Aby zachować zgodność z normami sanitarnymi i higienicznymi, należy zapewnić wysokiej jakości odprowadzanie ścieków ze wszystkich obiektów mieszkalnych i przemysłowych. W tym celu montowany jest system kanalizacyjny. Jego rurociągi, jako łączące się statki, ostatecznie występują w LZO (lokalne zakłady oczyszczania). Ścieki z prywatnego kolektora wpływają do wstępnie zamontowanego szamba lub szamba.
Definicja i cel
System kanalizacji nazywany jest specjalnym węzłem sanitarnym. Jest integralnym elementem LZO. Za pomocą ścieków odprowadzana jest tutaj cała woda zanieczyszczona kałem, odpadami przemysłowymi i domowymi. W LZO ścieki są wstępnie oczyszczane, zanim zostaną odprowadzone do pobliskich zbiorników wodnych.
Naruszenia i nieprawidłowe działanie kolektora miasta mogą prowadzić do poważnej katastrofy ekologicznej.
Klasyfikacja i urządzenie
Kolektor do odwadniania jest podzielony na typy według przeznaczenia, lokalizacji względem budynku i rodzaju konstrukcji. Według strefy lokalizacji wyróżnia się takie systemy:
- Ścieki wewnętrzne: sieć rurociągów zamontowanych wewnątrz budynku. Z każdego urządzenia hydraulicznego jest odgałęzienie w kierunku centralnego pionu. W przyszłości ścieki są transportowane do sieci publicznej.
- Ścieki zewnętrzne: rurociągi i inne elementy komunikacyjne na zewnątrz budynków, dzięki którym ścieki są wysyłane do lokalnej oczyszczalni ścieków. Z reguły kolektor zewnętrzny jest montowany pod ziemią. Średnica rur zmienia się w zależności od ilości transportowanej brudnej wody.
Celowo kanał ściekowy dzieli się na takie typy:
- Ulewa. Służy do odprowadzania wody deszczowej z budynków, dróg, autostrad, pasów startowych.
- Drenaż. Pozwala usunąć nadmiar wody gruntowej z terenu.
- Kał Kanalizacja, przez którą usuwane są ścieki komunalne i przemysłowe.
Z założenia kolektory są podzielone na trzy grupy:
- Rozdzielony. Oznacza to oddzielny transport ścieków domowych, przemysłowych i burzowych oraz oddzielne odbiorniki.
- Częściowo oddzielne Odprowadzanie ścieków wzdłuż różnych linii i ich dalsze gromadzenie w jednym zbiorniku.
- Stopowe Deszcz i ścieki komunalne są transportowane przez jeden kolektor do wspólnej umywalki.
W przypadku ścieków bytowych (kałowych) zastosowanie ma oznaczenie K1; dla burzy - K2; dla przemysłu - K3. Nie należy mylić miejskiej autostrady z odchodami z kanałami kablowymi. Pod nim również ustaw podziemne kolektory.
Elementy systemu kanalizacyjnego
Każdy lokalny system kanalizacyjny lub system publiczny / przemysłowy ma wiele elementów. Ponadto różnią się one dla sieci zewnętrznych i wewnętrznych.
W przypadku kolektora w budynku stosuje się następujące elementy:
- Rury;
- zamki wodne;
- łuki i trójniki;
- dopasowywanie;
- pompa kałowa (jeśli to konieczne, jeśli nie jest możliwe transportowanie ścieków grawitacyjnie ze względu na specyfikę konstrukcji lub relief na miejscu).
Do ścieków zewnętrznych:
- Rury wykonane z polimeru, żeliwa lub betonu.
- Studzienki (rewizja, przelew, przechowywanie, drenaż) w zależności od rodzaju, zasięgu i konfiguracji kolektora (proste, zakrzywione). Studnia inspekcyjna pomaga wyeliminować blokady w niektórych odcinkach rurociągu.
- Odbiornik, to szambo, szambo, szambo, zbiornik napowietrzający. Każdy wybiera dla siebie czołg zgodnie z dostępnymi środkami. Czasami budują szambo z opon samochodowych lub żelbetowych pierścieni. Napęd jest zainstalowany za pomocą prywatnego urządzenia kanalizacyjnego.
- Keson. Jest to konieczne, jeśli pompa kałowa jest zainstalowana w obszarze kolektora.W takim przypadku system kanalizacyjny jest uważany za wysokość podnoszenia.
Podczas instalowania sieci zewnętrznej lepiej jest użyć rur z tworzywa sztucznego w pofałdowaniu. Tutaj pierścienie odgrywają dodatkową rolę usztywniaczy, gleba nie wywiera nacisku na kolektor.
Aktualne wymagania
Podczas projektowania i instalowania kolektora ważne jest przestrzeganie norm i zasad sanitarnych (SNiP). W przeciwnym razie wydajność systemu wyniesie zero.
