Jeśli połączenie z systemem centralnym nie jest możliwe, ustanawia się niezależną autonomiczną sieć wodociągową. Takie rury wodociągowe są montowane w domach prywatnych, ponieważ te wielomieszkaniowe są prawie zawsze podłączone do sieci miejskiej. Konieczne jest zorganizowanie indywidualnego zaopatrzenia w wodę w taki sposób, aby przepływ był swobodny do wszystkich punktów poboru wody.
Główne elementy autonomicznego zaopatrzenia w wodę
Do normalnej pracy system jest wyposażony w urządzenia i urządzenia techniczne, które zapewniają działanie automatyczne lub częściowo zautomatyzowane:
- pompa głębinowa;
- jednostka automatyki i ochrony;
- akumulator;
- urządzenia filtrujące.
Wybierając sprzęt do pompowania, weź pod uwagę ciśnienie i objętość zużycia wody. Zapewni to niezbędne ciśnienie płynu w rurociągu.
Zasada działania
Akumulator hydrauliczny służy jako zbiornik buforowy, gromadzący zapasy wody oraz jako urządzenie do utrzymywania stałego ciśnienia. Zbiornik hydrauliczny składa się z dwóch komór - dla powietrza i wody są one oddzielone od siebie membraną wykonaną z gumy. Zasada działania urządzenia jest następująca:
- Podczas napełniania akumulatora wodą powietrze jest sprężane w drugim przedziale, co zwiększa ciśnienie.
- W odpowiedzi na jego wzrost przekaźnik elektroniczny wyłącza pompę.
- Po otwarciu kurka ciśnienie stopniowo maleje.
- Przekaźnik ponownie reaguje na spadek ciśnienia i uruchamia zespół pompy w celu uzupełnienia zużytej wody.
Zastosowanie akumulatora hydraulicznego w układzie sieci wodociągowej pozwala stworzyć automatyczny proces poboru wody i zapewnić jej zaopatrzenie. Czas pracy urządzeń pompujących jest również znacznie wydłużony ze względu na skrócenie cykli włączania i wyłączania.
Zalety i wady
System autonomiczny ma wiele zalet. Pomiędzy nimi:
- optymalne ciśnienie we wszystkich punktach zużycia wody;
- zapasy w zbiorniku;
- wysokiej jakości woda.
Wśród niedociągnięć można wymienić koszty wyposażenia źródła wody pitnej oraz zależność jednostki pompującej od zasilania.
Materiały i ekwipunek
Oprócz głównych elementów do doprowadzenia zasilania do domu potrzebne będą odcinki rur do zaopatrzenia w wodę wewnątrz i na zewnątrz, elementy blokujące, złączki, krany, mieszacze i elastyczne przewody do nich, złączki rurowe, zawory zwrotne i wodomierze. Do uszczelnienia połączeń gwintowych potrzebna jest taśma fum lub len sanitarny. Jeśli potrzebujesz ciepłej wody, możesz zainstalować podgrzewacz wody lub użyć kotła.
Z narzędzi do montażu systemu będziesz potrzebować:
- specjalne nożyczki;
- dwa nastawne klucze i jeden gaz;
- kalibrator (do metalu);
- stacja lutownicza do rur polimerowych;
- poziom, ruletka.
Do zaopatrzenia w wodę wybiera się rury polimerowe lub metalowo-plastikowe, ponieważ podobne produkty metalowe rdzewieją z czasem, dzięki czemu woda stanie się nieprzyjemnym kolorem i smakiem.
Wstępne obliczenia
Aby poprawnie określić parametry sieci wodociągowej, potrzebujesz:
- Sformułuj wymagania dotyczące intensywności i regularności zaopatrzenia w wodę. W małym domku można zainstalować system z konwencjonalnym zbiornikiem i najbardziej niezbędnym zestawem hydraulicznym.
- Zidentyfikuj potencjalne źródła, wykonalność i koszt ich budowy, jakość wody.
- Wybierz sprzęt i oblicz opcje linii komunikacyjnych.
Obliczenia należy rozpocząć od określenia wymaganej objętości wody. Czteroosobowa rodzina do gotowania i procedur wodnych przy ekonomicznym zużyciu wystarcza na metr sześcienny wody na każdy miesiąc. Na podstawie tych danych obliczana jest moc zespołu pompy.
