Acil durumda kanalizasyon sisteminin boruları çevresel kirlenme kaynağı olabilir. Bol kanalizasyon ile insanlarda ve hayvanlarda hastalık riski vardır. Atık su, küçük bir sızıntı ile bile, duvarların çökmesine neden olacak en güçlü temeli tahrip edebilir. Bundan kaçınmak için, kanalizasyon hattından binanın tabanına güvenli mesafeyi düzenleyen standartlar geliştirilmiştir. Kanalizasyon arıtma tesislerinin inşası sırasında bunlar dikkate alınmalıdır.
Temelden kanalizasyona olan mesafe
Binanın duvarlarını korumak ve yıkılmasını önlemek için, temelden kanalizasyon sistemine “Sıhhi normlar ve kurallar” ve “Bina normları” gibi belgelerle düzenlenen standart bir mesafeyi korurlar. Ayrıca, diğer iletişim otoyolları, bahçe bitkileri ve yollarla ilgili olarak arıtma cihazının yerleştirilmesi için gereksinimleri belirtirler.
Sıhhi düzenlemeler
SNiPs 2.04.01-85, 2.04.04-84, 2.04.03-85'te tüm belirli mesafeler açıkça belirtilmiştir. Kanalizasyon cihazlarının binanın temeline oranı, hangi sistemin kurulum için planlandığına bağlıdır: basınç veya basınçsız. İkinci durumda, düzenleme aşağıdaki gibidir:
|
İletişim nesneleri
|
Işıkta (borunun kenarı veya kuyunun kenarı ile duvar arasında) metre cinsinden minimum yatay mesafe | |
| Bina ve yapıların temellerine |
Endüstriyel tesislerin çitlerine, üst geçitlere,
iletişim ağı ve iletişim direkleri, demiryolları
|
|
| Ev tipi kanalizasyon | 3 | 1,5 |
| Drenaj | 3 | 1 |
Basınçlı kanalizasyon tesislerinden (otoyollar, cihazlar ve tüneller) SNiP'ye göre temele olan mesafe beş metreden az olamaz.
Otonom bir kanalizasyon sisteminin düzenlenmesi için de gerekli olan güvenlik bölgelerinin büyüklüğünü hesaba katmak gerekir. Arıtma tesisinin büyüklüğüne ve performansına bağlıdır. Örneğin, son gösterge günde 15 metreküp ise, sıhhi bölge aşağıdakilere eşit olacaktır:
- yeraltı filtrelerinin bulunduğu yer için - 15 m;
- bir filtrasyon hendek veya kum ve çakıldan yapılmış bir yastık için - 25 m.
Birkaç odalı bir kanalizasyon arıtma tesisi inşa edilirken, temelden fosseptik tankına en az beş metre mesafe sağlanır ve filtrenin evden sekiz metre uzakta olması önerilir.
Kod oluşturarak
SP42.13330.2011 ayrıca evin tabanından basınçlı kanalizasyon sisteminin ağına olan mesafenin en az beş metre olduğunu söylüyor. Bununla birlikte, boru hattının duvarlarının ve kanalizasyon kuyusunun yazışmaları burada dikkate alınmaktadır. Sonuçta, ağların kendileri kuyu merkezinden geçer, böylece kuyu çapı ikiye bölünür ve standart mesafeden çıkarılır. Bu nedenle, iki metrelik bir kuyu kesitiyle, kenarı taban duvarından dört metre mesafede olmalıdır.
SP42.13330.2011'e göre, yerçekimi kanalizasyon sistemleri için standartların hesaplanması, temel ile bina ve SNiP'ler arasındaki minimum değer üç metredir. Ancak burada ağların merkezi geçişinden püskürtülürler. Böylece, bir metre kuyu bölümü ile kenarı evden 2,5 metre uzaklıkta bulunabilir.
Yeraltı iletişim hatları uzun ve sargılıysa, yüksek trafikli yollar altında veya büyük endüstriyel tesislerin girişleri altında birçok düğüm ve ek cihaza sahipse, boru hattı betonarme prefabrik kolektör tünellerine döşenir.
