Jakie są pompy wodne do ogrzewania

Naturalne spadki ciśnienia nie zawsze zapewniają wymagane ciśnienie chłodziwa w systemach grzewczych z jednym lub większą liczbą obwodów. Zdobądź pomoże pompę wody do ogrzewania, wbudowaną bezpośrednio w wyposażenie kotła. Przed użyciem należy zapoznać się z urządzeniem i charakterystyką techniczną urządzeń, a także zrozumieć podstawowe kryteria wyboru odpowiedniej próbki.

Cel i urządzenie

Odmiany pomp obiegowych do ogrzewania

Pompy wodne do ogrzewania prywatnego domu są wbudowane w obwody w celu wytworzenia ciśnienia wystarczającego do cyrkulacji chłodziwa. Zawierają następujące elementy:

  • obudowa z umieszczoną w niej komorą roboczą;
  • silnik elektryczny z wirnikiem;
  • mechanizm odpowietrzający;
  • skrzynka rozdzielcza (zaciskowa) ze schematem połączeń.

Ostatni z tych elementów obejmuje dodatkowe wyposażenie elektromechaniczne przeznaczone do sterowania pracą silnika elektrycznego.

Prostota konstrukcji agregatów pompowych gwarantuje ich niezawodne działanie przez cały deklarowany przez producenta okres eksploatacji (około 5-10 lat).

Rodzaje pomp wodnych

Nowoczesne pompy obiegowe do kotłów grzewczych, zgodnie z ich cechami konstrukcyjnymi, są podzielone na modele „suche” i „mokre”. Ich różnice przejawiają się w naturze interakcji elementów napędowych z chłodziwem.

Zespoły suchego wirnika

Cechy konstrukcyjne mokrego i suchego wirnika

Konstrukcja pomp obiegowych tego typu nie zapewnia bezpośredniego kontaktu chłodziwa z wirnikiem silnika. Jego część robocza jest oddzielona od ruchomych elementów pierścieniami o specjalnej konstrukcji. Te ostatnie są wykonane na podstawie następujących materiałów:

  • grafit lub ceramika;
  • Węglik wolframu;
  • klasyczna stal nierdzewna;
  • tlenek glinu.

Zasada działania pompy polega na obracaniu łopatek w medium chłodzącym. W tym przypadku otwór do poboru wody znajduje się na środku komory roboczej. System przekierowujących go kanałów znajduje się w strefie peryferyjnej. Dzięki temu urządzeniu obszar roboczy jest podłączony do silnika tylko poprzez uszczelnienie wału, co pozwala w razie potrzeby wymienić napęd bez całkowitego demontażu.

Zalety sprzętu do suchego pompowania obejmują:

  • wysoka wydajność, sięgająca 70–80%;
  • minimalne prawdopodobieństwo uderzenia wodnego w momencie uruchomienia;
  • dopuszczalne pionowe mocowanie silnika;
  • zdolność do pompowania znacznych objętości płynu (z powodu dużej mocy).
Pompy z suchym wirnikiem są głośniejsze i nie wolno ich instalować w obszarach mieszkalnych.

Ze względu na szereg niedociągnięć kruszywa suche są stosowane głównie w przemyśle i systemach ogrzewania budynków biurowych. W budynkach mieszkalnych użycie jest ograniczone. Negatywne strony:

  • wysoki poziom hałasu;
  • potrzeba częstej wymiany oringów;
  • możliwość wycieku chłodziwa z naruszeniem szczelności komory;
  • potrzeba chłodzenia silnika.

Ze względu na znaczny rozmiar i wagę pompy typu suchego są instalowane bezpośrednio na podłodze lub zawieszane na specjalnych wspornikach.

Pompy mokrego wirnika

Pompa mokrego wirnika działa dłużej, ponieważ części ocierające znajdują się w wodzie

Pompa układu grzewczego z mokrym wirnikiem jest zasadniczo podobna do modelu opisanego powyżej z jedną różnicą: wał silnika styka się z płynem chłodzącym, który służy również do chłodzenia silnika. Takie urządzenia nie są w stanie działać bez dodatkowego smarowania, w przypadku braku którego przegrzewają się i stają się bezużyteczne. Ponieważ wszystkie elementy pompy są jednostką monolityczną, jej naprawa w przypadku awarii jest fizycznie niemożliwa. Produkt w tym przypadku jest całkowicie zastąpiony nowym.

Zalety mokrych wirników obejmują:

  • ciche funkcjonowanie;
  • kompaktowe rozmiary;
  • niskie zużycie energii (nie więcej niż 30-50 watów);
  • zdolność do pracy bez konserwacji;
  • niski koszt i łatwa instalacja.

Wadami pomp z mokrym wirnikiem są ograniczona moc, niemożność wyeliminowania awarii silnika i stosunkowo niska sprawność (40-60%). Wady to dopuszczalny montaż urządzenia tylko w pozycji ściśle poziomej.

Zalety i wady pomp

Pompa w systemie grzewczym przyspiesza przepływ gorącego i zimnego płynu chłodzącego

Wcześniej systemy grzewcze różnych klas z reguły nie miały pompy wodnej w swoim składzie. Chłodziwo poruszało się przez rury grawitacyjnie, ciągłość cyrkulacji zapewniona była przez różnicę ciśnień w różnych punktach obwodu. Systemy z naturalnym obiegiem są nadal używane do ogrzewania domów prywatnych, chociaż są znacznie mniej powszechne.

Zalety systemów pompowych z wymuszonym obiegiem obejmują:

  • zmniejszenie obciążenia urządzenia poprzez zmniejszenie różnicy temperatur w rurach wlotowych i wylotowych;
  • równomierny rozkład strumieni ciepła;
  • możliwość dostosowania temperatury chłodziwa;
  • szybkie nagrzewanie przy uruchomieniu zimnego kotła.