Wybór właściwego programu
Do samodzielnego zaopatrzenia w wodę w domu wymagane jest stałe źródło wody. Najłatwiejszy sposób na wyposażenie studni. Jest to najtańsza i najtańsza opcja dostarczania wody do domu. Wada jest jednak duża - maksymalna ilość wody pompowanej ze studni wynosi 200 litrów na godzinę. Odwiert jest bardziej produktywny, ale wymaga kosztów wiercenia.
Prywatne zaopatrzenie w wodę może być jednopoziomowe i dwupoziomowe. Zasada działania pierwszego polega na tym, że woda ze studni lub studni jest zużywana natychmiast po pompowaniu. Drugą różnicą jest wykorzystanie zbiorników, które tworzą zapasy wody. Są cylindryczne lub pryzmatyczne o pojemności od 560 do 4500 litrów, wykonane z polietylenu lub polichlorku winylu.
Żywotność pojemników wynosi około 10 lat. Najlepszym sposobem zainstalowania statku o pojemności od jednego do pięciu metrów sześciennych będzie opcja naziemna w wolnej przestrzeni witryny.
Kroki instalacji
Zewnętrzny odcinek magistrali wodnej należy ułożyć na głębokości przekraczającej poziom zamarzania gleby. Jeśli rury znajdują się powyżej tego punktu, wymagane będzie zastosowanie materiałów termoizolacyjnych lub instalacja specjalnego ogrzewania, aby zapobiec zamarznięciu cieczy w rurociągu.
Instalacja zewnętrznego i wewnętrznego zaopatrzenia w wodę nie ma zasadniczych różnic.
Rury propylenowe są połączone przez lutowanie. Aby to zrobić, z jednej strony na lutownicy znajduje się dron grzewczy, nakłada się na niego niezbędny łącznik, az drugiej tuleję grzewczą, w którą wkładana jest rura. Po podgrzaniu usuwa się je z lutownicy i po połączeniu ze sobą pozostawia się do ostygnięcia w pozycji stacjonarnej. Ważne jest, aby nie przegrzewać produktu, ponieważ może to prowadzić do zatkania w przyszłości.
Produkty metalowo-plastikowe są łączone za pomocą elementów zaciskanych pod nakrętką. W miejscu wejścia do domu na rurze nakłada się metalową lub plastikową tuleję.
Instrukcja krok po kroku:
- Filtr i zawór zwrotny są zainstalowane przed pompą. After - manometr i przełącznik ciśnienia.
- Jednostka ciśnieniowa jest podłączona do panelu sterowania i do wewnętrznego systemu zaopatrzenia w wodę. Jeśli używana jest pompa głębinowa, jest ona kontrolowana przez czujnik pływakowy umieszczony w zbiorniku.
- Jeśli stacja jest zainstalowana na powierzchni w pobliżu studni, stosuje się specjalny pojemnik - keson. W celu jego ułożenia kopią rurę na głębokość 2,5 m. W takim przypadku średnica studni powinna być dwa razy większa niż kesonu. Na dole leży betonowa poduszka 20 cm. Rura powinna wystawać ponad powierzchnię o 0,5 m. Nadmiar części jest odcinany.
- Kopią rów do ułożenia linii wodociągowej o głębokości 1,8–2 m. W kesonie zainstalowana jest pompa, podłączona do rur ssącej i spustowej. Następnie pojemnik wylewa się na obwodzie betonem o warstwie około 0,4 m.
- Po związaniu betonu pozostała przestrzeń zostaje wypełniona zaprawą cementowo-piaskową, pozostawiając około 0,5 m wolnej przestrzeni. Następnie jest wypełniony ziemią.
- Zgodnie ze schematem w domu wykonywana jest niezależna instalacja zbiornika hydraulicznego z przełącznikiem ciśnienia i innymi niezbędnymi urządzeniami. Urządzenia są podłączone do sieci elektrycznej i między sobą.
Po podłączeniu wszystkich urządzeń skonfigurowane zostaną niezbędne ustawienia, możesz rozpocząć testowanie. Podczas testu kontrolnego musisz sprawdzić węzły połączeń pod kątem wycieków.
Możesz zainstalować system zaopatrzenia w wodę w domu własnymi rękami. Lepiej jednak powierzyć uruchomienie specjalistom, zwłaszcza jeśli układ ciśnieniowy ma złożoną konstrukcję.
