Często w celu zapewnienia komfortu wymagane są specjalne warunki, których centralny system kanalizacyjny nie jest w stanie zapewnić. W tym celu często montują autonomiczną wersję, ale jak zainstalować poprawnie, aby nie było problemów w przyszłości?
Czym są autonomiczne ścieki
Ścieki autonomiczne to budynek o lokalnym charakterze, który pełni funkcję oczyszczania ścieków i jest godną alternatywą dla centralnego systemu kanalizacyjnego. Metody oczyszczania ścieków w takim kanale są podzielone na trzy typy: biologiczny, mechaniczny i chemiczny. Pierwsza metoda jest przeprowadzana przy użyciu mikroorganizmów, które ekstrahują materię organiczną z drenów. Metoda mechaniczna polega na usuwaniu nierozpuszczalnych zanieczyszczeń z wody pod obciążeniem fizycznym lub mechanicznym. Jeśli chodzi o chemiczny sposób oczyszczania, istnieje aktywne zastosowanie koagulantów, których interakcja przyczynia się do oczyszczania wody.
Sam autonomiczny system kanalizacyjny składa się z:
- Wewnętrzne sieci kanalizacyjne (rurociągi i ujęcie wody w domu);
- Zewnętrzne sieci kanalizacyjne (rury prowadzące z domu do szamba, zawsze ze spadkiem, dzięki czemu woda porusza się grawitacyjnie);
- Oczyszczalnia ścieków;
- Pola filtracyjne.
Zasada działania większości niezależnych kanałów ściekowych polega na etapowym oczyszczaniu ścieków w kilku komorach. Szamba, w których to się odbywa, można podzielić na podziemne instalacje filtracyjne i małe biologiczne oczyszczalnie.
- Pierwsze z nich obejmują sam szambo, w którym ścieki z domu i gdzie osiadają i są częściowo fermentowane w środowisku beztlenowym, oraz podziemny system filtracji, w którym oczyszczona woda jest oczyszczana przez przejście przez filtr piaskowo-żwirowy lub specjalny wykop filtracyjny.
- Każda ze struktur drugiego typu składa się z kilku komór połączonych w budynku. Najpierw woda jest oczyszczana w komorze septycznej, a następnie uwolniona od dużych cząstek wchodzi do zbiornika napowietrzającego, w którym do głębokiego czyszczenia wykorzystuje się zdolność napowietrzania biofilmu.
Zalety i wady systemu
M.
zastosowania autonomicznych ścieków zależą bezpośrednio od ich rodzaju, ponieważ można je warunkowo podzielić na lotne i nielotne.
Systemy lotne działają z powodu bakterii tlenowych, które potrzebują dostępu do powietrza, dlatego w takich obiektach stosuje się specjalną sprężarkę, która zużywa energię elektryczną. W odniesieniu do zużytej energii elektrycznej nie przekracza ona 70 W / h. W przypadku nich ich wysoki koszt można odróżnić od wad, ponieważ istnieje znacznie więcej plusów:
- Całkowite przetwarzanie ścieków na wodę użytkową;
- Zrzut wody do dowolnego miejsca;
- Absolutna szczelność;
- W niektórych przypadkach absolutnie nie ma potrzeby korzystania z usług padlinożerców;
- Ścisłość;
- Szybkie procesy czyszczenia.
Nielotne są pojemniki wykonane z cegły lub tworzywa sztucznego, które są podzielone na kilka szamba, przez które przepływa woda o około 50 procent. Pozostałe czyszczenie odbywa się na polach filtracyjnych. Jeśli mówimy o takich instalacjach, wszystko jest dokładnie odwrotnie. Z zalet można wymienić tylko taniość i łatwość instalacji. Chociaż w takich systemach jest o wiele więcej wad:
- Duża ilość robót ziemnych;
- Przydział dużej powierzchni pod polem filtracyjnym;
- Stałe pompowanie odpływu i płatność regularnych usług kolektorów;
- Wcześniej czy później ścieki zaczną wnikać w ziemię, zatruwając ją w ten sposób;
- Trwały nieprzyjemny zapach, który trudno jest wyeliminować.
