Drenaj sistemi, binaların ve yapıların normal işleyişini sağlamak için önemli unsurlardan biridir. Binaların ana yapısal elemanlarını olumsuz etkileyen ve kademeli yıkımlarını provoke eden yağmur ve eriyik suyu yönlendirmek için tasarlanmıştır.
Yağmur suyu akışı için bir eğimin atanması
Her binanın çatısı, yağışların zamanında çıkarılmasını ve fırtına kanalizasyonlarına boşaltılmasını sağlayan bir drenaj ile donatılmalıdır. Çatıda oluk ve boru sistemlerinin bulunması, cephe ve temelin ıslanmasını önler. Sonuç olarak, bu yapısal elemanlar daha uzun süre dayanır ve performanslarını korur.
Düzgün organize edilmiş su tahliyesi onarım işinden tasarruf etmenize yardımcı olur. Yağış akışı, havzaların ve bir bütün olarak sistemin doğru eğimi ile verimli bir şekilde gerçekleşecektir. Bu aşağıdaki nedenlerden kaynaklanmaktadır:
- Uygun bir eğimin yokluğunda, küçük oluklar çalışmalarını etkili bir şekilde gerçekleştiremez. Su sürekli yanlardan geçecek ve bu da sistemin bozulmasına yol açacaktır.
- Tahliye açısının çok dik olması tahliye hunilerini ve borularını etkisiz hale getirir. Oluklardan gelen hızlı su akışı ile başa çıkamayacaklardır.
- Yanlış bir eğim, sistemde yaprak ve kir birikmesine yol açacaktır. Böyle bir tahliye sık sık temizlik gerektirir ve periyodik olarak başarısız olabilir.
Yağmur suyunu bahçeden boşaltmak için tepsilerin eğimini gözlemlemek de aynı derecede önemlidir. Binanın yakınındaki bölgede birikmesi, bodrumun taşmasına ve temeli ıslatmasına neden olur. Asfalt, kaldırım levhaları ile kaplanırken, büyük miktarda suyun etkisi altında malzemelerin kademeli olarak tahrip olması meydana gelir.
Minimum çatı eğimi ve hesaplama kuralları
Drenaj sisteminin ülkede veya özel bir evde kurulumunun cephe çalışmalarının tamamlanmasından sonra ve bitirme çatısının kurulumundan önce başlaması tavsiye edilir. Olukların seçimine özellikle dikkat etmek önemlidir. Boyutları ve konfigürasyonları yıllık yağış ve çatı parametrelerine uygun olmalıdır. Doğrusal elemanlara ek olarak, gerekirse açısal parçalar veya tapalar monte edilir.
Drenaj sisteminin tüm bileşenleri, SNiP, GOST'a göre doğrusal metre başına minimum 1-2 mm eğim ile monte edilir. Bu norma uyursanız, atık suyun alıcı hunilere hareketi, ek ekipman kullanılmadan doğal kuvvetlerin etkisi altında gerçekleşecektir. Aynı zamanda, su giriş açıklığı seviyenin en düşük noktasında olmalıdır.
Uzmanlar, oluklar için metre başına 0.3-0.5 cm'lik bir eğim ayarlanmasını önerir. Oluk elemanının uzunluğu 6 m ise, üst noktası tabana göre 2-3 cm seviyesine yükselir. Prefabrik oluklar için eğimin hafifçe artırılması önerilir. Hareket sırasında su, hızını düşürecek bağlantı dikişlerini karşılayacaktır.
Eğimin düzgün gitmesi için braketleri doğru şekilde takmanız gerekir. İlk olarak, ilk ve son tutucuyu seçilen açıya göre monte edin. Aralarında bir bina kablosu çekilir. Diğer braketler, önceden belirlenmiş bir hat boyunca 50-70 cm'lik artışlarla monte edilir Başarılı kurulum için, her biri bir öncekinden 2-3 mm daha yüksek veya daha düşük olmalıdır.
