Zgodność z przepisami dotyczącymi korzystania ze stref ochrony wód stanowi część pakietu środków mających na celu ochronę przyrody, poprawę stanu sanitarnego i środowiskowego urządzeń do korzystania z wody oraz poprawę obszaru pod wodą. Zasady działania i konserwacji systemu zaopatrzenia w wodę są opisane w specjalistycznej części SanPiN, która ustanawia również normy sanitarne i higieniczne dla obiektów ochrony środowiska.
Strefa bezpieczeństwa wodnego
Zgodnie z „Kodeksem wodnym Federacji Rosyjskiej” z dnia 03.06.2006. N 74-ФЗ dla przedmiotów używanych do picia i zaopatrzenia w wodę do użytku domowego, w celu ochrony przed zanieczyszczeniem i zapewnienia dobrostanu sanitarnego i epidemiologicznego ludności, ustanawia się strefy sanitarne dla ochrony systemów zaopatrzenia w wodę. Zakazują lub ograniczają budowę zasobów mieszkaniowych i produkcyjnych, budowę obiektów rolniczych i prowadzenie działalności. Strefy ochrony sanitarnej są instalowane w pobliżu wodociągów niezależnie od lokalizacji.
Zasady korzystania z systemu zaopatrzenia w wodę są określone w SanPiN 2.1.4.1110-02, który ma moc prawną i jest dokumentem tytułowym do użytku przez osoby fizyczne i prawne.
Pod względem zużycia wody środki środowiskowe mają na celu zmniejszenie i ograniczenie zanieczyszczenia. Regulacja dotyczy różnych rodzajów obiektów:
- powierzchowny;
- pod ziemią;
- sztuczny.
Studiując, rozliczając i stosując zasady zużycia wody, należy wziąć pod uwagę, że obiekty są klasyfikowane i rozmieszczane według stref.
Obiekty powierzchniowe
Pobór wód otwartych jest uważany za urządzenie do korzystania z wód powierzchniowych.
- Pierwszy pas to struktura poboru wody. Jest uważany za obiekt wrażliwy z systemem przejść z chronionym przyległym terytorium, którego wielkość jest określana zgodnie z wymiarami budynków.
- Drugi pas nakłada ograniczenia na terytorium sąsiadujące z pierwszym, wszelkie budynki są tutaj zabronione. Granicę pasa ustala się indywidualnie w zależności od wielkości terytorium i źródła, prędkości ruchu wody, które są niezbędne do samooczyszczenia akwenu.
- Trzeci pas pełni funkcję obserwacyjną. Nie ma żadnych ograniczeń użytkowania, monitorowanie jest w toku.
Znaki informacyjne są umieszczane na granicach stref bezpieczeństwa, a ogrodzenie znajduje się na strefach granicznych stref bezpieczeństwa.
Obiekty podziemne
Pobór wody ze studni określa się jako podziemny.
- Pierwszy pas. Strefa bezpieczeństwa zaopatrzenia w wodę według SNIP wynosi od 25 do 50 metrów. Wszelkie konstrukcje z wyjątkiem związanych z poborem wody są zabronione. Należą do nich przepompownie, wieże ciśnień i budynki gospodarcze. Dostęp jest przyznawany pracownikom, specjalistom i zespołom inżynierów, którzy rozwiązują problemy systemowe. Terytorium jest oddzielone płotem.
- Drugi pas. Oblicza się go, stosując prawa hydrodynamiczne i klimatyczne warunki dendrologiczne, określając obszar możliwego zanieczyszczenia przedostającego się na sąsiednie terytorium na okres od stu do czterystu dni.
- Trzeci pas. Znajduje się w obszarze zamieszkania ludzi. Szacowany czas eksploatacji studni wynosi od 25 do 50 lat. Na podstawie obliczeń ogólnie przyjmuje się, że zanieczyszczenia spowodowane działalnością człowieka dotrą do wody znacznie później niż w tym okresie.
Strefy ochrony sanitarnej wodociągu są oznaczone na mapach i ograniczone specjalnymi znakami.
