Kanalizasyon için beton halkaların sızdırmazlığı, kanalizasyon ve kanalizasyon toplamak için yapıların inşası için ana gereksinimlerden biridir. Beton tankların ana görevi, kirliliğin teknolojik eklemlerden geçmesine izin vermemek ve toprağın yanı sıra yeraltı suyunun da toprağa bulaşmamasıdır.
Kanalizasyon kuyularının su yalıtım yöntemleri
Betonarme halkaların birleştirme türlerinden birbirinden farklı iki ana teknoloji vardır. En son üreticiler iki tip üretiyor:
- düz uçlu;
- bağlantı kilidi şeklinde pahlarla biter.
İkinci tip beton halkaları kapatmak en kolay yoldur. Bir kale ile birbirine bağlanırlar. Halkaların üst kısmı bir oluk içidir, olukların alt kısmı dıştır. İki halkayı bağlarken, pahlar birbirine girerek sıkı bir bağlantı oluşturur. Kilit bağlantı elemanlarının arasına, üst halkanın ağırlığı altında sıkıştırıldığında, tüm eklem boşluğunu dolduran düzleştirilen ek bir malzeme döşenir.
Bir sızdırmazlık malzemesi olarak, teknik yağ ile işlenmiş kenevir veya diğer lifler kullanılır. Giderek küçük çaplı bir silindir şeklinde bir lastik turnike veya köpüklü polimer üzerinde çalışıyor. Düz uçlu betonarme halkalar farklı şekilde kapatılır. Derzler hem dışarıdan hem de içeriden örtülmelidir.
Derz sızdırmazlık malzemeleri
Piyasa, kanalizasyon için beton halkaların bağlantılarını işleyebileceğiniz çok sayıda malzeme sunmaktadır. Bileşim ve uygulama yönteminde birbirlerinden farklıdırlar.
Önceden, eklemler su ile kapatılmış bir çimento-kum karışımı ile kaplıydı. Böyle bir macun, özellikle kuyu içinden uzun sürmedi, çünkü çözelti kanalizasyondan aktif basınca maruz bırakıldı. Bu nedenle, az miktarda su bardağı eklendi.
Böyle bir çözüm çabuk kurur, bu nedenle eklemi önceden hazırlamak tavsiye edilir. Bitmiş karışımın hacmi, işlem hızına karşılık gelmelidir. 10-15 dakika içinde kullanılabilecek bir miktara ihtiyacınız var. Malzeme sıradan bir spatula ile uygulanır.
Beton halkaların birleşimindeki boşluk ne kadar derin ve genişse, dolgu macunu yoğurmak için daha kalındır. Ve tersi: boşluk ne kadar küçükse, onarım kütlesi o kadar ince olmalıdır.
Derzleri kapatmak için kullanılan ikinci malzeme türü su contalarıdır. Bunlar katılaştıklarında katı bir madde oluşturan kendiliğinden genişleyen karışımlardır. Uzun süre çatlamaz. Piyasadaki su contaları, farklı üreticilerin geniş bir ürün yelpazesiyle temsil edilmektedir. En popüler olanları HydroStop, Peneplag, Waterplag ve diğerleri.
Hidrolik contaların faydaları şunları içerir:
- aşırı sıcaklıklara karşı direnç;
- asitler, tuzlar ve alkalilere karşı nötrlük;
- uzun süreli çalışma.
Olumsuz yüksek fiyattır. Ancak bu bile, betonarme halkalardan yapılmış prekast kuyuları kullanan otonom kanalizasyon şebekelerinin sahiplerini durdurmaz. Bu durumda nihai sonucun yüksek kalitesi inşaat maliyetlerini haklı çıkarır.
Beton kuyuların su yalıtımı
Su geçirmezlik özelliklerini artırmak için beton yapı koruyucu malzemelerle işlenmelidir. Bu nedenle, beton yapı dıştan ve içten su geçirmezdir.
Kanalizasyon kuyularının içeriden su yalıtımı için sadece sıva malzemeleri kullanılır.En popüler bitüm-polimer karışımına dayanan mastiktir. Bu, beton bir kuyunun iç yüzeylerine fırçalar ve rulolar ile uygulanan yarı sıvı bir malzemedir. Malzeme Avantajları:
- uygulanan tabakanın yüksek mukavemeti;
- asitlere, alkalilere ve tuzlara, ev kimyasallarına ve diğer kirlilik türlerine karşı direnç;
- uygulama kolaylığı;
- Düşük fiyat;
- kapsamlı yüzey hazırlığı gerektirmez.
