Zasady wyboru i instalacji kanałów powietrznych różnych typów, rozmiarów, materiałów

Kanały powietrzne poruszają mieszanki gaz-powietrze, a także dostarczają czyste powietrze w danym kierunku. Różnią się kształtem i rozmiarem sekcji, długością, materiałem, metodami instalacji i charakterem operacji. Często różne rodzaje kanałów powietrznych są łączone w jeden schemat wentylacji, tworząc gałęzie, gałęzie i rękawy. Sztywne i półsztywne metalowe rury wentylacyjne są najbardziej poszukiwane w budownictwie przemysłowym i cywilnym.

Klasyfikacja kanałów

Kanały są instalowane w systemach wentylacyjnych o szerokiej gamie cech. Dlatego istnieje wiele rodzajów przewodów, które są łączone w podgrupy zgodnie z następującymi cechami:

• kształt przekroju (może być kwadratowy, owalny, okrągły, prostokątny);
• średnica przekroju (istnieje standardowy zestaw średnic dla różnych typów przekrojów; kanały powietrzne o dowolnej średnicy są wykonane do specjalnej wentylacji);
• materiał (blacha, plastik, metal);
• konstrukcja (szew prosty lub spiralny);
• sztywność;
• metoda mocowania (na kołnierzach lub bez);
• rodzaj mocowania (łuki, trójniki, zwoje).

Wybór kanału

Kształt przekroju

Najpopularniejszymi formami przekrojowymi stosowanymi w konstrukcji wentylacji są prostokątny i okrągły. W niektórych przypadkach można zainstalować tylko płaskie kanały wentylacyjne. Wykonane są z okrągłych rur, sprasowanych w owal na specjalnym sprzęcie.

Produkcja okrągłych kanałów jest tańsza, zużywają mniej materiału, a sama technologia jest prostsza. Na przykład do produkcji prostokątnego metalowego kanału zostanie wykorzystane o 25% więcej metalu niż okrągły kanał do wentylacji o tej samej wielkości i przepustowości. Wyjaśnia to fakt, że rura o prostokątnym przekroju jest złożona z kilku wzorów.

Zalety okrągłych kanałów:

• doskonała szczelność;
• wysokie właściwości aerodynamiczne (nie ma przeszkód dla przepływu powietrza);
• cicha praca;
• łatwe do zainstalowania;
• ważą mniej niż prostokątne.

Główną zaletą prostokątnych (płaskich) kanałów wentylacyjnych nad okrągłymi jest to, że łatwiej mieszczą się w ograniczonej przestrzeni. Dlatego przy niższych właściwościach aerodynamicznych i głośniejszej pracy kanały prostokątne są częściej instalowane w biurach, domkach wiejskich, czyli w stosunkowo małych obiektach.

Wymienione zalety stawiają okrągłe kanały powietrzne na pierwszym miejscu w wentylacji przemysłowej. Niektórzy producenci twierdzą, że bardziej opłacalne jest instalowanie 2 okrągłych kanałów równolegle w wentylacji niż 1 prostokątny lub płaski. To stwierdzenie dotyczy prawdziwej sieci wentylacyjnej. Przy wielu gałęziach około jedna trzecia powierzchni pnia znajduje się w okuciach, które są dość drogie.

Średnica odcinka kanału

Wymiary kanałów wentylacyjnych zależą od wartości projektowych prędkości przepływu. W przypadku pomieszczeń mieszkalnych prędkość jest ograniczona do 4 m / s. W przeciwnym razie dudnienie zakłóci ludzi.

Jeśli znana jest prędkość ruchu, wówczas pole przekroju określa wzór:

Smin=0,9 * L.,

tutaj: L. - przepływ powietrza w metrach sześciennych / godzinę, Smin - minimalna powierzchnia przekroju kanału w sq. cm.

Zgodnie z wymogami prawnymi określonymi w BCH 353-86 i SNiP 41-01-2003 okrągłe ocynkowane kanały wentylacyjne są wykonane w następujących średnicach w mm: 100, 125, 160,140, ​​200, 180, 225, 250 do 2000 mm. Regulowane są również wymiary przekroju kanałów prostokątnych: 100 - 3200 mm.

Projekt

Strukturalnie kanały są składane lub z prostym szwem, spawane spiralnie i spiralnie zwijane.

Wzdłużne kanały powietrzne zwane również przemysłowymi, są wykonane z litej blachy o długości 1 - 2,5 metra. Stosuje się blachy stalowe o grubości 0,5 mm - 1,2 mm. Połączenie szwu zwiększa sztywność ocynkowanego kanału do wentylacji, dlatego często umieszcza się go na zakręcie.

