Często nawet woda z kranu nie jest szczególnie miękka. A zasoby z autonomicznych źródeł (studni, studni) z góry pozostawiają wiele do życzenia. Dlatego twarda woda i metody jej zmiękczania stają się najważniejszym zadaniem właścicieli obszarów podmiejskich. Istnieje wiele sposobów na walkę ze zwiększoną mineralizacją płynu i możesz wybrać jeden dla każdego budżetu.
Konsekwencje używania twardej wody
Sztywność zasobu do picia oznacza całość chemicznych i fizycznych właściwości płynu: stężenie rozpuszczonych soli magnezu i wapnia w nim. Im wyższy, tym twardsza jest woda. Jeśli w cieczy występują węglany magnezu i wapnia, taka twardość nazywana jest węglanem (tymczasowym). Podczas gotowania rozpuszczone sole są uwalniane z cieczy. Twardość niewęglanowa to obecność w środowisku wodnym siarczanów i chlorków wapnia i magnezu. Nie da się ich pokonać obróbką cieplną.
Główne problemy, które powodują zwiększenie mineralizacji wody:
- przesuszona skóra i włosy, łuszczenie się skóry właściwej, reakcje alergiczne;
- niski poziom pienienia podczas imprez higienicznych lub domowych (kąpiel, mycie, czyszczenie);
- tworzenie się grubych warstw zgorzeliny w gospodarstwie domowym, ogrzewaniu, sprzęcie kuchennym (czajnik, pralka i zmywarka, kocioł, rury grzewcze itp.); drogi sprzęt często psuje się z powodu nalotu;
- problemy z nerkami przy ciągłym stosowaniu wysoce zmineralizowanej wody (kamica moczowa);
- aerator i głowica prysznicowa zatkane kamieniem;
- obecność białych plam na ciemno pranej pościeli.
Białawy film na powierzchni gorącej kawy lub herbaty również nie wygląda zbyt ładnie.
Twardosc wody
Według SanPiN 2.1.4.1074-01 dla wody wodociągowej dostarczanej przez linie centralne za wskaźnik uważa się wskaźnik mineralizacji do 6 mEq / litr. Chociaż w praktyce poziom 4-5 mEq / litr stwarza już sporo problemów.
Łącznie klasyfikowane są trzy stopnie mineralizacji cieczy:
- miękki - do 3 mEq / litr;
- średnia wynosi 3-6 mEq / litr;
- twarde - więcej niż 6 mg równoważnika / litr.
Przyczyny zwiększonej mineralizacji wody ze studni lub studni to ich komunikacja z warstwami wapienia, dolomitów, gipsu itp.
Metody określania poziomu sztywności
Mieszkańcy budynków mieszkalnych i domów prywatnych są pożądani, aby znać poziom twardości wody. Odbywa się to w takich celach:
- zainstalować odpowiednie programy dla urządzeń gospodarstwa domowego;
- kup optymalny nabój do zmiękczania wody;
- wybierz odpowiednią dawkę emolientów;
- zapewnić optymalne warunki dla mieszkańców akwarium;
- wybierz niezawodny i wydajny system filtrów.
Możesz niezależnie określić poziom mineralizacji cieczy na kilka sposobów.
Dokładna analiza
Pobrana próbka jest przenoszona do lokalnego SES. W przypadku płynu musisz wybrać czysty pojemnik z polimerem. Objętość materiału do badań wynosi 1-2 litry. Stacja sanitarno-epidemiologiczna nie tylko określi stężenie rozpuszczonych soli w wodzie, ale także wykryje obecność pestycydów, azotanów, siarkowodoru, manganu, żelaza i substancji organicznych. Analiza jest szczególnie dobra w przypadku wyboru odpowiedniego systemu filtrów lub zmiękczacza wody.
Korzystanie z pasków testowych
Jest to szybki sposób na określenie jakości płynu. Wskaźniki można kupić w sklepach zoologicznych lub punktach sprzedaży herbaty i kawy. Specjalny odczynnik nałożony na pasek testowy jest pomalowany na określony kolor w kontakcie z rozpuszczonymi minerałami.Intensywność koloru wskazuje poziom stężenia soli w wodzie, to znaczy stopień jej twardości. Im jaśniejszy kolor, tym więcej rozpuszczonych soli w dostępnej próbce.
Paski testowe najwyższej jakości to te wyprodukowane w Europie.
Przeprowadzanie domu doświadczenia
Będzie wymagać ciepłej wody destylowanej i kawałka mydła do prania 72%. Z dostępnego sprzętu musisz mieć szklankę, przezroczysty litr (pojemność słoika), wagę elektroniczną i linijkę.
Działają podczas eksperymentu w następujący sposób:
- Mydło wciera się w drobną tarkę i mierzy 1 gram. Gotową masę zanurza się w pustej szklance.
- Woda destylowana jest podgrzewana do 60-70 stopni i tam wlewana. Mydło powinno całkowicie się rozpuścić.
- Wciąż destylowaną ciecz dodaje się do szkła z szybkością mydła 72% - 7 cm, a mydła 60% - 6 cm.
- Do słoika wprowadza się 0,5 l płynu z kranu (dobrze, dobrze).
- Powoli wlewa się destylowany roztwór mydła i wszystko miesza się, aż powstanie piana, co wskazuje, że domowe mydło wiąże wszystkie sole mineralne.
- Pozostaje zmierzyć wysokość cieczy poniżej pianki i odjąć ją od pierwotnego poziomu w banku. Będzie to przybliżone stężenie rozpuszczonych minerałów w wodzie.
Chociaż to doświadczenie jest interesujące, nie różni się zwiększoną dokładnością.