Tek şart, mastiği iki veya üç kat halinde uygulamaktır. Bu durumda, sonraki her katman bir öncekinin kuruduktan sonra uygulanır. Hava sıcaklığına bağlı olarak, kuruması 3 ila 8 saat sürebilir.
Bitüm-polimer mastikler ayrıca kuyuların dış düzlemlerini su geçirmez hale getirebilir. Ancak daha sıklıkla birleşik versiyonu kullanırlar: mastik ve rulo veya membran koruması kullanırlar. İkincisi olarak, her iki tarafta bitüm ve polimer karışımı ile muamele edilen fiberglas bazlı halkalara ruberoid veya özel membranlar serilir. Membran malzemesi çatı malzemesinden çok daha iyidir.
Su yalıtım kuralları
Kombine su yalıtımı yöntemi için bir kuyu hazırlamak gerekir: halkalar arasındaki bağlantıları kapatın, yüzeyleri toz ve kirden temizleyin.
Kalan işlemlerin sırası:
- mastik ile üst üste monte edilen kanalizasyon için beton halkaları kaplayın;
- kuruyana kadar, yapının çevresine su yalıtım malzemesi ruloları koyun;
- döşeme aşağıdan yukarıya doğru gerçekleştirilir, böylece üst şeritler alt olanları 10-15 cm'lik bir örtüşme ile üst üste bindirir;
- döşenen çatı malzemesi üzerine başka bir mastik tabakası uygulayın;
- kenarlarının üst üste gelmesini 10-15 cm içinde dikkate alarak su yalıtım malzemesinin şeritlerini dikey yönde istifleyin;
- başka bir mastik tabakası uygulayın;
- kuruduğunda, kuyu duvarları ile çukur duvarları arasındaki toprağı doldurun.
İlk su yalıtım rulosu tabakası, şeritlerin bağlantılarının halkaların bağlantılarına düşmemesi için döşenmelidir. Bu, yüksek derecede su yalıtımı sağlayacaktır.
Giriş sızdırmazlığı
Giriş, kanalizasyon borusunun betonarme halkaların kuyusuna girdiği yerdir. Bunun için, bunlardan birinde, genellikle üstte bir delik açılır. Kanalizasyon borusunun çapından biraz daha büyük olmalıdır.
Ana görev, boruyu kuyuya sokmak ve deliğe asılmaması için sıkıca sabitlemektir. Bunun için genellikle çimento-kum harcı kullanılır. İkincisinin daha uzun süre dayanması ve çalışma sırasında çatlamaması için bileşimine bir sıvı plastikleştirici eklenir.
İkinci seçenek, girişi sıcak bitüm ile doldurmaktır. En iyi yol değil, çünkü sıcaklık değişimlerinin etkisi altında, bitüm çatlakları ve pullar. Ancak bu en ucuz yöntemdir. Kanalizasyon kuyularındaki tepsilerin düzenlenmesi için SNiP gerekliliklerinde bu teknoloji dikkate alınmaz.
Üçüncü seçenek, bitmiş cihazı kullanmaktır: çapı bir kanal bulunan iki çelik disk, çapı kanalizasyon borusunun çapından biraz daha büyüktür. Diskler arasında boruların yerleştirildiği bir manşon vardır. İlk olarak, beton halkadaki deliğe bir manşon yerleştirilir. Bir disk boruya yerleştirilir. Sonra kovanın içine koydular, sonra ikinci diske koydular. Daha sonra her iki disk de dört cıvata veya saplama ile çekilir.
Girdinin sızdırmazlık açısından ne kadar güvenilir olursa olsun, yeraltı suyunun olumsuz etkilerine maruz kalmaktadır. Bu nedenle, kanalizasyon borusunun etrafında bir drenaj tabakası yapılması tavsiye edilir. Bu, farklı fraksiyonlardan oluşan toplu bir malzemedir. Sırayla, örneğin ilk kum, daha sonra ezilmiş taş veya genişletilmiş kil ve daha sonra kil serilir.