Do tego należy dodać możliwość zintegrowania pompy z systemem sterującym pracą urządzenia. Pomimo tych wszystkich zalet urządzenia obiegowe nie są pozbawione wad, które przejawiają się w zależności od zasilania i wysokich kosztów.

Funkcje znakowania pomp wodnych

Wartości symboli na pompie obiegowej

Dla pomp tej klasy nie ma jednolitych wymagań dotyczących etykietowania. Sami producenci wybierają zestaw parametrów technicznych wskazanych na tabliczce znamionowej urządzenia, która jest zamontowana na obudowie. Wyświetla następujące informacje:

  • ustalony kierunek ruchu chłodziwa;
  • standardowy rozmiar (średnica) połączonych rur;
  • maksymalne ciśnienie i temperatura;
  • producent produktu i jego model;
  • stopień ochrony i charakterystyka sieci zasilania.

Czasami producent podaje dodatkowe informacje - na przykład symbole zgodne z przepisami technicznymi.

Zasady wyboru pomp wodnych do ogrzewania

Opcje wyboru pompy obiegowej

Możliwe jest wybranie odpowiedniej pompy do systemów grzewczych dopiero po dokładnym przestudiowaniu jej właściwości technicznych:

  • Wydajność lub stosunek energii utraconej w pompie do użytecznej pracy związanej z przenoszeniem chłodziwa;
  • wartość ciśnienia płynu charakteryzująca różnicę ciśnienia między otworami wlotowymi i wylotowymi;
  • maksymalna objętość chłodziwa w układzie pompowana przez komorę roboczą przy minimalnej rezystancji obwodu (zasilanie);
  • moc pobierana przez urządzenie w kilowatach;
  • średnica nominalna rur podłączonego sprzętu.

Prawidłowo wybierz pompę - wybierz sprzęt specjalnie dla systemu grzewczego, którego temperatura nośnika nie przekracza 130-150 ° C. Zwrócono również uwagę na maksymalne ciśnienie (PN) w obwodzie roboczym w temperaturze 20 ° C i na okres, na który udzielana jest gwarancja producenta. Zazwyczaj te informacje są wystarczające, aby upewnić się, że charakterystyka pompy odpowiada parametrom zainstalowanego systemu grzewczego.

Moc urządzenia

Największa moc w pompach przemysłowych

Ten parametr zależy od mocy cieplnej urządzenia kotłowego, w którym ma być zainstalowana pompa. Ten ostatni jest obliczany na podstawie praktycznych wskaźników wystarczających do ogrzania pomieszczenia o powierzchni 100 metrów kwadratowych. na przykład liczniki. Im więcej ciepła potrzebujesz do ogrzewania, tym mocniejsza musi być pompa zapewniająca pompowanie wymaganej objętości.

Wybierając ten parametr, przyjmuje się z niewielkim marginesem, gwarantując otrzymanie pożądanej mocy cieplnej. Nie należy oszczędzać i starać się ściśle przestrzegać obliczonego stosunku mocy pompy i wyposażenia. W przyszłości może to prowadzić do znacznie większych kosztów. Nie zaleca się również kupowania produktu o dużym marginesie mocy, co nieuchronnie prowadzi do nadmiernego zużycia energii elektrycznej.

Dodatkowa funkcjonalność

Przed zakupem zespołu pompy odpowiedniego do wyposażenia kotła, upewnij się, że zawiera on następujące dodatkowe opcje:

  • zdolność do pracy ze stałą prędkością obrotową wału napędowego;
  • dopuszczalność do pracy w kilku trybach (zwykle trzy prędkości);
  • obecność elektronicznego modułu sterującego.

Możliwości te pozwalają na bardziej elastyczne podejście do stosowania urządzeń pompujących w dowolnej sieci grzewczej. Ponadto umożliwiają pracę w trybach ekonomicznych, które znacznie zwiększają wskaźniki oszczędności energii.

Instalacja pompy wodnej

Instalowanie pompy obiegowej w obejściu

Najczęstszym sposobem instalowania pompy wodnej jest podłączenie jej do zworki między prostą gałęzią a powrotem (w obejściu). Takie podejście pozwala uzyskać następujące korzyści:

  • wygoda demontażu lub tymczasowego odłączenia urządzenia od sieci na przykład w przypadku problemów z zasilaniem;
  • możliwość przesunięcia pompy poza obieg grzewczy;
  • wyjątek biegu jałowego;
  • dopuszczalność dostrajania całego systemu.

Do instalacji potrzebny jest standardowy zestaw narzędzi, w tym klucze otwarte i klucze nastawne, szczypce, a także nitka holownicza lub lniana i uszczelniacz.

Nakrętki typu „amerykańskiego” są zwykle dostarczane w komplecie z pompą, jednak adaptery (napędy) i zawory będą musiały być przygotowane niezależnie.

Pierwsze zespoły z zaworami

Kolejność instalacji:

  1. Zmontowane są trzy pracujące węzły z zaworami.
  2. Dwa z nich są zamontowane po bokach pompy, a trzeci jest zainstalowany na wcześniej zmierzonym odcinku prostej rury.
  3. Przed osadzeniem w obejściu przygotowuje się pętlę pompy, której nakrętki nie są jeszcze dokręcone.
  4. Wyszczególniono miejsca włączenia węzłów do rury, po czym profesjonalny spawacz wykonuje wszystkie niezbędne operacje spawalnicze.
  5. Dolna część pętli jest montowana na powrocie, a następnie wszystkie nakrętki są dokręcane.

Na ostatnim etapie pracy pompa jest podłączona do źródła zasilania.

Ogrzewanie

Wentylacja

Kanalizacja