Sztuczne przedmioty
Pobór wody ze struktur znajdujących się poza ujęciem wody jest uważany za sztuczny przedmiot zużycia wody. Strefy ochrony sanitarno-higienicznej znajdujące się poza obszarem poboru wody ze źródeł naturalnych rozmieszczone są wokół:
- stacje filtracyjne i zbiorniki zapasowe - do 30 metrów;
- przepompownie, magazyny z chemikaliami do kanalizacji i studzienek - do 15 metrów;
- wieże ciśnień - do 10 metrów.
W pobliżu drogi wodnej układane są sanitarne pasy ograniczające o szerokości od dziesięciu do pięćdziesięciu metrów, w zależności od poziomu wód gruntowych i średnicy rur wodociągowych.
Jeżeli kanały wodne zostaną ułożone na obszarach zaludnionych, dozwolone jest zmniejszenie stref ochronnych na podstawie wyników koordynacji z SES.
Obszar chronionych stref rurociągów wodnych jest regulowany przez SanPin 2.1.4.1110-02. Ustawiono następujące minimalne rozmiary ramek:
- nie mniej niż pięć metrów od fundamentów budynków i budowli;
- co najmniej trzy metry od tyczek, ogrodzeń i dróg;
- nie mniej niż dwa metry od oznakowania drogowego;
- nie mniej niż jeden metr od wież przesyłowych.
W strefach ochrony wód nie powinny znajdować się toalety, konstrukcje śmieci, magazyny obornika, kosze na śmieci i inne konstrukcje, które mogłyby zanieczyścić warstwy wodonośne. Zabronione jest budowanie kanałów wodnych na wysypiskach, polach ściekowych i filtracyjnych, przedsiębiorstwach przemysłowych, cmentarzach i miejscach pochówku bydła.
Odpowiedzialność za naruszenie obszarów chronionych
Naruszenie przepisów w strefie sanitarnej systemu zaopatrzenia w wodę prowadzi do odpowiedzialności administracyjnej i karnej:
- Rekompensata za szkody materialne powstałe w wyniku nieuprawnionej budowy, nielegalnego przechowywania i gromadzenia śmieci na chronionym obszarze.
- Kary za naruszenie przepisów dokumentów regulacyjnych podczas budowy.
- Za zajęcie obszarów chronionych nakłada się karę karną.
W przypadku wykrycia naruszenia nieznajomość granic obszaru ochrony wód nie jest usprawiedliwieniem. Przed rozpoczęciem prac budowlanych lub gruntowych należy uzgodnić pozwolenia w branży wodociągowej.
W przypadku braku znaków informacyjnych lub innych środków ograniczających organizacja obsługująca ponosi odpowiedzialność za bezpieczeństwo terytorium. Jeżeli wszystkie elementy informacyjne i zapory są obecne w strefach ograniczeń sanitarno-epidemiologicznych, sprawca ponosi odpowiedzialność.
Zgodnie z kodeksem wykroczeń administracyjnych nakładana jest grzywna za naruszenie reżimu na obszarach chronionych:
- dla ludności cywilnej od 500 do 1 tysiąca rubli;
- urzędnicy od 1 do 2 tysięcy rubli;
- osoby prawne od 10 do 20 tysięcy rubli.
Grzywny są ustalane zgodnie z nowelizacją ustawy federalnej z 22 czerwca 2006 r. Nr 116 - FZ.
Nieprzestrzeganie wymagań dotyczących doprowadzenia stref środowiskowych w pobliżu rurociągów wodnych do warunków odpowiednich do użytkowania pociąga za sobą odpowiedzialność:
- dla osób 3000 - 5000 r;
- dla urzędników 3000 - 5000 r;
- dla osób prawnych 20 000 - 30 000 s.
Zmieniona ustawą federalną nr 282 z 21 października 2013 r
Nieprzestrzeganie wymagań dotyczących ochrony jednolitych części wód, powodujących ich zanieczyszczenie lub wyczerpanie, grozi grzywną:
- dla osób prywatnych 1500 - 2000r;
- dla urzędników 3000 - 4000r;
- dla osób prawnych 30000 - 40000 rub.
Ponieważ nieznajomość prawa nie zwalnia od odpowiedzialności, przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac konieczne jest skoordynowanie dokumentacji projektowej z organami regulacyjnymi w celu uniknięcia szkód w zasobach naturalnych.
