Hammaddelerin ucuzluğu nedeniyle en yaygın su dezenfeksiyonu - klorlama yöntemi. Bununla birlikte, aktif maddenin kalıntıları, arıtılmış atık suyun deşarj edildiği rezervuarların altında kimyasal olarak aktif bir çamur oluşturabilir. Bu, suda yaşayan hayvanlar ve balıklar için olumsuz bir ekolojik durum yaratır. Bu nedenle, drenajları yakındaki su kütlelerine tahliye edilen otonom kanalizasyonların düzenlenmesi için yararlı olabilecek yöntemleri dikkate almak gerekir.
Ultraviyole ile su dezenfeksiyonu uygulama kapsamı
Bakteriyolojik arıtımın yeni yöntemlerinden biri, atık suyun ultraviyole dezenfeksiyonunun kurulmasıdır. Yöntem, bir sıvının, patojenik mikroorganizmaların DNA ve RNA moleküllerinin yok edildiği görünmez bir spektrumun ışınları ile ışınlanmasına dayanır.
Tesisatların kapsamı geniştir: büyük miktarda atık su, özel septik tanklar veya biyolojik istasyonlara sahip sanayi kuruluşları. Son aşamadan sonra - ışınlama - sıvı, salgın riski olmadan yeniden kullanılabilir veya su kütlelerine deşarj edilebilir.
Kurulum sadece kanalizasyon sıvıları için değil, aynı zamanda içme suyu için de kullanılabilir, çünkü ultraviyole kimyasal ve fiziksel özelliklerini değiştirmez.
Çalışma prensibi
Mikroorganizmaların hücrelerinin duvarlarından geçen ultraviyole, onlarda geri dönüşümsüz etkilere neden olur, daha sonra bakteriler üreme yeteneklerini kaybeder. Bu en önemli faktördür, çünkü patojenik mikroorganizmalar çoğalmaya başlarsa insan sağlığına zarar verir.
Yöntemin avantajı, birçok bakterinin klora ve diğer kimyasallara karşı dirençli olması, bu nedenle etkisine borç vermemeleri ve aktif olarak paylaşmaya devam etmeleridir. Ultraviyole uyum sağlamak imkansızdır, bu nedenle yöntem daha güvenilirdir.
İnsanlara yeniden kullanım için sıvı aktaran su şebekeleri kötü sağlık koşullarındaysa, yeniden enfeksiyon oluşabilir. Bunun için, atık suyun ultrafiltrasyonundan sonra, daha uzun bir etki süresine sahip olan klorlama kullanılır.
Atıksu Dezenfeksiyon Ekipmanları
Ekipman birkaç bloktan oluşur. Bunların en büyüğü, suyun pompalandığı ve ışınlamanın meydana geldiği dezenfeksiyon odasıdır. Ana eleman, kuvars durumlarda bulunan ultraviyole lambalardır. Kapaklar koruyucu bir işlev gerçekleştirir. Lambalara ek olarak, radyasyon gücünü ve sıcaklığı izlemek için sensörlere de sahiptirler. Kanalizasyonun çevre için bir tehlike oluşturmadığından emin olmak için, en az 65 mJ / santimetre kare güç gereklidir.
Elektronik kontrol kabini, çalıştırma modunda kurulumu destekleyen başlangıç cihazlarının bulunduğu yerdir.
Güvenlik ünitesi sistemin çalışmasını otomatikleştirir. Ultraviyole lambaların tam olarak çalışması için, sistem kapaklardaki kaplamayı periyodik olarak temizler.
Atık su miktarına bağlı olarak, çeşitli kapasitelerde bitkiler kullanılır. Yüksek ve düşük basınçlı lambaların üretimi için çeşitli malzeme türleri kullanılır. Bazıları daha fazla enerji yoğundur, ancak ömrü kısadır. Diğerleri daha uzun süre dayanır, ancak zayıf radyasyon verir.
Yöntem etkinliği
Ultraviyole radyasyon, vücuda uzun süre doğrudan maruz kalması dışında, insan sağlığını hiçbir şekilde etkilemeyen doğal bir yöntemdir.
Yöntem, diğer çevre dostu yöntemlerden - ozonlama veya biyolojik arıtma - çok daha ucuzdur. Bazen radyasyon gücünün yüksek seviyede tutulması için lambaların yenileriyle değiştirilmesi gerekir.
Radyasyon, minimum güç değerleri kullanılırken bile patojenik mikropları anında öldürür.
Ultra yüksek dozlarda radyasyon uygulayabilirsiniz - bu suyun fiziksel ve kimyasal özelliklerini değiştirmez. Işınlamadan sonra, su kullanan insanların sağlığını olumlu yönde etkileyen çok daha az klor kullanılabilir.
Yöntemin dezavantajları
Yöntem, nadir görülen bazı bakterilere karşı etkili değildir, bu nedenle içme suyunu yedek dezenfeksiyon yöntemi olarak hazırlamak için klorlama kullanılır.
Bulanık suda, ışınların penetrasyon derecesi daha düşüktür, bu nedenle atık suyu arıtmak için membran içi boş fiber filtreler kullanılır. Suyun kaba safsızlıklardan ön saflaştırma derecesi yüksek olmalıdır, aksi takdirde mikroplar için bir sığınak görevi görecek ve gerekli radyasyon dozunu almayacaklardır.
Işınların etkisi kısadır. Bakterisidal odadan çıktıktan sonra su kirli borulara girerse, tekrar tehlikeli hale gelir.
Sudaki demir safsızlıklarının varlığı, tesisatın verimliliğini azaltır; bu nedenle, yüksek oksit içeriğine sahip alanlara ek filtreler takılmalıdır.
