Czas jego działania i nieprzerwane funkcjonowanie pracy zależą od prawidłowo dobranej głębokości zanurzenia systemu kanalizacyjnego w glebie. Najpoważniejszym testem dla systemu jest pora zimowa, a także okresy wiosenne i jesienne, kiedy podnosi się woda gruntowa, jest mało śniegu, a nieoczekiwany mróz może spowodować uszkodzenie systemu. Jeśli głębokość układania rur jest niewystarczająca, mogą zamarznąć, co spowoduje uszkodzenie systemu kanalizacyjnego. Innym zagrożeniem są zewnętrzne obciążenia mechaniczne. Przy głębokości wykopu mniejszej niż 50 cm, gdy rury przechodzą pod ścieżką dla pieszych lub odcinkiem, wzdłuż którego jeżdżą samochody, mogą się zdeformować, wyciekać, a system kanalizacyjny ulegnie awarii.
Z drugiej strony przy nadmiernym pogłębieniu systemu kanalizacyjnego sama warstwa gleby może wywierać nadmierny ładunek. Może to prowadzić do pęknięć w systemie, szczególnie przy zastosowaniu rur z tworzyw sztucznych, które są mniej trwałe niż żeliwo. Aby temu zapobiec, ważne jest nie tylko prawidłowe obliczenie optymalnej głębokości wkraplania rur, ale także prawidłowe wybranie samych rur. Rury żeliwne są trwałe, ale dziś są coraz rzadziej używane. Zostały one zastąpione lżejszymi i tańszymi plastikowymi. Są dwojakiego rodzaju: szary dla domowych ścieków i pomarańczowy dla zewnętrznych. Pomarańczę wykonano z trwałego materiału - nieplastyfikowanego polichlorku winylu. Mają grubą ścianę - 3,2 - 3,4 mm, mają wyższą odporność na ciepło i trwałość.
Standardy głębokości i ich wpływ
Zasady porządkowania ścieków określa SNiP 3.05.04-85. Jasne wymaganie dotyczące głębokości kanalizacji nie jest określone w dokumentach. Wynika to z faktu, że warunki klimatyczne i gleby w różnych regionach kraju są różne. Minimalny poziom pogłębienia kanalizacji oblicza się, odejmując 30 cm od wartości zwanej „głębokością zamarzania gleby” (dla rur o średnicy do 40 cm). W każdym regionie ten poziom jest inny. Im silniejsze mrozy w danym obszarze, tym głębszy powinien być wykop dla rurociągu kanalizacyjnego. Doświadczalnie ustalono, że zagłębienie poniżej 70 cm jest niebezpieczne.
Wydajność kanalizacji wewnętrznej powinna znajdować się 0,3 m powyżej głębokości zamarzania gleby, ponieważ ścieki są dość ciepłe przy wyjściu z domu. Następnie dreny chłodzące są chronione przed zamarzaniem warstwą gleby.
Im głębiej układane są ścieki, tym bliżej wody gruntowe. Przy sezonowym wzroście poziomu kanalizacja może znajdować się w wodzie. Przy gwałtownym spadku temperatury może zamarzać i przestać działać. Aby tego uniknąć, należy zaizolować system kanalizacyjny.
Chroń kanał ściekowy przed zamarznięciem:
- Kable grzewcze.
- Izolacja rur (skorupa wykonana ze styropianu lub styropianu, waty bazaltowej, spienionego polietylenu).
Rury kanalizacyjne układane są na zboczu, tak aby ścieki z gospodarstw domowych przepływały grawitacyjnie. Dlatego w płaskim obszarze głębokość wykopu musi wzrosnąć, aby uzyskać pożądane nachylenie. Nachylenie zależy od średnicy rur:
- Ø = 5 cm - 3 cm na 1 m długości;
- Ø = 11 cm - 2 cm na 1 m długości;
- Ø = 15 cm - 8 mm na 1 m długości;
- Ø = 20 cm - 7 mm na 1 m długości.
Jeśli te parametry nie zostaną wzięte pod uwagę, możliwe jest albo zamulenie rur z powodu powolnego ruchu przepływu, albo zablokowanie z powodu faktu, że zbyt szybki przepływ wody nie ma czasu na zmywanie cząstek stałych ze ścian wewnętrznych. Dlatego maksymalne nachylenie jest ściśle regulowane - 15 cm na 1 m rury. SNiP zaleca szybkość przepływu płynu w rurach kanalizacyjnych wynoszącą 0,7–1,0 m / s. Prędkość ta jest zapewniana przez zalecane dokumenty normatywne kąty pochylenia dla różnych średnic rur.
Ważnymi czynnikami do obliczeń są topografia i struktura gleby.
Istnieje „Mapa głębokości zamarzania gleby”. W zależności od regionu i struktury gleby głębokość kanalizacji będzie się różnić.
Wzór na określenie głębokości zamarzania gleby według SNiP 2.02.01-83 wynosi h = √ M * k, gdzie M * jest sumą absolutnych średnich miesięcznych temperatur (w zimie) w pewnym regionie, k jest współczynnikiem dla każdego rodzaju gleby:
- glina i glina - 0,23;
- glina piaszczysta, drobne i piaszczyste piaski - 0,28;
- duże, średnie i żwirowe piaski - 0,3;
- gruba gleba - 0,34.
Wraz z pojawieniem się nowych technologii szamba należą już do przeszłości. Dzisiaj częściej używane są szamba, których głębokość jest wkraplana w zależności od ich modelu. W każdym razie jest to co najmniej 1,5 m.
Aby obliczyć głębokość wykopu w punkcie połączenia rurociągu ze zbiornikiem ze ściekami, stosuje się wzór: H2 = H1 + L × k, gdzie:
- H2 - głębokość połączenia ze studnią;
- Н1 - poziom wyjścia ścieków z domu;
- L jest długością rur;
- k - współczynnik nachylenia (0,03 dla rur Ø 5 cm, 0,02 dla rur Ø 10 - 11 cm, 0,01 - dla większej średnicy).
Jeśli dla L weźmiemy długość rur do żądanego odcinka, możemy obliczyć głębokość wykopu na dowolnym odcinku systemu odwadniającego.
Tak więc, aby obliczyć głębokość układania rury kanalizacyjnej w prywatnym domu, potrzebujesz sumy absolutnych średnich miesięcznych temperatur w interesującym regionie i rodzaju gleby na terenie. Po obliczeniu głębokości zamarzania gleby odejmij 30 cm od tej figury. Będzie to głębokość wykopu. W każdym razie nie może być mniejsza niż 70 cm.
Przykład obliczeniowy
Obecnie istnieją kalkulatory do obliczania głębokości zamarzania gleby, w zależności od regionu i rodzaju gleby. To najszybszy i najłatwiejszy sposób na obliczenie. Możesz niezależnie dowiedzieć się w serwisie meteorologicznym o średnich miesięcznych temperaturach zimowych w regionie i znając glebę witryny, obliczyć głębokość zamarzania gleby na swojej stronie.
Na przykład w Niżnym Nowogrodzie, na terenie z gliniastą glebą, głębokość zamarzania gleby wynosi 1,447 m. Odejmując 0,3 m od tej liczby, okazuje się 1,147 m. Zatem rury o średnicy mniejszej niż 50 cm powinny być zakopane na głębokości 1,1 m.
Jeśli wszystkie te warunki są spełnione, możesz być pewien niezawodności i trwałości wykonanej komunikacji i cieszyć się wszystkimi korzyściami cywilizacji, cieszyć się życiem w przyrodzie, a nie w „kamiennej dżungli”.
