Jak sam zrobić komin

Komin w prywatnym domu jest integralną częścią systemu ogrzewania i podgrzewania wody. Projekty te zapewniają moc wyjściową produktów spalania z kominków, kolumn, pieców gazowych i na paliwo stałe, które są instalowane w budynkach mieszkalnych, garażach, łaźniach i innych budynkach gospodarczych. Szybkość spalania paliwa, ciąg w piecu oraz bezpieczeństwo budynku i jego właścicieli zależą od prawidłowego montażu konstrukcji. Szeroka gama produktów tego typu jest w sprzedaży. Posiadając umiejętności konstrukcyjne, nie będzie trudno zrobić komina własnymi rękami. Aby to zrobić, musisz zapoznać się z urządzeniem tych struktur i zasadami ich montażu.

Wymagania dotyczące komina

Zasady budowy i działania systemów usuwania produktów spalania są określone w SNiP 2.04.05–91 i SNiP 41-01-2003. Ich zgodność z planowaniem i realizacją instalacji jest jednym z warunków uruchomienia obiektu. Rozmieszczenie konstrukcji jest procesem wieloetapowym, który polega na podniesieniu jej od dołu do góry, właściwym wykonaniu połączeń i przejściu przez konstrukcje wsporcze.

Właściwy komin musi spełniać następujące wymagania:

• minimalna długość kanału - 500 cm;
• prześwit rury - nie mniejszy niż rozmiar rury wylotowej;
• maksymalna liczba kolan (zwojów) - 3;
• poziomy biegnie do 200 cm;
• prędkość gazu wzdłuż kanału - 15-20 m / s;
• wysokość niszy do czyszczenia i zbierania kondensatu - od 25 cm;
  
• wysokość nad płaskim dachem - 50 cm;
• wysokość nad grzbietem - 50 cm lub kolor, jeśli wyjście znajduje się ponad 250 cm od swojego poziomu;
• promień łuku jest większy niż przekrój kanału;
• minimalna temperatura projektowa - 1000º.

Zabrania się łączenia mocy wyjściowych z kilku kotłów w jednym kanale. Nie wolno łączyć ze sobą rur kominowych i wentylacyjnych.

Budowa komina

Aby bez problemu zamontować system usuwania gazu z pieca, należy zrozumieć jego konstrukcję i zasadę działania. Wydajność i bezpieczeństwo całego systemu grzewczego zależy od prawidłowej konstrukcji i uwzględnienia wszystkich niuansów.

Standardowe urządzenie kominowe:

• Bojler. Ma palenisko, urządzenie do regulacji intensywności spalania, odgałęzienie do odprowadzania gazów opuszcza ciało. Podłączona jest do niego rura.
• Sam kanał. W zależności od warunków układania może być ściśle pionowy lub mieć zakręty. Te fragmenty odpowiadają parametrom głównego kanału.
• Puch. Są to przedłużenia, które są wykonywane w miejscach, w których rura przecina sufity i dach. Flary są wyposażone w materiał izolacyjny.
• Nagłówek. Jest to urządzenie zabezpieczające przed dostępem wody, śniegu, gruzu i małych zwierząt do rur.
• Uchwyt kominowy. Według rodzaju zastosowania, jest on wykonywany na ścianach i na dachu, aby wytrzymać silne obciążenia wiatrem i zsuwający się mokry śnieg.

Każdy element konstrukcyjny pełni określoną funkcję i wymaga starannego przestudiowania podczas planowania.

Wybór materiału

Właściwy wybór materiałów jest jednym z elementów jakości konstrukcji. Każda z nich ma swoje zalety i wady, koszt i trwałość. Podejmując decyzję, powinieneś dokładnie rozważyć wszystkie aspekty i nie przegapić żadnego niuansu.

Rura z kotła może być wykonana z takich materiałów:

• Cegła.Bloki charakteryzują się odpornością ogniową, pojemnością cieplną i trwałością. Można je nawet postawić na żeliwnym kotle pracującym na węglu. Na tym zalety końca cegły. Jest wiele innych wad - konstrukcja jest bardzo ciężka. Prostokątny prześwit może tworzyć wewnętrzne turbulencje. Ściany są porowate i szorstkie, sadza gromadzi się na nich intensywniej. Woda pochłania powierzchnię, a kiedy zamarza na zimno, łamie ją.
• Żelazo. Zastosowanie rur okrągłych jest optymalnym rozwiązaniem. Komin z metalowej rury można szybko i łatwo zmontować za pomocą dzwonów lub spawania. Stal ma wystarczającą wytrzymałość. Żelazo podlega jednak korozji, a kwasy powstające w kanale szybko go korodują.
• Cement azbestowy. Niedrogi materiał, z którego łatwo jest złożyć bezpośredni komin. Trudność polega na uszczelnieniu połączeń, dla których trudno jest wybrać uszczelniacz o pożądanych właściwościach. Ponadto kanał azbestocementowy wewnątrz jest porowaty, sadza szybko gromadzi się na jego powierzchni.
• Ceramika. Doskonałe rozwiązanie dla tych, którzy mają wystarczające środki na kosztowny zakup. Ceramika jest trwała, żaroodporna, a sadza nie osiada na gładkich ścianach wewnętrznych.
• Puszka z izolacją (kanapka). Obecność wypełniacza między rurami eliminuje punkt rosy i zapobiega kondensacji. Produkt nie musi być dodatkowo izolowany, sadza wewnątrz gromadzi się niezwykle wolno.

Kominy należy zmontować z jednego materiału, ponieważ każdy z nich ma własny współczynnik rozszerzalności cieplnej.

Instrukcje krok po kroku i niuanse instalacji

Aby osiągnąć wynik jakościowy, na pierwszym etapie budowy sporządzany jest schemat kominowy i wykonywane są niezbędne obliczenia.

Najtrudniej zbudować kanał z cegły. Proces jest długi, trudny, wymagający przerw, aby mur się skurczył. Jeśli komin jest lekki, należy go umieścić na górze pieca. Gdy konstrukcja przechodzi przez kilka pięter, jest umieszczana obok pieca i łączona z adapterem.

Komin wykonany z cegły własnymi rękami odbywa się w następującej kolejności:

1. Produkcja rozwiązania. Stosuje się glinę, wapno i cement.
2. Układanie podstawy za pomocą wiązania każdego rzędu.
3. Wydajność rury wewnętrznej z otworem na przepustnicę.
4. Przejście sufitu, produkcja puchu.
5. Układanie zewnętrznego kanału, układ drugiego przedłużenia (wydry).

Podsumowując, pęknięcia są zamknięte, a głowica jest zainstalowana.

O wiele łatwiej jest montować kominy ceramiczne. W zespole zastosowano gotowe elementy, które należy połączyć, uszczelnić i bezpiecznie przymocować. Prace są wykonywane w następującej kolejności:

1. Produkcja podstawy ogniotrwałej z rurą.
2. Etapowa instalacja rurociągu w dzwonie. Jednocześnie złącza są uszczelniane żaroodpornym uszczelniaczem.
3. Mocowanie autostrady do ścian i konstrukcji poddasza.
4. Zastosowanie izolacji termicznej.
5. Montaż dekoracji zewnętrznej, montaż głowicy.

Podczas budowy ceramiki należy przestrzegać ogólnych zasad dotyczących kominów - instalować włazy inspekcyjne, kolektory kondensatu i ochronę podłóg specjalnym fartuchem.

Rurociągi typu sandwich są również wykonane z prefabrykowanych połączeń, które są wstawiane jeden w drugi.

Montaż komina ze stali nierdzewnej odbywa się w następującej kolejności:

1. Wykonanie podstawy za pomocą rury.
2. Montaż autostrady z jednoczesną izolacją punktów węzłowych. Stosuje się uszczelniacz lub namoczony w glinie sznur azbestowy.
3. Układanie komina przez ścianę lub sufit.
4. Mocowanie komunikacji do ścian i dachu.
5. Ustawienie głowy.

Po zbudowaniu komina własnymi rękami z żelaznej rury z grzejnikiem, nie możesz się martwić o jego dodatkową dekorację.Produkt tak naprawdę się nie nagrzewa; można go położyć przez drewniany sufit bez montażu fartucha.

Obsługa i czyszczenie komina

Przy prawidłowej eksploatacji kominy mogą służyć przez dziesięciolecia bez wypadków i napraw. Zasady serwisowania urządzenia są dość proste. Powinny być regularnie sprawdzane pod kątem uszkodzeń i regularnie czyszczone. Zimą konieczne jest częstsze spuszczanie kondensatu, aby zapobiec jego zamarznięciu.

Aby uniknąć szybkiego tworzenia się sadzy, zaleca się stosowanie wysokiej jakości suchego paliwa. W takim przypadku nie należy podnosić temperatury w piecu do wartości krytycznej, ponieważ ma to negatywny wpływ na rurę.

Komin jest czyszczony z kotła na drewno, ponieważ zabrudzi się, ale co najmniej raz w roku. Stosowane są następujące metody:

• Mechaniczny. Obudowa jest kryzą z ładunkiem, na kablu lub sztywnym uchwycie.
• Termiczny. Osad jest niszczony przez spalanie drewna osiki, które wytwarza intensywne ciepło podczas spalania.
• Chemiczny. Do paliwa dodaje się syntetyczne lub organiczne składniki, które zamieniają sadzę w pył lub płynną substancję.

Aby osiągnąć najlepszy wynik, zaleca się regularne czyszczenie zapobiegawcze co miesiąc przy regularnym użytkowaniu piekarnika.