Kanalizasyon ağ cihazı, yanlış uygulama veya tasarım hataları durumunda ekolojik bir felaketi veya felaketi tehdit edebilen karmaşık bir mühendislik projesi ve sürecidir.
Kanalizasyon sistemi ile ilişkili en zararsız problemler, toprak kaymaları, yeraltı suyu hareketleri ve soğuk havaların başlaması sırasında donması sırasında kanalizasyonun dışarıya çıkması olabilir. Ve daha büyük sonuçlara, boruların ek imhası (inert döşenmesi ile) ve onarımıyla ilişkili inşaat işlerinin büyük malzeme maliyetleri atfedilebilir.
Ne diyor SNiP 2.04.03–85
Kanalizasyon şebekelerinin yapımını hesaplamak için bina normları ve kuralları, 1986'da tanıtılan SNiP 2.04.03-85 tarafından düzenlenmektedir.
Atık suyun nötralizasyonu, derin ve biyolojik arıtma tesisleri, atık su dezenfeksiyonu, arıtma mekanizmalarının hesaplanması ve teknolojik parametreleri, filtreler, sedimantasyon tankları, pompa, fan ve atık su arıtma sisteminde kullanılan havalandırma istasyonları, arıtma sistemlerinin tasarım özelliklerinin aydınlatılması gibi konuların ayrıntılı bir açıklamasına rağmen ve ağlar ve daha fazlası, SNiP, kanalizasyon borularının ve temizliği için sistemlerin derinliği üzerinde önemli kısıtlamalar getirmez.
Bu konudaki SNiP, bu bölge için boru hattı ağlarının işletilmesinde sağduyu ve deneyimin yanı sıra boruların malzemesi, çapı, arazi, toprak ve iklim koşulları ile işin özelliklerini dikkate alarak mühendislik hesaplamaları kullanmanızı önerir. Başka bir deyişle, bu konuda bilgili uzmanlara ihtiyacımız var.
Ancak bu SNiP'nin 4.8 numaralı paragrafında, boru malzemelerine bağlı olarak, 3 metre ve daha derin kalkan nüfuz etme yöntemi ile döşenen toplayıcıların ve boru hatlarının döşenmesinin minimum derinliklerinin hala belirtileri vardır.
Derinliği ne etkiler ve nasıl değiştirilebilir
0,5 m'ye kadar bir boru kesiti ile - boru kenarından toprakta döşenen minimum boru derinliği 0,3 m'dir, üst kenardan zemine daha büyük bir boru kesiti ile, en az 0,5 m geri çekilmeli ve sıfır sıcaklığın toprağa derin nüfuz etmesi durumunda en az 0,7 m olmalıdır. . Aynı zamanda, borunun en küçük derinliğini seçerken, mühendislik termoteknik hesaplamaları kullanılması gerektiği öngörülmektedir.
SNiP 2.04.03-85'in kanalizasyon tasarımında boru döşeme derinliğinin hesaplanmasına ve açıklığa kavuşturulmasına gerçekten yardımcı olmadığını görüyoruz, bu ağları tasarlama ve oluşturma pratiğine başvurmamız bize mantıklı geliyor.
Bu nedenle, bir uzman veya tasarım kuruluşu tarafından gerekli bölgeyle ilgili olarak hazırlanan büyük ölçekli bir proje gereklidir ve bu projenin uygulanması için bir yüklenici ile anlaşma yapılması deneyimi de gereklidir, çünkü işi kontrol etmenin yanı sıra, çevresel ve sıhhi standartlara uygunluğun izlenmesi de gereklidir.
Tipik olarak, uygulamada, kanalizasyon borularının döşenmesinin derinliği aşağıdaki koşullara ve koşullara bağlı olmalıdır:
- boru bağlantılarının döşenmesi için bir yöntem (kanalizasyon borularının döşenmesi harici olabilir veya sadece betonarme tepsilerinin kullanımı ile olabilir ve sadece değil);
- iklimden, yani toprağın sıcaklığından, toprağın bulunduğu bölgedeki toprağın donma koşullarından ve kimyasal bileşiminden;
- kanalizasyon şebekesi ilkesinden (yerçekimi, basınç, yüksek basınç, ...).
Uygulama, boruları zemine döşerken, SNiP 2.04.03-85'in 4.8 paragrafının kullanılmasının belirli koşullar altında mantıklı olduğunu göstermektedir, çünkü geliştiriciler bilgi ve kullanımının problemler durumunda sorumluluğu hafifleteceğini ve daha derine ineceğini ve böylece arttığını düşünebilirler. boru döşemek için finansal maliyetler, ekonomik nedenlerle pratik değildir.
Ayrıca, uzmanlar döşendiğinde kanalizasyon sistemindeki dinamik yükü dikkate alır. Buna iyi bir örnek, bir otoyol ya da sadece altındaki boru üzerindeki yükü artıran bir yoldur.Böylece, borular derinlere döşenir - 9 metre ve daha derin. Bu koşulları hesaba katmak için bir mühendislik projesi oluşturmanız gerekir.
