Jak samemu przeprowadzić wentylację w wannie: lokalizacja pieca

Wyposażenie wanny wymaga nie tylko dobrego pokrycia i instalacji wszystkich niezbędnych elementów. Bardzo ważnym punktem jest zapewnienie korzystnego mikroklimatu, a do tego potrzebujemy terminowej, umiarkowanej wymiany powietrza.

Wentylacja w wannie to proces, do którego należy podchodzić ze szczególną ostrożnością. Jeśli system wentylacji jest nieprawidłowy, ludzie mogą zatruć się tlenkiem węgla lub źle się poczuć w łaźni parowej. Ponadto odpowiednio wyposażony system wentylacji przyczynia się do bardziej ekonomicznego zużycia paliwa, równomiernego rozprowadzania powietrza, a także ochrony kłód, których ściany wanny wykonane są ze stałej wilgoci, pleśni i zgnilizny.

Jak prawidłowo wykonać wentylację w wannie

Z reguły wentylacja nawiewno-wywiewna stosowana jest w łaźniach, w których powietrze wywiewane opuszcza pomieszczenie przez specjalny wyciąg, a świeże powietrze dostaje się przez otwór nawiewny.

Aby prawidłowo wykonać taki system własnymi rękami, musisz przestrzegać następujących zasad:

• Aby wyposażyć otwory zasilające, należy wybrać dolną część wanny, w pobliżu pieca. W takim przypadku powietrze nagrzewa się szybciej.
• Wskazane jest, aby ustawić otwory wylotowe tak wysoko, jak to możliwe - pomoże to poprawić przyczepność. Jeśli są zbyt niskie, a ciąg jest niewystarczający, stosuje się rurkę wentylacyjną.
• Otwory wlotowe i wylotowe powinny znajdować się naprzeciwko siebie. Aby powietrze było równomiernie rozprowadzane w pomieszczeniu, należy wykonać dwa otwory wylotowe - jeden niższy, drugi wyższy.
• Możliwe jest kontrolowanie dopływu i wywiewu powietrza za pomocą specjalnych przepustnic, które w razie potrzeby będą się zamykać i otwierać.
• Wymiana powietrza w łaźni parowej powinna odbywać się co najmniej 2-3 razy w ciągu godziny.

Lokalizacja pieca

Należy pamiętać, że metoda wentylacji może zależeć od rodzaju kąpieli. Na przykład w rosyjskiej łaźni proces wentylacji jest często przeprowadzany zwykłą metodą wentylacji.

Piekarnik przylegający

Piec Kamenka w sąsiednim pokoju. Jednak wietrzenie nie zawsze daje pożądany efekt. Na przykład, jeśli piec nie znajduje się w łaźni parowej, ale w następnym pomieszczeniu, system wentylacji należy wykonać w następujący sposób:

1. Aby piec trwał przez długi czas, tunel pieca jest zamurowany, pozostawiając szczelinę 0,5-1 cm, która będzie potrzebna do wypełnienia go wełną bazaltową, która zapobiegnie deformacji spowodowanej wysoką temperaturą oraz zniszczeniem muru i pieca.
2. Następnie wykonywane są wloty powietrza.
3. Następnie w łaźni parowej umieszczany jest wyciąg. Wykonany jest na przeciwległej ścianie i pożądane jest, aby znajdował się on po przekątnej od otworów zasilających. Na wysokości 20-30 cm od podłogi instalowane jest pionowe pudełko, które jest doprowadzane do otworu w pobliżu sufitu i wychodzi na zewnątrz. Powierzchnia pudełka jest wyłożona podszewką lub innym odpowiednim materiałem.

Wloty powietrza można wykonać na jeden z następujących sposobów:

• kanał wentylacyjny jest utrzymywany pod podłogą. Jego szerokość powinna przekraczać średnicę komina o 120%. W pobliżu paleniska umieszcza się blachę, która jest niezbędna do ochrony podłogi przed ogniem, gdy węgiel wypada z paleniska. Jeden koniec kanału wentylacyjnego jest wyświetlany na ulicy, a drugi w pobliżu blachy. Końce kanału są zamknięte metalowymi kratami;
• Różnica między drugą metodą a pierwszą polega na tym, że kanał wentylacyjny znajduje się nad podłogą. Jeden koniec jest również wyświetlany na ulicy, a drugi na arkuszu przed piecem.

Ważny! Otwory nawiewno-wywiewne muszą mieć ten sam obszar! Jeśli nie zastosujesz się do tej zasady, powstanie przyczepności, która zmniejszy ilość świeżego powietrza.

Piekarnik parowy

Kominek w łaźni parowej. W takim przypadku urządzenie wentylacyjne w wannie można wdrożyć na dwa sposoby:

• jeśli piec znajduje się w łaźni parowej, problem sam zorganizowania wentylacji znika. Aby zapewnić dostęp świeżego powietrza do łaźni parowej, między dnem drzwi a podłogą powstaje szczelina około 5 mm. Powietrze jest odprowadzane przez dmuchawę, należy jednak zauważyć, że dmuchawa będzie działać tylko wtedy, gdy ogień w piecu pali się stale;
• w saunach, które nie są wyposażone w kominy, lub w saunach, w których piekarnik pracuje okresowo, potrzebny jest bardziej złożony schemat wentylacji. Istnieje wiele opcji takich schematów. Na przykład możesz rozważyć jedną z opcji.

Kolejność instalacji:

1. Buduje się małe podium z cegły do ​​pieca, aby można było wprowadzić do niego przewód wentylacyjny. Podium jest ułożone w trzech rzędach: pierwszy na ścianie, drugi na środku i trzeci na krawędzi. Następnie musisz podnieść podium na wysokość 24 cm od podłogi i położyć cegłę na górze, pozostawiając otwór, na którym zostanie zainstalowany piekarnik.
2. Następnie musisz położyć końcową powierzchnię cegłą.
3. Drzwi od dmuchawy są wkładane do jednego końca kanału wentylacyjnego, a drugi koniec jest wyświetlany w łaźni parowej.
4. W ścianie sąsiadującej z łaźnią parową i pokojem relaksacyjnym budowane są dwa kanały, które powinny znajdować się na poziomie muru. Te kanały zamkną drzwi.
5. Następnie musisz zainstalować piekarnik na podium. Aby stworzyć równomierne obciążenie pudełka, metalowa płyta lub narożniki są umieszczane pod kuchenką.
6. Następnie musisz obmurować piec, pozostawiając odstęp 1-2 cm między cegłą a piecem. Później szczelinę tę należy wypełnić materiałem ogniotrwałym.
7. Ostatnim etapem jest budowa ceglanego ekranu z dwoma zasuwami konwekcyjnymi.
8. W przypadku układu wentylacji wyciągowej stosuje się ten sam schemat, co w przypadku wanny z kuchenką na zewnątrz łaźni parowej.

Budując łaźnię własnymi rękami, musisz z góry pomyśleć, jak dostanie się do niej świeże powietrze, a powietrze wylotowe zostanie usunięte. Jeśli łaźnia jest zbudowana z bali, odpowiednio zorganizowana wentylacja nie tylko przedłuży żywotność samych ścian, ale także zapobiegnie pleśni i wilgotnemu zapachowi w łaźni parowej.