Nie tylko stan kanalizacji i wydajność urządzeń gospodarstwa domowego, ale także zdrowie ludzi zależy od jakości użytej wody. Jak wiadomo, ciało składa się w 80% z wody, dlatego funkcjonowanie i stan ważnych narządów i układów zależy od jakości stosowanego płynu. Wielu właścicieli domów na działkach domowych buduje autonomiczne systemy zaopatrzenia w wodę, aby jakość była „na szczycie”. Jednak skład płynu ze studni artezyjskiej zależy od wielu czynników.
Jak określić jakość wody ze studni w domu
Według statystyk każda osoba zużywa co najmniej 2 litry wody dziennie. Nie tylko przydatne, ale także toksyczne substancje mogą przenikać wraz z nim do organizmu. Woda jest uniwersalnym rozpuszczalnikiem, który nie występuje w naturze w czystej postaci. Może być nasycony zarówno użytecznymi makro- i mikroelementami, jak i mikroorganizmami chorobotwórczymi. Wszystko to wpływa na zewnętrzne znaki, zapach i smak.
Liczne badania przeprowadzone przez naukowców wykazały, że regularne stosowanie wody niskiej jakości przyspiesza proces starzenia o 30%, a także służy jako czynnik prowokujący w 70-80% przypadków rozwoju choroby.
Główne powody, dla których musisz sprawdzić wodę pod kątem przydatności do picia w domu ze studni:
- Jeśli studnia lub studnia jest zbudowana na osobistej działce, tylko właściciel jest odpowiedzialny za jakość użytej wody. Organizacje miejskie nie mają takich uprawnień, więc musisz sam sprawdzić jakość.
- Często płyn ze studni staje się bezużyteczny, jeśli na etapie projektowania systemu zaopatrzenia w wodę nie wzięto pod uwagę lokalizacji szamba w pobliżu. Często podczas budowy tych ostatnich ścian nie są cementowane, dlatego gleba i ścieki są zanieczyszczone.
- Bliskość przedsiębiorstw przemysłowych i chemicznych. Jeśli odpady dostaną się do gleby, zatruwają strumień odpadów, ciecz stanie się bezużyteczna.
Jeśli pobranie próbek do laboratorium nie jest możliwe, możesz sprawdzić jakość wody ze studni w domu.
Jak dobrze wykonać analizę wody w domu
Najłatwiejszym sposobem ustalenia jakości płynu jest obserwacja wzrokowa. Aby to zrobić, musisz zaufać swoim zmysłom.
Kolor
Aby określić kolor z dużą dokładnością, należy umieścić biały arkusz papieru za szklanym szkłem z zawartością. Płyn ze studni nie musi być krystalicznie czysty i przejrzysty; dopuszczalne są niewielkie odchylenia. Następujące wskaźniki pozwalają określić jakość koloru:
- Odcień szary i / lub czarny - wysoka zawartość nadmanganianu potasu (manganu) w kompozycji.
- Wypada duża ilość osadu, ciecz jest mętna i dominują w niej brązowe odcienie - wysoka zawartość żelaza lub żelaza.
Woda o wysokim stężeniu gazu - Mętna ciecz z przewagą mlecznych odcieni - wysokie stężenie w składzie gazów.
- Jeśli po ekspozycji termicznej czerwone odcienie zaczną dominować w kolorze, oznacza to obecność żelaza w kompozycji.
- Osad nie wytrąca się, ale ciecz ma żółtawy kolor - bakterie.
Na podstawie tych danych można dowiedzieć się, które pierwiastki chemiczne lub organizmy patologiczne przeważają w składzie.
Zapach
Zapach pozwala również dowiedzieć się, czy płyn ze studni nadaje się do użycia.
- Zapach wilgoci wskazuje na wysoką zawartość substancji organicznych w kompozycji.
- Jeśli zauważony zostanie wyraźny aromat nieczystych produktów, woda zostanie wzbogacona w siarkowodór.
- Wyraźne zapachy chemiczne, takie jak paliwo i smary lub tworzywa sztuczne, wskazują na poważne zanieczyszczenie. W takim przypadku surowo zabrania się używania go w środku, dopóki nie zostaną przeprowadzone dokładne testy laboratoryjne.
Woda użytkowa nie powinna mieć żadnych zapachów.
Smak
Ten etap badań można rozpocząć tylko wtedy, gdy dwie poprzednie metody potwierdziły odpowiednią jakość cieczy. Podczas eksperymentu nie trzeba połykać produktu, wystarczy włożyć niewielką ilość do ust.
- Słony smak - wysokie stężenie soli mineralnych.
- Wyraźnym uderzeniem metalu jest zawartość żelaza lub żelaza.
- Lekkie mrowienie języka i błon śluzowych jamy ustnej - alkalia w kompozycji.
Jeśli woda nie ma obcych zapachów, smaków i aromatów, możesz wystawić ją na kilka innych sposobów sprawdzania jakości.
Przechowywanie
Ta metoda pozwala określić obecność i ilość obcych zanieczyszczeń w kompozycji. Wlać płyn do czystego pojemnika, zamknąć pokrywkę i umieścić w ciemnym miejscu na kilka dni. Jeśli utworzy się osad lub na powierzchni utworzy się film, woda nie nadaje się do użytku ze względu na wysoką zawartość szkodliwych zanieczyszczeń.
Wpływ termiczny
Po podgrzaniu nasilenie manifestacji właściwości chemicznych płynu ze studni. Aby to zrobić, doprowadzić wodę do wrzenia, a następnie dalej gotować na wolnym ogniu przez 15 minut. Po schłodzeniu wody możesz podsumować. Szary kolor skali jest bogaty w wapń, a brązowożółty to żelazo.
Test nadmanganianu potasu
Regularny nadmanganian potasu pomoże ustalić, czy woda nadaje się do spożycia. W tym celu niewielką ilość substancji dodaje się do pojemnika z cieczą i ocenia reakcję. Woda powinna być pomalowana na jasnoróżowe odcienie. Jeśli dominuje żółtawy odcień, lepiej powstrzymać się od jego używania. Wynika to z faktu, że duża ilość substancji organicznych niszczy mangan.
Przygotowując herbatę, zwróć uwagę na przezroczystość napoju. Około 50 ml surowej wody dodaje się do szklanki świeżo parzonej herbaty. Jeśli napój jest mętny, taki płyn nie nadaje się do użycia z powodu dużej ilości szkodliwych substancji, soli i substancji organicznych w kompozycji.
Czy analiza w domu może zastąpić laboratorium
W warunkach laboratoryjnych szczegółowe badanie składu chemicznego i bakteriologicznego wody przeprowadza się na ponad 15 wskaźnikach. Niestety, żaden pojedynczy test domowy nie da tak szczegółowego i szczegółowego wyniku. Jeśli jakość płynu w źródle jest wątpliwa, a metody domowe nie uspokajają, lepiej jest pobrać próbki do specjalistycznej organizacji.
Domowe metody weryfikacji są bardziej odpowiednie do rutynowego monitorowania jakości przyjmowania płynów. Należy to robić regularnie, ponieważ skład gleby i ścieków zmienia się stale. Wysoką intensywność takich zmian obserwuje się wiosną i jesienią podczas topnienia śniegu i ulewnych deszczy.