Minimum ve maksimum derinlik, hesaplanması
Borunun derinliğini azaltan durumlara dikkat edin:
- bir arazi vardır (düz arazide, boruların derinliği aynı olacaktır, ancak daha karmaşık bir arazide manzaraya bağlı olacaktır), mevcut boru hattının özellikleri, özellikle de toplayıcıların bir septik tank ve kanalizasyon borularıyla bağlantıları, derinliği dikkate alarak;
- boru hattının eğimini dikkate alarak yerçekimsiz çalışan özel evlere kanalizasyon boruları döşenmesi özellikleri vardır;
- en önemli durum, belirli bir alanda toprağın donma derinliğidir, çünkü SNiP 2.01.01.82'de verilen ve meteoroloji servisinin de bilindiği donma izleri vardır. Kanalizasyon bağlantılarını kurarken (su besleme sisteminden farklı olarak) boru döşeme derinlikleri, donma noktalarından belirli bir mesafe çıkarılarak hesaplanır, çünkü boruların artı sıcaklığa sahip bir akışı vardır (soğuk havalarda bile +18 derece Celsius, donmayı önler). Bu nedenle, bazı durumlarda boruları kollektörler ve evden boru çıkışları arasında önemsiz mesafelerle daha sığ bir derinliğe döşemek bile uygundur;
- borular için malzemelerin teknolojik özellikleri ve özellikleri dikkate alınır, özellikle yüksek mukavemetli çelik ve dökme demir borular büyük derinliklerde döşenir. Polimer borular için, büyük bir derinlikte döşenmesi kabul edilemez, çünkü bu sadece teknolojik özelliklerini değil, aynı zamanda tüm sistemi de etkiler. Ve boru satın alırken, fiyatları, güvenilirliği, montaj kolaylığı, teslimatı ve diğer özellikleri dikkate alınır;
- tasarım sırasında, donmaya karşı korumak için sisteme özel boru temizleme cihazları sokulur (genellikle bu pompalama ekipmanıdır). Çalışma pompası sadece durgunluktan tasarruf etmekle kalmaz, aynı zamanda buzlu parçacıklardan tasarruf ederek borulardaki sıcaklığı da artırır;
- Ek boru yalıtımı kullanılır, bazen borular kuru bir yalıtımda döşenir (genellikle fiberglas, haddelenmiş yalıtım malzemesi, boruları her bir tarafa ek bir su yalıtımı tabakası ile 10 cm'den fazla sarma), ek toprak dolgusu veya duruma bağlı diğer koşullar (bir örnek) bu bir ısıtma kablosudur).
Ve kanalizasyon borularının döşenmesinin maksimum derinlikleri ne olacak? Boruların çalışması için bu çok önemli bir göstergedir. Bir yandan ısı daha derin bir derinlikte daha uzun süre depolanacağı için, diğer yandan boru hattının tüm uzunluğu boyunca yapılan hasar olasılığını ve yapılan işin karmaşıklığını değerlendirmek için çevrenin konforunu, toprağın ağırlığını ve borular üzerindeki basıncını dikkate almak önemlidir.
Belirli toprak tipleri için (nemle veya kayalık bir taban veya kayalık parçacıklar ile doyurulmuş) SNiP, 4 metreyi aşmayan boru derinliklerinin kullanılmasını önerir. Kuru topraklarda boruları 5-8 metre derinliğe kadar döşeyin.
Bu standartlar açısından, belirli boru derinliklerini aştığında, artan çalışma yüklerine sahip boruların güvenilir bir şekilde korunması ve daha fazla güvenliği için paletler veya güçlendirilmiş beton tepsileri kullanmak mantıklı ve mantıklıdır.
Bazı durumlarda, artan yükler (aktif olarak kullanılan bir yolun altına boru döşemek gibi) veya standart olmayan hizmet ömrü ile, polietilen bazlı oluklu sert borular kullanılabilir.
SNiP formülasyonlarında, uzman olmayanlar için bu standartların doğası tamamen açık değildir. Bu nedenle, bu sistemlerin tasarımında deneyimli uzmanlarla iletişime geçmek önemlidir. Bu nedenle, kanalizasyon borularının optimal derinlikleri sorusu, bu sistemlerin tasarımcıları ile ele alınmalıdır.Bu makalede sürekli olarak bahsedildiği SNiP 2.04.03-85, büyük ölçüde sadece tavsiye talimatları vererek, kanalizasyon borularının döşenmesinin derinlikleri hakkında soruyu uzmanların sorumluluğu altında bırakıyor.
Bu konu çok önemli olduğu için, iklim ve toprak jeolojisine ek olarak, sıhhi ve epidemiyolojik normlar ve çevre standartları da dikkate alınmalıdır, bu sistemin tasarımı hakkındaki tüm kararlara genel bir talimat verilemez. Ana şey, kanalizasyon sisteminin soğukta donmaması, acil durumlarda derhal onarım ile gözetim ve bakım gerektirmesidir.