Wymagania dotyczące lokalizacji i instalacji ścieków zewnętrznych:
- Szambo lub szambo znajduje się co najmniej 5 metrów od domu. Ze studni lub studni - w odległości 20 metrów.
- Materiał rury musi być trwały i odporny na korozję.
- Głębokość układania kolektora znajduje się poniżej zamarzania gleby w tym obszarze. W przeciwnym razie rurociąg jest jakościowo izolowany.
- Zakręty i łuki nie powinny być montowane pod kątem 90 stopni. Ostre zmiany doprowadzą do zatkania zbiornika.
- Stronniczość. Jeden z najważniejszych punktów podczas instalowania systemu kanalizacyjnego. Aby ścieki wpływały do odbiornika grawitacyjnie, konieczne jest ułożenie rur na zboczu w kierunku szamba. Im mniejszy prześwit rury, tym większe nachylenie. Przy przekroju 50 mm nachylenie ścieków grawitacyjnych wynosi 3 cm na 1 metr liniowy kolektora. O średnicy 100 mm - 2 cm / mp O przekroju 160 mm i większym niż 0,8-0,7 mm / mp
Zgodnie z normami budowlanymi i przepisami dotyczącymi rur kanalizacyjnych i szamb, muszą one ułożyć fundament. Im cięższy kolektor, tym bardziej powinien być trwały. Betonową platformę wlewa się pod plastikowe beczki i zbiorniki napowietrzające, do rur wystarcza piaszczysta poduszka.
Przygotowanie do instalacji zewnętrznego systemu kanalizacyjnego
Jako środki przygotowawcze przeprowadza się wstępną ocenę gleby: jej skład i głębokość zamarzania, występowanie wód gruntowych. Na podstawie otrzymanych danych koniecznie składają się na projekt. Rysunek stosuje się do długości zewnętrznej części rurociągu, lokalizacji jego zakrętów, lokalizacji studni. Będzie to przydatne w przyszłości podczas przeprowadzania napraw i konserwacji.
Po wszystkich obliczeniach ważne jest przygotowanie wykopu i wylotu rury z domu. Aby to zrobić, w fundamencie uformowany jest otwór (15 cm poniżej powierzchni gruntu) i koniecznie włożona jest do niego stalowa tuleja. Wydostaje się przez nią rura.
Kopią rowy zgodnie z zamierzonym schematem. W takim przypadku obserwuj odchylenie w kierunku szamba. Dno wykopu jest starannie ubite i pokryte warstwą lekko wilgotnego piasku. Jest również dobrze zagęszczony. Jeśli nie możesz wykopać wykopu z jakiegokolwiek powodu (jest budynek, jest jezdnia itp.), Użyj metody poziomego wiercenia kierunkowego, aby ułożyć rurociąg.
Kroki instalacji
Z reguły wszystkie rurki są połączone w gniazdo - każdy koniec następnego elementu jest wkładany do gniazda poprzedniego, aż się zatrzyma. Jeśli chodzi o montaż elementów z tworzywa sztucznego, wszystkie połączenia są uszczelniane i układane za pomocą gumowych uszczelek. Rury żeliwne gotuje się lub uszczelnia specjalnym roztworem.
W pełni zmontowany system jest sprawdzany pod kątem wycieków, a dopiero potem jest izolowany w razie potrzeby i zakopywany. Ważne jest, aby upewnić się, że kolektor nie zwisa w żadnej z sekcji, w przeciwnym razie z czasem doprowadzi to do przerwy w komunikacji.
Zabronione jest zagęszczanie gleby nad ułożonymi rurami. Z czasem sam usiądzie pod wpływem opadów atmosferycznych.
Obsługa i konserwacja
Z reguły zewnętrzny system kanalizacyjny ułożony zgodnie ze wszystkimi normami działa poprawnie. Następujące zasady usługi pomogą przedłużyć jej żywotność:
- Zabrania się wyrzucania dużych artykułów higieny osobistej do toalety. Może to spowodować zablokowanie jednej z części rurociągu.
- Raz w roku wskazane jest przepłukanie zewnętrznego kolektora silnym ciśnieniem gorącej wody (50-60 stopni). Pomoże to zapobiec zamuleniu ścian systemu, wzrostowi tłustych polipów na nich.
- W okresie zimowym, jeśli nikt nie będzie korzystał z kanalizacji, wskazane jest zaizolowanie wszystkich instalacji hydraulicznych w domu lub zorganizowanie regularnego ogrzewania pomieszczenia. W przeciwnym razie system zamarznie od strony domu, co może prowadzić do pośpiechu w toalecie i rurach. Jeśli wystąpi zamrożenie, musisz poczekać do wiosny, aż kolektor odmrozi się losowo.
Prawidłowe działanie autonomicznego systemu kanalizacyjnego przedłuża jego żywotność o dziesięciolecia.