Kanalizasyon borularının benzer bir düzenlemesi, yol üzerinde asfalt açmadan onarım çalışmasına izin verir.Önleyici ve bakım önlemleri uygulamak çok daha kolaydır.
Kanalizasyondan temele olan mesafenin azaltılması
Kanalizasyon hatları ve binalar arasındaki mesafe, onarım çalışmalarına izin vermeli ve acil durumlarda bitişik otoyollar için koruma sağlamalıdır. Kanalizasyon boruları hasar görürse, drenajların evin tabanını ve kuyuların duvarlarını yıkaması kabul edilemez. Ancak, kanalizasyonun toprağa ve su kaynağına girmemesi özellikle önemlidir.
Bazen bölge o kadar küçüktür ki tüm standartlara uymak son derece zordur. Kanalizasyon sistemini eve biraz daha yakın bir şekilde donatma fırsatı vardır ve iki düzenleyici belge ile onaylanmıştır: SP 42.13330.2011 ve VSN 61-89 (p). Bu mesafelerin, teknolojik olarak mümkün olduğunda sıkışık koşullarda azaltılabileceğini ve yapının güvenlik ve güvenilirliğini ihlal etmediğini söylüyorlar.
Kanalizasyon hattı, temel bir tabanın işaretini 0,5 m aşan bir seviyede koruyucu bir durumda dökme demir basınçlı borulardan yapılmışsa, evin tabanından bir buçuk metre uzağa döşenebilir.
Yasal ve yasal sorumluluk
Kanalizasyon inşaatı için kuralların ihlali, sahadaki çevre ve binalar için tehlikelidir. Bunun için cezalar yasal olarak verilmektedir. Her şeyden önce, bu, kanalizasyon boru hatlarının tasarımı ve yapımından sorumlu kişiler için geçerlidir. Bu insanların basit bir para cezası veya disiplin cezası ile kurtulacakları bir gerçek değildir. İletişim otoyollarında meydana gelen bir kaza sonucu büyük kayıplar veya vatandaşların sağlığına zarar verilmesi durumunda cezai sorumluluk mümkündür.
Her şeyden önce, acil bir durumda veya sıhhi standartların ihlali durumunda, şunları kontrol edecekler:
- Tasarım işletmeleri başkanları. Çizimler ve diyagramların yanlış çizilip çizilmediği, hesaplamalar yapılacağı sorulacaktır.
- İnşaat müşterileri. İnşa edilen otoyolun işletmeye alınma istekliliğinden sorumludurlar. Üretimi için profesyonelleri seçip seçmediklerini, ekipmanı doğru seçip seçmediklerini kontrol edeceklerdir.
- İklim göstergeleri, toprak özellikleri, yeraltı kaynaklarının oluşumu hakkında bilgi sahibi olan bilim adamları.
- İnşaat organizasyonlarının çalışanları. Sadece boru hattının kendisini döşemekten değil, aynı zamanda yapının bir test çalışmasını yürütmekten de sorumludurlar.
İhlalleri tespit etmek için kontroller son derece dikkatli bir şekilde gerçekleştirilir. Sorunlardan kaçınmak için, düzenlemelere uymak daha kolaydır: teknik zorunluluklara uyurken çok katı değildir ve varsayımlar anlamına gelir.
Kanalizasyon otoyollarının yanlış döşenmesinden sadece tüzel kişiler değil, aynı zamanda özel kişiler de olabilir. Bir kişi, istediği gibi, siteye bağımsız olarak boru döşemeye karar verirse, sıhhi standartların ve çevre mevzuatının ihlali nedeniyle de çekilebilir.
Sorumluluk sadece vakıf ve evin duvarı arasındaki normatif mesafelerin ihlal edilmesi durumunda uygulanmaz. Bu gösterge, bir siteye iletişim kurmak için diğer kurallarla çelişmemelidir. Kaza ve tamir ve inşaat işlerinde hasarlardan korunmak için iletişim hatlarının koordineli bir şekilde düzenlenmesi gerekir.
