Wysokiej jakości izolacja wanny od wewnątrz jest odpowiedzialną procedurą, która znajduje się na liście prac dotyczących wewnętrznej ochrony budynku. Jeśli nie poświęci się należytej uwagi, podczas eksploatacji łaźni w celu ogrzania łaźni parowej konieczne będą znacznie większe koszty. W przypadku złej jakości izolacji podczas wykonywania kąpieli nie będzie możliwe uzyskanie wystarczająco wysokiej temperatury.
Wybór materiału do izolacji wanny
Wybór odpowiedniej izolacji do wanny jest szczególnie ważny. Na rynku dostępna jest szeroka gama materiałów termoizolacyjnych używanych do ogrzewania różnych konstrukcji, ale nie każdy nadaje się do łaźni parowej, w której wilgotność i temperatura osiągają wartości krytyczne dla większości znanych powłok ochronnych. Aby ustalić, która izolacja wanny na ścianach w środku jest lepsza, musisz zapoznać się z następującą listą:
- ekspandowana glina;
- wełna szklana;
- wata bazaltowa.
-
- Wełna szklana
-
- Wełna kamienna
-
- Ekspandowana glina
Stosowanie polistyrenu do wymienionych celów nie jest zalecane, ponieważ w wysokich temperaturach zaczyna uwalniać substancje szkodliwe dla zdrowia ludzkiego.
Keramzyt jest optymalny do izolacji podłóg w wannie. Płynność materiału izolacyjnego gwarantuje dobre wypełnienie podłoży drewnianych i betonowych. Może być również stosowany w posadzkach żelbetowych wstępnie obłożonych jastrychem cementowym.
Wełna mineralna i podobne izolatory cieplne służą do izolacji ścian i sufitów. Najbardziej skuteczny jest izolator cieplny na bazie wełny kamiennej (bazaltowej), wyposażony w specjalną powłokę w postaci folii odblaskowej.
Wewnętrzne schematy izolacji
Aby niezawodnie zaizolować wannę od wewnątrz i chronić wewnętrzne powierzchnie, musisz przygotować podstawę i sam materiał. Ogólny schemat instalacji izolacji w łazienkach:
- Za pomocą wybranego izolatora ciepła sufit jest wykończony, a następnie przenoszony jest na ściany.
- Pod koniec tych procedur zaczynają izolować podłogę.
- Na ostatnim etapie drzwi łaźni parowej i cała konstrukcja są wykończone materiałem termoizolacyjnym.
- W razie potrzeby izolację przeprowadza się z zewnątrz.
-
- Etap 1 - sufit
-
- Etap 2 - ściany
-
- Etap 3 - drzwi i podłoga
Podczas podgrzewania poszczególnych składników kąpieli stosuje się różne schematy. Różnią się one dla podłóg, ścian i sufitów i mogą mieć pewne niuanse, które należy wziąć pod uwagę podczas prac izolacyjnych.
Instrukcja samodzielnego rozgrzewania
Izolacja termiczna podłogi i sufitu
Prace nad izolacją powierzchni sufitu są wykonywane w następującej kolejności:
- Płaszczyzna jest pokryta arkuszami papieru rolkowego, ułożonymi w stos z utworzeniem nakładek (zakładki), a następnie utrwalenia w wygodny sposób.
- Sufit z papierem jest zamknięty wstępnie przygotowanymi matami z materiału izolacyjnego, ułożonymi szczelnie na dnie.
- Na górze zamocowana jest specjalna folia, przymocowana za pomocą taśmy maskującej. Do mocowania wraz z izolatorem ciepła zaleca się stosowanie listew drewnianych wypchanych wzdłuż krawędzi płyt izolacyjnych.
Podczas instalacji konieczne jest zapewnienie ciągłej powłoki bez szczelin i szwów. Ważne jest utrzymanie szczelności izolacji przeciwwodnej, w przypadku naruszenia której para zacznie dostawać się do materiału izolacyjnego. W takim przypadku możliwe jest odkształcenie („osiadanie”) zrolowanych mat i znaczne pogorszenie właściwości ochronnych.
Drewniane klocki użyte do zamocowania warstwy termoizolacyjnej służą jako podstawa do wypychania wykończenia, w którym stosuje się tylko materiały drewniane. Za ich pomocą można osiągnąć użyteczny efekt substancji żywicznych uwalnianych podczas silnego ogrzewania. Dobry wynik uzyskuje się, jeśli do pokrycia sufitu stosuje się powszechne i niedrogie gatunki drewna: lipa lub osika.
Sekwencja operacji mających na celu ochronę podłogi wygląda nieco inaczej. W przypadku budynków z cegły wygląda to tak:
- Przygotowywana jest podstawa: jastrych cementowy na betonowej lub drewnianej podłodze z desek.
- Warstwa hydroizolacyjna jest ułożona w postaci folii polietylenowej, która niezawodnie chroni podstawę przed tworzeniem się grzybów i próchnicy.
- Arkusze grubego papieru są układane w celu ochrony pomieszczenia przed niechcianymi zapachami z podziemi.
- Oprócz hydroizolacji i papieru ułożona jest rama oparta na drewnianych klockach.
- Rozszerzoną glinę wlewa się do uformowanych nisz lub układa się arkusze wełny mineralnej.
- Kolejna warstwa hydroizolacji jest układana na materiale izolacyjnym.
W końcowym etapie pracy na uformowanym „cieście” wykonywana jest kolejna rama szkieletu, na której końcowa powłoka jest pokryta dobrze przyciętymi deskami.
Ściany
Jako izolacja ścian wanien stosuje się te same materiały, co w przypadku sufitu. Operacje dla ich ochrony rozpoczynają się od obliczenia i tymczasowego zamocowania półfabrykatów walcowanego izolatora ciepła. Po ułożeniu ich na wierzchu ułożona jest drewniana rama wykonana z drewna, na której wyłożona jest folia o grubości 65-70 mm. Kolejność pokryć i mocowań jest taka sama jak w przypadku powierzchni sufitu. Głównym zadaniem jest zapewnienie wymaganego poziomu szczelności.
Aby wykończyć izolowane ściany wanny z ramą, lepiej jest zastosować podszewkę, która w razie potrzeby może być również zastosowana do sufitu. W takim przypadku musisz być przygotowany na znaczne koszty związane z wysokiej jakości wykończeniem tych elementów konstrukcyjnych.
Fundacja
Podczas podgrzewania fundamentu wykonanego z kęsów z gazokrzemianu lub innego materiału wymagającego ochrony, szczególną uwagę zwraca się na wspólne strefy poszczególnych bloków. W tych miejscach możliwe jest tworzenie zimnych mostów, wymagających obowiązkowej ochrony.
Przed ogrzaniem obszarów styku podstawy na podstawie bloków piankowych należy najpierw przetworzyć wszystkie słabości za pomocą mastyksu bitumicznego. Następnie zaczynają kleić na nich materiał termoizolacyjny (płyty piankowe lub poliuretanowe), których grubość jest wybierana co najmniej 150 mm. Część piwniczną łaźni wykonaną z cegły wystającej z ziemi można zaizolować tą samą luźną ekspandowaną gliną. Wcześniej na podstawie płyt podłogowych wykonano jastrych z ciekłego spienionego gliny betonowej, co nieznacznie poprawia izolację termiczną.
Oprócz tych materiałów często stosuje się płyty Rockwell do ochrony tej części konstrukcji. Kiedy fundamenty fundamentowe są izolowane na zewnątrz, zwykle montowane są na nowoczesnych panelach Facade Butts.
Izolacja drzwi
Materiał filcowy służy do izolacji drzwi do łaźni parowej i łazienki. Zalety takiego grzejnika obejmują niski koszt i całkiem akceptowalną wydajność, zwłaszcza w połączeniu z innymi izolatorami ciepła. Do tego nadaje się spieniony polietylen lub ekool, które zaleca się umieszczać po wewnętrznej stronie skrzydła drzwi.
Kolejność pracy jest następująca:
- Przed ułożeniem filcu i płyt wybranej izolacji termicznej na chronionej powierzchni pakowana jest rama z cienkich szyn.
- W utworzonych niszach układane są przedmioty cięte według ich wielkości.
- Na warstwie izolacji pakowane są arkusze sklejki wodoodpornej o grubości około 40 mm.
Powłoka utworzona w wyniku tych działań gwarantuje ochronę przed przenikaniem zimna do łaźni i łaźni parowej przez drzwi.
Aby zwiększyć skuteczność izolacji termicznej przestrzeni wewnętrznych, zaleca się dodatkowo wypełnić warstwę filcu na zewnątrz drzwi.
Ważne punkty
Przed ogrzaniem łaźni własnymi rękami musisz zapoznać się z cechami procedur przeprowadzanych w tym samym czasie i zwrócić uwagę na następujące punkty:
- izolacja sauny i podobnych obiektów powinna mieć minimalny wskaźnik higroskopijności (słabo wchłania wilgoć);
- zwykle izolator cieplny jest wybierany z wielu niepalnych materiałów;
- przygotowując drewniany dom z bali do przyszłej kąpieli, należy rozważyć kwestię jego zewnętrznej izolacji.
Wybór odpowiedniej izolacji zależy od materiału ścian, podłogi, sufitu i fundamentu wanny.
