Bir evin kanalizasyon sistemi doğru bir şekilde tasarlandığında ve kurulduğunda, sakinlerin “nasıl çalıştığı” hakkında soruları yoktur. Bu etki nasıl elde edilir ve güvenilir, istikrarlı bir drenaj nasıl sağlanır?
Eğim açısı nedir ve neden gereklidir?
Özel evlerde kanalizasyon yerçekimi ilkesine göre düzenlenmiştir. Bu, atık suyun yerçekimi kuvvetine uyan borulardan geçtiği anlamına gelir. Sistemin kesintisiz, güvenilir bir şekilde işlevlerini yerine getirebilmesi için kendi kendini temizleyebilmesi gerekir. Aynı zamanda, atık tamamen bir septik tank veya depolama tankına aktarılır ve katı büyük tortular kanalizasyon borularına yerleşmez.
İstenen etki, borunun gerekli eğim açısının sağlanmasıyla elde edilebilir. Bu, kanalizasyon sisteminin giriş ve çıkışındaki yükseklik farkıdır.
Boru hattının eğimi, akışa doğru yoğunluğu verir. Atık suyun hareket hızı, sıvının kanalizasyon ve daha yoğun akış elemanlarını taşıyacağı şekilde olmalıdır. Bu durumda, açı borunun çapına bağlı olarak değişir. Kanalizasyon sisteminin etkin çalışmasını garanti eden standartlar vardır.
Eğim Standartları
Bina kodları ve yönetmelikleri (SNiP), drenaj sisteminin optimum eğim açısını belirler. Bu standartlara uygunluk, boru hattının etkin bir şekilde çalışmasını sağlar ve bakımını kolaylaştırır.
Borunun çapı ne kadar küçükse, eğim açısı o kadar büyük olur. Yani 50 mm çapında bir boru için, minimum eğim metre uzunluk başına 30 mm olmalıdır. Ve 200 mm çapında - 7 mm olacaktır. Normal eğim açısı% 40 daha büyük olabilir, ancak sistemin etkinliğini ihlal ederek önemli bir fazlalık doludur. Artan açı ile atık suyun hareket hızı artar. Bu durumda, sıvı katı atıklardan çok daha hızlı hareket eder, bir “ayırma etkisi” oluşur, bu da borunun kendi kendini temizleme prensibinin ihlal edildiği anlamına gelir. Sonuç olarak, kanalın tıkanması meydana gelir.
Normal, 1.43 m / s'lik bir akış hızı olarak kabul edilir. Eğim standartlarına uyum, böyle bir hız sağlar ve bu, kanalizasyon şebekesinin verimliliğinin anahtarıdır.
Optimal değerin seçimi ve hesaplanması yöntemi
Kanalizasyon iletişiminin tasarımı için, bir sistem oluşturmak için bir yerleşim veya muhasebe dışı yöntem uygulanır. Tasarım seçeneği, ana boru hatlarında uygun olan taşınan sıvının sabit basıncı hakkında bilgi gerektirir.
Özel bir ev için hesaplanmamış bir tasarım yöntemi kullanılır. Burada borunun çapı dikkate alınır ve karşılık gelen eğim açısı sabitlenir.
Her bir sıhhi tesisat armatürü, sisteme önerilen bölümün bir borusu ile bağlanır. Özel bir ev için, bu 32 ila 110 mm arasında bir çap aralığıdır. Drenaj borusunun kesitinin, ev aletinin çıkış kesitinden daha az olmaması önemlidir. Tuvalet için 110 mm, mutfak lavabosu, banyo veya duş için - 50 mm ve çamaşır makinesi için 32 mm bile yeterli olacaktır.
Buna göre, 110. boru hattı için, optimum tasarım eğimi doğrusal metre başına 0.02 m olacaktır. Enine kesiti 50 mm olan bir boru 0,03 m eğilmelidir (her bir metre uzunluk için).
Daireler ve evler için ayrı ayrı hesaplama
Dairelerde, tüm sıhhi tesisat armatürleri, apartmanın ana yükselticisinin yanında yer almaktadır. Bunun nedeni, kaynak çok uzaktaysa yeterli önyargının sağlanamaması ve iletişimin doğru çalışmasını garanti etmemesidir.
Bu tür bir yerleşim, kanalizasyon sisteminin tasarımını büyük ölçüde basitleştirir. Boruların minimum eğim açısını sağlamak yeterlidir. Yerel sistemin uzunluğu (dairenin içinde bulunur) 5 m'yi geçmediğinde, yükseklik farkı maksimum 15 cm'dir.
Özel bir ev için tasarım hesaplaması daha karmaşıktır. İç ve dış boru tesisatı kurulumunun özelliklerini dikkate almak önemlidir.
Septik tankı veya depolama tankını binanın iç kanalizasyonuna bağlayan sistemin dış kısmı için ayrı standartlar vardır. Boru donma bölgesini aşan bir derinlikte döşenmelidir. Ilıman enlemler için - bu 1m'dir. Bu derinlik sistemin donmasını önler. İletişimi derinden döşemek mümkün değilse, boru hattının ısıtılmasını sağlamak gerekir. Bunun için kanalizasyon sistemine paralel olarak normal sıcaklık koşullarını sağlayan bir ısıtma kablosu döşenir.
Kanalizasyon kompleksinin iç sektörü aşağıdaki unsurları içerir:
- basınçlı hidrolik kilitlerle donatılmış tesisat armatürleri;
- eğimli serilmiş egzoz boruları;
- tüm bypass kanallarını kabul eden dikey yükseltici;
- kanalın acil temizliğini sağlayan revizyonlar;
- gaz egzozu sağlayan fan havalandırma borusu.
Rasyonel bir eleman kombinasyonu, yerçekimi modunda çalışan etkili bir drenaj sistemi oluşturmanıza izin verir.
Yaygın hatalar ve bunları çözme yöntemleri
Atık su tesisatı sırasında İnşaat Normlarının ve Düzenlemelerinin en yaygın ihlali, boruların açısına uyulmadığı düşünülmektedir. Aynı zamanda, hem izin verilen sınırların altındaki açıda bir azalma hem de bu göstergede aşırı bir artış sorunlara yol açar.
Özel evler için bir başka tipik hata, havalandırma fanının serbest bırakılmamasıdır. Bu tasarımla boru hattının yeterli havalandırması yoktur, sifonların düzenli çalışması, stop vanaları bozulur.
Sorunu ortadan kaldırmak için, serbest bırakmayı çatı boyunca organize etmek, borunun üst kenarını çatı düzleminin 500 mm üzerine yerleştirmek gerekir.
Bir sonraki tipik problem, septik tank arıtma sisteminin yanlış organizasyonu. Yeterli performans, arıtma sonrası ve arıtılmış suyun bertarafını sağlayan çok odalı bir sistemin hesaplanması işletim sırasında tasarruf sağlayacaktır.
Bir depolama tankı düzenlerken yeraltı suyu seviyesindeki mevsimsel dalgalanmaların dikkate alınması önemlidir. Toprak araştırmalarının ihmal edilmesi kanalizasyon sorunlarına yol açabilir.
Kanalizasyon iletişiminin kapsamlı ve düşünceli bir şekilde hesaplanması sistemin doğru çalışmasını sağlar, kullanım rahatlığını sağlar. Özel bir evin otonom kanalizasyon için bu özellikle önemlidir.