Rana spiralna (zamek) rury wykonane są z metalowej taśmy (taśmy) o grubości do 1 mm. Szerokość paska nie przekracza 13 cm, długość może być dowolna. Taśma jest złożona na dwa sposoby: w taśmie lub w pierścieniu. Druga metoda produkcji jest droższa, ale kanały wentylacyjne ze stali nierdzewnej mają znacznie wyższą jakość.

Spawane spiralnie ocynkowane kanały wentylacyjne wykonane są z szablonów o szerokości do 0,75 mi grubości blachy 0,75 - 2,2 mm. Krawędzie wzoru nakładają się i spawają. Rezultatem jest trwały, szczelny szew.

Materiały

Kanały wentylacyjne ze stali ocynkowanej Służą do transportu powietrza o standardowej wilgotności, podgrzanego do nie więcej niż +80 stopni, bez zanieczyszczeń substancji czynnych. Cynk chroni stal przed utlenianiem, zwiększając żywotność o kilkadziesiąt lat, znacznie podnosząc cenę rury. Grzyb nie rozwija się w ocynkowanych kanałach powietrznych, dlatego nadają się do pracy w warunkach wysokiej wilgotności (stołówki i restauracje, baseny, prysznice).

Kanały wentylacyjne ze stali nierdzewnej transportować masy powietrza podgrzane do +500 stopni. W kanałach przemysłowych należy stosować cienkowłóknową, żaroodporną stal, odporną na agresywne substancje. Grubość ściany może dochodzić do 1,2 mm. Kanały odporne na korozję są drogie, ale montowana jest z nich najbardziej trwała wentylacja. Najczęściej są instalowane w branżach związanych z wydzielaniem ciepła, promieniowania, cząstek ściernych.

Kanały z tworzywa sztucznego dobre również do wentylacji mieszanin aktywnych gazów. Są instalowane w fabrykach farmaceutycznych, chemicznych, spożywczych, w laboratoriach. Zazwyczaj plastikowe kanały wentylacyjne są wykonane z PVC (modyfikowanego polichlorku winylu). Wytrzymuje kontakt z wilgocią, oparami alkaliów i kwasów. Plastikowe elementy wentylacyjne tworzą szczelne połączenia, są lekkie i mają gładką powierzchnię wewnętrzną. W systemach wentylacyjnych czasami instalowane są kanały propylenowe.

Kanały z tworzywa sztucznego zawierają 2 warstwy folii metalowej przeplecionej spienionym tworzywem sztucznym. Kanały metalowe nie wymagają izolacji termicznej, są lekkie, bardzo wytrzymałe i wyglądają atrakcyjnie. W porównaniu z polipropylenowymi przewodami wentylacyjnymi są dość drogie, dlatego są używane tylko w ograniczonym zakresie.

Kanały winylowe to niezrównana odporność na pierwiastki chemiczne. Podobnie jak polipropylenowe kanały wentylacyjne, mogą być gięte pod dowolnym kątem, są trwałe i lekkie.

Kanały z włókna szklanego Są one stosowane w wentylacji zakładów chemicznych do przenoszenia oparów alkaliów i kwasów, a także do wewnętrznej wentylacji sklepów galwanicznych. Rury z włókna szklanego mogą być instalowane na zewnątrz budynku, są odporne na promieniowanie ultrafioletowe, w przeciwieństwie do tańszych przewodów z tworzywa sztucznego do wentylacji.

Sztywność

Przeważnie wyposażone są systemy wentylacyjne sztywne kanały okrągły lub prostokątny przekrój z dodatkową izolacją termiczną z wełną bazaltową. Takie kanały zapewniają szczelność i wytrzymałość autostrad. Rury z tworzyw sztucznych produkowane są na wytłaczarkach, a rury metalowe na giętarkach do profili. Sztywne kanały wentylacyjne są łatwe do zainstalowania i mają duże prędkości przepływu powietrza. Podczas tworzenia rozległej rozgałęzionej sieci przewodów należy obliczyć całkowitą masę wentylacyjną i wstępnie wybrać wzmocnione elementy złączne.

Elastyczne kanały wentylacyjne są wykonane w formie tektury falistej. Rama kanału jest sztywnym drutem stalowym skręconym spiralnie i powleczonym laminowaną folią lub poliestrem. Często ściany elastycznych kanałów wentylacyjnych są warstwowe. Zaletą elastycznej rury jest jej wyjątkowa łatwość instalacji, naprawy i transportu. Rura może być gięta w dowolnym kierunku, jest wielokrotnie ściskana i rozciągana, nowe kolana można łatwo podłączyć do gotowego systemu, może wytrzymać do +140 stopni (folia), do +90 poliamidu.