Pomimo tych wszystkich niedociągnięć drugi typ autonomicznego systemu kanalizacyjnego jest znacznie bardziej popularny niż jego droższa wersja. Ale jeśli obliczysz koszt obsługi nieulotnych systemów, zauważysz, że kwoty stają się w przybliżeniu równe.
Instrukcja instalacji dla kanalizacji autonomicznej
Przed rozpoczęciem pracy warto dokładnie przeanalizować następujące czynniki witryny, aby zapewnić najbardziej udaną budowę. Tak więc kluczową rolę odgrywają:
- Ulga strony;
- Klimat;
- Gleba i jej składniki;
- Lokalizacja i poziom wód podziemnych;
- Liczba mieszkańców domu i okres pobytu w nim;
- Obecność przeszkód utrudniających wjazd ciężarówek kanalizacyjnych.
Nie warto wykonywać prac i obliczeń samodzielnie, ponieważ w przypadku najmniejszego błędu ryzykujesz wyrzuceniem pieniędzy i stwarzaniem problemów w postaci nieefektywnych ścieków lub ciągłej potrzeby naprawy i dodatkowej konserwacji.
Aby stacja działała pomyślnie, kieruj się następującymi zasadami:
- Miejsce w luźnej i niekwaśnej glebie nadaje się do odprowadzania ścieków, ponieważ mieszkają tam odpowiednie mikroorganizmy, upewnij się również, że miejsce to znajduje się w dość dużej odległości od domu i innych budynków. Nie zapominaj, że powinna znajdować się w maksymalnej odległości od studni, jeśli taka istnieje;
- Przed zainstalowaniem rur kanalizacyjnych upewnij się, że rysunki wskazują poziom wód gruntowych i głębokość zamarzania.
- Szambo musi być wyposażone w betonowe pierścienie lub cegły, aby zapewnić niezawodne uszczelnienie;
- Zaproś specjalistów do instalowania rur, w tym momencie nie warto oszczędzać, ponieważ przy ich złej instalacji istnieje szansa na unieważnienie całego systemu kanalizacyjnego.
Następnie należy obliczyć szacunkową liczbę drenów, pozostawiając liczbę stałych mieszkańców. Jest to około 200 l / dzień na osobę.
Następnie następuje ułożenie dołu, w którym w przyszłości zostanie umieszczony szambo. Zostaną do niego podłączone rury, przez które będą przepływać ścieki. Pamiętaj, że warto układać, aby zminimalizować liczbę zwojów, ponieważ to one są pierwszym powodem zatkania rurociągu, należy je również układać na ubitym piasku, ponieważ każda gleba zaczyna z czasem opadać.
Jeśli chcesz uniknąć zamarznięcia zewnętrznego rurociągu, zadbaj o jego wysokiej jakości izolację lub wyposaż budynek w ogrzewanie. Aby wyeliminować możliwość zamarznięcia rur zewnętrznych, ułóż kabel, który zostanie podłączony do prądu i zapewni pożądaną temperaturę nawet w najcięższych mrozach.
Pamiętaj również, że takie miejsca są częstym schronieniem dla gryzoni, więc pozostawienie wystarczającej ilości trucizny również nie będzie zbyteczne.
Instalacja wewnętrznego systemu kanalizacyjnego ma również kilka subtelności:
- Najpopularniejsze rury do ścieków domowych to rury PVC lub PP;
- Standardowe nachylenie do układania wynosi 1-3 centymetry na metr liniowy. Na styku rur stosuje się połączenie w kształcie dzwonu, w razie potrzeby może to być trójnik lub wersja;
- Mocowanie rury do ściany powinno być mocne i przeprowadzone na specjalnych zaciskach;
- Instalacja i podłączenie kanalizacji w domu powinny być przemyślane, aby uniknąć niepotrzebnej pracy i rur. Najlepiej umieścić toaletę w pobliżu pionu kanalizacyjnego.