Kaldırımlar için eğim seçimi
Alanın su akışı eğimi, inşaat alanındaki düzenleyici belgelerle belirlenir. Genellikle yüzde olarak ifade edilir.% 1, doğrusal metre başına 1 cm'ye karşılık gelir. Sundurmanın veya platformun su akışı için minimum eğimi, belirli bir alandaki iklim koşullarına bağlıdır. Ayrıca, bu gösterge, hesaplamanın yapıldığı yüzeyin özelliklerinden etkilenir.
Avludaki ve normal yürüyüş yollarındaki kaldırım için su akışının eğimi% 1'dir. Bu, kullanım kolaylıklarını korurken iyi bir su akışı için yeterlidir. Kaldırım karolarla kaplanmışsa, yüzeyinin yapısı dikkate alınır. Düzgün ise, önerilen eğim% 2-2.2, kaba -% 2.5'dir. Bir saha veya sundurma projesi geliştirirken, en düşük noktaları su giriş tepsisinin yerleşimi ile çakışmalıdır.
Kaldırımın yüksek trafiğe sahip bölümleri için (basamaklara, dönüşlere yakın alan) eğim% 3-3,5'tir. Böyle bir değer, su birikmesini önlemeye, soğuk mevsimde buzlu koşullarda insanların düşmesini önlemeye yardımcı olacaktır. Trafiğin minimum olduğu alanlarda, sitelerin maksimum eğimine izin verilir -% 6-7.
Kentsel alanlar için yüzey oluğu eğimi
Geniş alanlarda yağmur suyu akışı düzenlenirken, dikey düzeni dikkate alınır. Bu işlem bir drenaj kullanılarak gerçekleştirilir. Belli bir bölgeden tüm suyu toplayacak, bir deşarj yerine ve arıtma tesislerine yönlendirecek şekilde tasarlanmış ve organize edilmiştir. Aynı zamanda, en düşük bölüm seviyesindeki sokakların, yeraltı zeminlerinin ve yapıların olası su basmasını önlemek gerekir.
Yağmur suyunu toplamak için kanalizasyon tasarlanırken, belirli bir bölgedeki yağış yoğunluğu, süresi ve sıklığı dikkate alınır. Bu tür veriler, SNiP 23-01-99 “Klimatoloji ve Jeofizik”, SNiP 2.04.03-85 “Kanalizasyon” dokümanlarında yer almaktadır. Harici ağlar ve tesisler. ”
Kentsel alanlarda yağmur suyunu toplamak için aşağıdaki sistem türleri kullanılır:
- açık: sokakların enine profiline karşılık gelen tepsilerden, hendeklerden oluşur;
- kapalı: besleme şebekeleri, yeraltı yapıları, menholler, özel ünitelerden (çıkışlar, sulama delikleri, taşma kuyuları) oluşur;
- karışık: açık ve kapalı bir ağın öğelerini içerir.
Kullanım kolaylığı için, fırtına kanalizasyon hattının maksimum uzunluğu 40 m'dir, genellikle 2-3 fırtına su girişi ve muayene için bir tane vardır. Dalların çapı 200-300 cm arasındadır Fırtına kanalizasyonlarının optimal eğimi% 2-5, mümkün olan en düşük% 0,5'tir.
Açık yağmur ağının tepsileri ve hendekleri sokaklar boyunca tasarlanmıştır. Esas olarak dikdörtgen veya trapez kesitleri vardır. Tepsilerin karayolundaki eğimi, drenaj kanalları, hendekler mevcut kaplamanın türü dikkate alınır. Bir asfalt beton tabanın varlığında% 0.3, parke taşı veya çakıl taşı -% 0.4, parke taşı -% 0.4'dür. Ayrı yerleştirilmiş tepsiler ve hendekler için, en küçük eğim, drenaj hendekleri için% 0.5'e ulaşır -% 0.3.
Fırtına kanalizasyonlarını yeniden inşa ederken, tasarlanan elemanlar mevcut olanlara bağlanır. Sistemin tüm bileşenlerinin konumu ve eğimleri, bölgenin yüksek irtifalarına ve planlama kararlarına bağlıdır.