Poważnym minusem elastycznych kanałów powietrznych jest falista powierzchnia wewnętrzna. Tworzy przeszkody w powietrzu, zmniejsza prędkość i powoduje dodatkowy hałas.

Półsztywne kanały powietrzne zawierają najlepsze cechy elastycznych i sztywnych rur. Wyginają się i są bardzo trwałe. Półsztywne kanały powietrzne wykonane są z walcowanych taśm metalowych (aluminium). Półsztywne kanały powietrzne wytrzymują do +300 stopni, a stal do +700, dzięki czemu można je również stosować w systemach usuwania dymu.

W przeciwieństwie do przewodów elastycznych, półsztywne rozciągają się tylko raz, po czym nie ściskają się. Obecność szwów spiralnych również negatywnie wpływa na aerodynamikę, zmniejszając wewnętrzną średnicę kanału wentylacyjnego. Dlatego w złożonych systemach wentylacyjnych półsztywne kanały nie są stosowane.

Metody i rodzaje montowań

Do podłączenia przewodów wentylacyjnych najczęściej używać kołnierz i bandaż (bez opłatek) mocowanie. Wskazane jest, aby system wentylacji miał jak najmniej połączeń przewodów.

W kołnierzowy typ na końcach kanałów i kształtek to kołnierze, które są mocowane razem za pomocą nitowanych lub samogwintujących śrub. Nity są umieszczane co 20 cm, w niektórych przypadkach wykorzystują spawanie. Kołnierze są uszczelnione gumowymi uszczelkami, powstaje szczelne połączenie kanałów wentylacyjnych.

Opłatek metoda polega na tym, że na staw nakłada się bandaż metalowych listew i pasków cienkiego metalu. Ta metoda jest bardziej ekonomiczna, ponieważ zużywa mniej metalu; instalacja kanałów wentylacyjnych jest szybsza.

Zasady instalacji kanałów

Przed instalacją system wentylacji dzieli się na powiększone jednostki, długość jednego węzła nie może przekraczać 15 metrów. Węzły są gromadzone zgodnie z następującym algorytmem:

1. Zaznacz miejsca otworów i osprzętu na kanałach wentylacyjnych i ukształtowanych elementach.
2. Podziurawić.
3. Naprawy są ustalone i skręcone, wszystkie połączenia są uszczelnione specjalnymi związkami lub taśmą.
4. Ukształtowane elementy i kanały wentylacyjne są montowane w powiększonych jednostkach.
5. Zamocuj zaciski i uchwyty.
6. Podnieś gotowy zespół i zawieś go na gotowym sprzęcie.
7. Przymocuj do wcześniej zainstalowanej sekcji kanału wentylacyjnego, złącza są uszczelnione według średnicy.

Montaż elastycznych i półsztywnych kanałów wentylacyjnych jest łatwiejszy w porównaniu do sztywnych ocynkowanych. Rury są znacznie lżejsze, zwoje i łuki nie wymagają specjalnej pracy, szczególną uwagę należy zwrócić na połączenia kanałów wentylacyjnych, izolację i uszczelnienie połączeń.

• Przed montażem elastyczny przewód jest całkowicie rozciągnięty;
• Przejście przez ściany odbywa się tylko za pomocą specjalnych adapterów (tulei);
• Przewód nie może stykać się z rurami grzewczymi;
• Podczas rozciągania elastycznego przewodu należy obserwować kierunek ruchu powietrza wskazany na rurze i opakowaniu;
• Promień gięcia elastycznego przewodu musi wynosić co najmniej 2 średnice;
• Taśmy foliowe, plastikowe zaciski, zawieszenia, zaciski itp. Służą do łączenia ze sobą sekcji. Wszystkie połączenia muszą być uszczelnione;
• Rozmiar kanału wentylacyjnego musi odpowiadać średnicy zacisku, jeśli zacisk jest zbyt mały, sekcja wewnętrzna zostaje ściśnięta;
• Odległość między mocowaniami kanałów wentylacyjnych może wynosić 1 metr dla ustawienia poziomego i 1,8 m dla ustawienia pionowego;
• Dopuszczalne ugięcie elastycznej rury wynosi 5 cm na metr długości.

Dzięki wielu zaletom, elastyczne rury są stosowane w wentylacji w ograniczonym zakresie. Na przykład nie nadają się do pionowych autostrad o spadku pionowym większym niż sześć metrów.

Film instalacyjny dla kanału bez kołnierza: