Ważnym szczegółem podczas budowy budynku mieszkalnego jest instalacja konstrukcji grzewczej. Nowoczesny rynek oferuje zastosowanie ciepłej wody podłogowej i ścian ciepłej wody. Rozważ zalety i wady tego systemu oraz funkcje instalacji.
Zalety i wady podłóg i ścian wodnych
Ten rodzaj ogrzewania pomieszczeń ma kilka zalet:
- korzyści ekonomiczne w porównaniu z elektrycznie ogrzewanymi powierzchniami;
- bezpieczeństwo użytkowania (z wyłączeniem porażenia prądem i poparzeń);
- długi okres eksploatacji (od 25 lat);
- nie wysusza powietrza w pomieszczeniu;
- oszczędza miejsce;
- Jest łączony z innymi rodzajami ogrzewania.
Ma następujące wady:
- montaż na schodach jest niemożliwy;
- uzyskanie pozwolenia na urządzenie w budynku wielokondygnacyjnym jest niezwykle trudne (prawie zawsze odmawia się realizacji projektu);
- ryzyko uszkodzenia systemu, które może prowadzić do zalania sąsiadów od dołu;
- montaż podłogi wodnej i ścian jest droższy niż elektryczny.
Instalacja ogrzewania podłogowego
Pierwszym etapem instalacji jest stworzenie projektu. Na tym etapie musisz zdecydować: czy ogrzewanie podłogowe uzupełni ogrzewanie z grzejnika, czy stanie się głównym źródłem ogrzewania.
Jeśli instalacja zostanie przeprowadzona w prywatnym domu z kilkoma piętrami, konieczne jest zapewnienie instalacji mikserów i zespołów kolektorów na każdym piętrze. Jednocześnie muszą być podłączone do centralnego pionu. Zespół najkorzystniej jest umieszczony w środkowej części podłogi, tak że długość rur jest w przybliżeniu taka sama dla wszystkich pomieszczeń.
Zaleca się stosowanie gotowych, zmontowanych w produkcji, rozdzielaczy. Są testowane fabrycznie, mają gwarancję i są łatwe w instalacji. Ich główną wadą jest wysoki koszt, ale często ich niezawodność całkowicie się zwraca.
Następnie wybiera się rury, są one kilku rodzajów:
- polipropylen;
- metal;
- metal-plastik na bazie usieciowanego polietylenu.
Rury polipropylenowe są najtańsze na rynku, ale mają również stosunkowo krótki okres eksploatacji, rury metalowe mają wyższą cenę i są trudne do zainstalowania, ale ich zaletą jest długi okres użytkowania. Rury najbardziej optymalne pod względem ceny i jakości to produkty oparte na usieciowanym polietylenie.
Projekt izolowanych podłóg przewiduje również rodzaj układania rur:
- spirala;
- Wąż.
Rodzaj muru wybiera się w zależności od wielkości lokalu. Oprócz głównych typów istnieją różne warianty: podwójny „wąż”, prosty „wąż”, podwójna spirala itp. Eksperci zalecają układanie rur za pomocą spirali - chociaż jest to bardziej czasochłonna metoda, ogrzewanie będzie równomierne, a konstrukcja nie będzie poddawana dodatkowym naprężeniom zginającym . „Wąż” jest bardziej odpowiedni do małych pomieszczeń - do 10 metrów kwadratowych. m. Możesz także użyć połączonych metod stylizacji.
Po wszystkich pracach projektowych i wyborze materiałów rozpoczyna się instalacja. Pierwszym etapem jest przygotowanie fundamentu. Powierzchnia do układania powinna być płaska, w tym celu można użyć samopoziomującej podłogi masowej lub zaprawy cementowo-piaskowej. Po wyschnięciu betonowej podstawy układana jest izolacja termiczna. Do tych celów stosuje się polistyren lub penofol.
Grubość warstwy izolacyjnej zależy od podłogi:
- na pierwszym lub parterze, pod którym znajduje się gleba, układana jest warstwa o grubości 6-8 cm;
- w przypadku pomieszczeń, w których znajduje się nieogrzewany pokój, warstwa izolacyjna ma 2 cm;
- na wyższych piętrach, znajdujących się nad ciepłymi pokojami, wystarczy warstwa izolacji 3-5 mm.
Siatka wzmacniająca jest układana na podstawie termoizolacyjnej w celu zamocowania, a następnie rur. Aby ułatwić instalację, zaleca się nałożenie układu rur na warstwę izolacyjną. Podczas instalacji należy unikać nadmiernych zagięć. Cięcie rur - tylko na miejscu. Aby uniknąć możliwych wycieków, nie umieszczaj ich w pasowaniu ciasnym ani nie łącz segmentów.
Po wszystkich powyższych pracach rury są podłączone do grzebieni rozdzielczych i testowany jest system grzewczy:
- rury są wypełnione płynem chłodzącym;
- ciśnienie w systemie wzrasta do 5 barów;
- po tym nastąpi spontaniczny spadek ciśnienia do 2-3 barów;
- zwiększyć ciśnienie do 5 barów i poczekać, aż spadnie do 2-3 barów;
- powtórz ten cykl kilka razy;
- podczas testowania dokładnie sprawdź kontury systemu pod kątem możliwych wycieków;
- następnie ustawia się ciśnienie robocze 1,5-2 bar i pozostawia na jeden dzień, ciśnienie w tym czasie nie powinno się zmniejszać.
Następnie, jeśli działanie systemu jest zadowalające, przeprowadzane są końcowe testy, w tym celu maksymalna temperatura pracy jest ustawiana na kotle, a pompy obiegowe są dostosowywane do ciśnienia roboczego. Cała struktura grzewcza powinna się nagrzewać. Następnie test powtarza się po dniu.
Po sprawdzeniu ogrzewanie zostaje całkowicie wyłączone w celu wypełnienia jastrychu. System musi być całkowicie schłodzony. Zaleca się stosowanie specjalnego rozwiązania do ogrzewania podłogowego. W przypadku pomieszczeń mieszkalnych grubość podłogi nad rurami powinna wynosić 20 mm, a dla gospodarstw domowych lub przemysłowych - 40 mm. Ważne jest, aby poczekać, aż podłoga całkowicie wyschnie, przed ponownym uruchomieniem ogrzewania, zwykle ten okres wynosi 28 dni.
Montaż ogrzewania w ścianach
Montaż, wybór materiału i testowanie konstrukcji w ścianach odbywa się zgodnie z powyższym algorytmem. Różnica polega na tym, że system jest przymocowany warstwą tynku. Pierwszy rząd mieszanki wypełnia puste przestrzenie między rurami. Następnie mocowana jest kolejna siatka wzmacniająca i przeprowadzane jest wykończenie tynkiem.
Wniosek
Wbudowane systemy podgrzewania wody dobrze pasują do ogrzewania domów prywatnych, budynków użyteczności publicznej i budynków przemysłowych. Ważne jest przestrzeganie wszystkich zasad instalowania systemu i jego działania.