Główne metody zmiękczania wody
Szukają różnych sposobów walki z twardością wody. Zasadniczo istnieją trzy metody przetwarzania cieczy - termiczne, fizyczne, chemiczne.
Termiczny
Gotowanie jest najprostszym sposobem, odpowiednim dla zasobu o zmiennej mineralizacji. Dwuwęglany wapnia i magnezu rozkładają się, tworząc osad węglanu wapnia i dwutlenek węgla. Metoda jest dobra, ponieważ można ją stosować w domu bez kupowania drogiego sprzętu. Ale są dwie wady - duże ilości płynu nie mogą być przetwarzane, a kamień wapienny będzie stale tworzyć się na ścianach urządzeń kuchennych.
Inną metodą termicznej ekspozycji na twardą wodę jest zamrażanie. Tutaj możesz użyć tylko tego płynu, który po rozmrożeniu pozostaje na wierzchu.
Metody fizyczne
Zastosuj jedną z metod:
- Przepuszczaj wodę przez membranę pod wysokim ciśnieniem. W rezultacie tylko cząsteczki wody przechodzą przez rodzaj bariery, ale nie rozpuszczają się w niej cząsteczki soli. Wynikiem jest wytwarzanie praktycznie destylowanej cieczy. Na tej zasadzie działają rośliny odwróconej osmozy, takie jak strużka, gejzer itp. Główną zaletą metody membranowej jest prawie całkowite oczyszczenie zasobu nie tylko z soli, ale także z innych zanieczyszczeń organicznych i nieorganicznych. Wady tej metody obejmują potrzebę stałego wysokiego ciśnienia w układzie (3-4 atm.), Imponujący koszt wyposażenia do zmiękczania i dodatkowej mineralizacji płynu, aby był odpowiedni do użycia. W przeciwnym razie jest „martwy” i niesie ze sobą szkody, a nie korzyści dla ciała.
- Przetwarzanie elektromagnetyczne. Ta metoda jest uważana za stosunkowo nową. Fale elektromagnetyczne o określonej częstotliwości przechodzą przez twardą wodę. Prowadzi to do tego, że jony wapnia i magnezu zostają zawieszone, tracą zdolność do wytrącania się. W tej formie są one usuwane z całkowitej objętości cieczy.
- Oczyszczanie twardej wody przez pola magnetyczne. Tutaj zasada konwersji jonów magnezu i wapnia jest podobna do ekspozycji na fale elektromagnetyczne. Rezultat - rozpuszczone zanieczyszczenia przechodzą w zawiesinę i są usuwane przez filtry lub do studzienek.
Każda z fizycznych metod wody idealnie nadaje się do zastosowań przemysłowych, ale jest kosztowna do użytku domowego.
Obróbka chemiczna
Do zmiękczenia wody z kranu (odwiertu, studni) stosuje się różne odczynniki. Zmieniają wartościowość wapnia i magnezu, zamieniając je w zawieszone cząsteczki, które mogą się wytrącać. Jako takie odczynniki są używane:
- Limonka;
- soda kalcynowana (sól) + sól;
- łuparki syntetyczne;
- chlorek sodu (sól) + soda;
- ocet stołowy (taka woda jest szczególnie dobra do mycia);
- wapno + soda;
- specjalna sól do zmiękczenia płynu;
- leki w tabletkach.
Zasadą działania stosowanych odczynników jest rozpuszczanie wszystkich twardych pierwiastków lub ich całkowite zastąpienie bardziej miękkimi zanieczyszczeniami.
Zalety stosowania odczynników obejmują:
- usuwanie wszystkich zanieczyszczeń mineralnych;
- zapobieganie osadzaniu się kamienia na urządzeniach gospodarstwa domowego;
- neutralizacja zabłoconych plam na pościeli.
Minusy obejmują:
- niezdolność do użycia poddanej obróbce cieczy do żywności (z wyjątkiem roztworów sody i soli);
- potrzeba wiedzy i zgodności z dawkami odczynników.
Z reguły w codziennym życiu używają prostej soli i sody, aby zmiękczyć płyn. Na jeden litr wody wystarczy 0,5 łyżeczki odczynnika.
Aby zmiękczyć wodę w kotłach systemów grzewczych, należy również użyć specjalnych filtrów z polifosforanami. Są to osobliwe białe kryształy, które stopniowo rozpuszczają się, gdy przechodzą przez nie płyny. W ten sposób wiążą sole metali, dzięki czemu podłoże jest bardziej miękkie. Metoda zmiękczania polifosforanów nadaje się tylko do celów przemysłowych, technicznych. Nie możesz pić takiej wody.
Metoda wymiany jonowej
Dzięki tej metodzie twarda woda przepływa przez specjalne poluzowane żywice, które oddają jony i zastępują je jonami magnezu i wapnia. Częściej przy tej metodzie stosowane są specjalne ustawienia. Układa się w nich żywice typu AMBERJET 1200 Na, AMBERLITE SR 1L itp.
Wadą tej metody jest to, że po pewnym okresie pracy języczek musi zostać zutylizowany zgodnie z normami sanitarnymi. Zalety metody obejmują możliwość przetwarzania dużych objętości cieczy, wysokiej jakości zmiękczanie. Jest to częściej przemysłowy proces technologiczny niż krajowy.
Ciecz wydalona przez jednostkę wymiany jonowej nie nadaje się do spożycia.
W domu zaleca się stosowanie połączonych metod zmiękczania, usuwania żelaza z zasobów wodnych, w oparciu o stosowanie specjalnych różnorodnych filtrów. Są one wybierane zgodnie z rodzajem zanieczyszczenia i poziomem mineralizacji.
