yağlı kil ile karışıma daha fazla kum bileşeni ilave edilir;
- mutlaka bundan önce ıslatılır;
- tüm su emildikten sonra, sıvı kili üst 100-150 mm ile kaplayana kadar biraz daha ekleyin.
Bu prosedürün sonunda, iyi süneklik ile karakterize edildiğinde, pişirildiğinde çok kalın bir ekşi kremaya bir kil ve su karışımı karıştırılır.
Kendi kendine pişirme
Kendi ellerinizle bir tuğla fırını için sıva yaparken, çözeltinin çatlamadığını, soyulmadığını ve oldukça estetik olarak hoş görünmediğini önceden öngörmek önemlidir. Bunu yapmak için aşağıdaki işlemleri yapmanız gerekir:
- Sökülen kaplamanın kir ve kalıntılarını temizledikten sonra, duvar derzleri 5-10 mm derinliğinde temizlenmelidir.
- Çivileri yaklaşık 15 cm'lik bir adımla eklemlere sürmeniz gerekir, böylece tuğla üzerine uzunluğunun yaklaşık dörtte biri kadar çıkıntı yaparlar.
- Tuğlaları astarlayın.
- Toprak tamamen kuruyana kadar bekleyin, ardından fırın eritilmelidir.
Bir duraklamada, sıva karışımını talimatlara göre hazırlamanız gerekecektir. Bir seferde pişirmek, kurumaya başlayana kadar tüketilebilecek bir miktar olmalıdır. Diğer prosedürler:
- Geniş bir fırça kullanarak tuğlanın yüzeyini nemlendirin.
- Önceden hazırlanmış bağlantı elemanlarını takın.
- Bir mala kullanarak, ağı sabitleyerek 0,5 cm kalınlığında ilk katmanı uygulayın (dikişlerde tırnaklarla sabitlenmesine izin verilir).
- Sertleştikten sonra, yaklaşık 1 cm'lik bir tahmini kalınlığa sahip ikinci bir tabaka uygulanır.
- Biraz sertleşir sertleşmez uçağı su ile nemlendirmeniz gerekecektir.
- Kurutulmuş yüzeyleri zımpara kağıdı veya rende ile harçlayın.
Açık talaşların olup olmadığını kontrol edin. Varsa, çatlakları genişletmek ve daha sonra su ile nemlendirmek ve çözeltiyi tekrar doldurmak gerekir. Kuruduktan sonra yüzeyi tekrar ovmanız gerekir.
Çalışma sırasında uzmanlar aşağıdaki önerilere uymayı tavsiye eder:
- fırının duvarlarını sadece yukarıdan aşağıya doğru işlemek;
- iki katın ilki daha akışkan hale gelir ve ikincisi - daha kalın;
- Dövülmüş tırnaklarda olduğu gibi tabakanın kalınlığını eşitlemek ve çözeltiyi tüm yüzeye eşit olarak dağıtmak uygundur. Gerekirse, elde edilen kaplama üzerine macunlanmasına izin verilir.
Sıvalı yüzeyin kalitesini kontrol etmek için, fırının tüm yüzeyi boyunca katmanın kalınlığındaki sapmanın 1-2 mm'yi geçmediğini doğrulamak için bir seviye kullanılır.
Dışarıdan daha çekici görünmesini sağlamak için ve mevcut standartlarda sıva kaplamasının gücüne göre, aşağıdaki son işlem yöntemlerinden biri seçilir:
- Yüzey, kireç sütüne getirilen ovalanmış tebeşir ile kaplıdır.
- Tuzla karıştırılmış kireç sütü ile işlenir.
İkinci durumda, orana uyun - 100 gram tuz başına bir kova.
Hazır karışımlar
Yapı malzemeleri pazarı, kendiliğinden sıva sobalarına izin veren çeşitli refrakter ürün örnekleri ile doldurulur. En popüler, hak ettiği tanınmanın keyfini süren, ısıya dayanıklı “Ateşe Dayanıklı”, “Pişmiş Toprak”, “Pechnik” bileşikleridir.
Karışım üç versiyonda üretilen “Refrakter” dir:
- pürüzsüz sıva;
- simüle edilmiş karışım;
- kiremitli yüzeyler için bileşim.
Simüle edilmiş çeşitliliği kullanırken, üzerine herhangi bir desenin kolayca uygulandığı dokulu bir yüzey elde etmek mümkündür. Pürüzsüz bir bileşim çoğu fırını boyamak için idealdir.
"Pişmiş toprak", ateşe dayanıklı katkı maddeleri içeren kil ve ince şamot kumu içeren bir başka kuru karışımdır. Çözelti, seramik ve şamot tuğlalardan yapılmış yüzeylerin işlenmesi için tasarlanmıştır ve 200 ° C'ye kadar sıcaklıklara dayanabilir.
“Pechnik” adı verilen kompozisyon kireç ve kumun yanı sıra alçıtaşı, çimento, asbest ve kil içerir.
Şömine süslemesi
Herhangi bir kır evinin dekorasyonu şöminedir. Dekoratif kaplaması için aşağıdaki doğal malzemeler kullanılır:
- taş veya fayans şeklinde mermer ve granit;
- oniks veya bobin;
- kumtaşı ve beyaz kalker.
Granitin ani sıcaklık değişikliklerine karşı iyi bir direnç ile karakterize olduğu göz önünde bulundurulsa bile, iç yüzeylere bakması için kullanılması önerilmez.
Mermer, ülkede veya bir kır evinde şöminenin duvarlarını süslemek için en uygun malzemedir. Ani sıcaklık dalgalanmalarına iyi uyum sağlar ve iç ve dış dekorasyon için en uygunudur.
Yüzleşme Prosedürü
Şömine takviye ağı kullanılarak bitirilir; fayanslarla çalışırken kurulum teknolojisi biraz değiştirilir. Aşağıdaki sırayla gerçekleştirilir:
- Yüzeye bir ızgara tutturulur, daha sonra dikkatlice düzleştirilir. Bu amaçlar için özel yapışkan bileşimler kullanılır.
- Ağ, doğrudan dikişlere sürülen çivilerle sabitlenir.
- Dekoratif karolar düz ve iyi kurutulmuş bir yüzeye monte edilir.
- Kaplama için seçilen malzeme aşağıdan yukarıya doğru serilir, tutkal taraklı mala ile uygulanır.
Kurulum sırasında, karo elle şöminenin yüzeyine bastırılır ve daha sonra hafif bir lastik çekiçle hafifçe vurularak düzleştirilir. Düzgün dikişlere dayanmak için bitişik fayanslar arasına plastik haçlar yerleştirilir. Çalışmanın sonunda kaldırılırlar.
