Naleving van de voorschriften voor het gebruik van waterbeschermingszones maakt deel uit van een pakket maatregelen ter bescherming van de natuur, verbetering van de sanitaire en milieutoestand van watergebruiksvoorzieningen en verbetering van het nabijwatergebied. De regels voor bediening en onderhoud van het watervoorzieningssysteem worden beschreven in het gespecialiseerde gedeelte van SanPiN, dat ook sanitaire en hygiënische normen vaststelt voor milieuvoorzieningen.
Waterveiligheidszone
Overeenkomstig de "Watercode van de Russische Federatie" van 03.06.2006. N 74-ФЗ voor objecten die worden gebruikt in drink- en huishoudelijke watervoorziening, om te beschermen tegen vervuiling en om het sanitair en epidemiologisch welzijn van de bevolking te garanderen, worden sanitaire zones voor de bescherming van de watervoorziening ingesteld. Ze verbieden of beperken de bouw van woningen en productiemiddelen, de bouw van landbouwfaciliteiten en het uitvoeren van activiteiten. Sanitaire beschermingszones worden geïnstalleerd in de buurt van waterwerken, ongeacht de locatie.
De regels voor het gebruik van het watervoorzieningssysteem zijn voorgeschreven in SanPiN 2.1.4.1110-02, die rechtskracht heeft en een titeldocument is voor gebruik door individuen en rechtspersonen.
Wat betreft het gebruik van watervoorziening zijn milieumaatregelen gericht op het verminderen en verminderen van vervuiling. De regeling is gericht op verschillende soorten objecten:
- oppervlakkig;
- ondergronds;
- kunstmatig.
Bij het bestuderen, boekhouden en toepassen van regels voor watergebruik moet er rekening mee worden gehouden dat objecten per zone worden geclassificeerd en verdeeld.
Surface-objecten
Onttrekking van open water wordt beschouwd als een voorziening voor het gebruik van oppervlaktewater.
- De eerste riem is een waterinlaatstructuur. Het wordt beschouwd als een gevoelige voorziening met een doorvoersysteem met een beschermd aangrenzend gebied, waarvan de grootte wordt bepaald in overeenstemming met de afmetingen van de gebouwen.
- De tweede gordel legt beperkingen op aan het gebied grenzend aan de eerste, alle gebouwen zijn hier verboden. De grens van de band wordt individueel bepaald afhankelijk van de grootte van het territorium en de bron, de snelheid van de waterbeweging, die nodig zijn voor zelfreiniging van het waterlichaam.
- De derde riem vervult een observatiefunctie. Er zijn geen beperkingen op het gebruik, de monitoring is aan de gang.
Informatieborden worden geplaatst op de grenzen van de veiligheidszones en een hek staat op de grenszones van de veiligheidszones.
Ondergrondse objecten
Wateropname uit putten wordt gedefinieerd als ondergronds.
- Eerste riem. De veiligheidszone van de watervoorziening volgens de SNIP is van 25 tot 50 meter. Alle structuren behalve die met betrekking tot wateropname zijn verboden. Deze omvatten gemalen, watertorens en bijgebouwen. Toegang wordt verleend aan werknemers, specialisten en technische teams die systeemproblemen oplossen. Het territorium is gescheiden door een hek.
- Tweede riem. Het wordt berekend met behulp van hydrodynamische wetten en klimatologische dendrologische omstandigheden, waarbij het gebied van mogelijke besmetting dat het aangrenzende gebied binnenkomt gedurende een periode van honderd tot vierhonderd dagen wordt bepaald.
- Derde riem. Gelegen in het woongebied van mensen. De geschatte gebruiksduur van de waterput is 25 tot 50 jaar. Op basis van de berekeningen wordt algemeen aangenomen dat vervuiling door menselijke activiteiten veel later dan deze periode de wateropname zal bereiken.
De sanitaire beschermingszones van de watervoorziening zijn aangegeven op de kaarten en afgebakend met speciale borden.
Kunstmatige objecten
Wateropname van constructies buiten de wateropname wordt beschouwd als een kunstmatig object van watergebruik. De sanitair-hygiënische beschermingszones buiten het territorium van wateropname uit natuurlijke bronnen zijn gerangschikt rond:
- filterstations en reservetanks - tot 30 meter;
- pompstations, magazijnen met chemicaliën voor sanitair en putten - tot 15 meter;
- watertorens - tot 10 meter.
Nabij de waterleiding worden, afhankelijk van het niveau van het grondwater en de diameter van de waterleidingen, sanitaire restrictiestroken met een breedte van tien tot vijftig meter gelegd.
Als waterkanalen in bevolkte gebieden worden aangelegd, is het toegestaan de beschermingszones te verkleinen op basis van de resultaten van de coördinatie met de SES.
Het gebied van beschermde zones van waterleidingen wordt gereguleerd door SanPin 2.1.4.1110-02. De volgende minimale randafmetingen zijn ingesteld:
- niet minder dan vijf meter van de fundering van gebouwen en constructies;
- minimaal drie meter van palen, hekken en wegen;
- niet minder dan twee meter van de wegmarkeringen;
- niet minder dan een meter van zendmasten.
Er mogen geen toiletten, afvalconstructies, mestopslagplaatsen, afvalbakken en andere constructies zijn die de watervoerende lagen in de waterbeschermingszones kunnen verontreinigen. Het is verboden waterleidingen aan te leggen op stortplaatsen, riool- en filtratievelden, industriële bedrijven, begraafplaatsen en begraafplaatsen voor vee.
Verantwoordelijkheid voor schending van beschermde gebieden
Overtreding van de regels in de sanitaire zone van het watervoorzieningssysteem leidt tot administratieve en strafrechtelijke aansprakelijkheid:
- Compensatie voor materiële schade veroorzaakt door ongeautoriseerde bouw, illegale opslag en ophoping van afval in het beschermde gebied.
- Sancties voor overtredingen van de regels van regelgevende documenten tijdens de bouw.
- Voor het in beslag nemen van beschermde gebieden wordt een strafrechtelijke sanctie opgelegd.
Als een overtreding wordt geconstateerd, is onwetendheid over de grenzen van het waterbeschermingsgebied geen excuus. Voor aanvang van de bouw of landwerkzaamheden dienen vergunningen te worden overeengekomen bij de waterleiding.
Als er geen informatieborden of andere beperkende maatregelen zijn, draagt de uitvoerende organisatie de verantwoordelijkheid voor de veiligheid van het grondgebied. Als alle informatie- en spervuurelementen aanwezig zijn in de sanitair-epidemiologische beperkingszones, is de dader aansprakelijk.
Overeenkomstig het wetboek van administratieve overtredingen wordt een boete opgelegd wegens overtreding van het regime in beschermde gebieden:
- voor burgers van 500 tot 1000 roebel;
- ambtenaren van 1 tot 2 duizend roebel;
- rechtspersonen van 10 tot 20 duizend roebel.
De boetes worden bepaald in overeenstemming met de herziening van de federale wet van 22 juni 2006 nr. 116 - FZ.
Het niet naleven van de vereisten om milieuzones nabij waterpijpleidingen in een voor gebruik geschikte toestand te brengen, brengt aansprakelijkheid met zich mee:
- voor individuen 3000 - 5000 r;
- voor ambtenaren 3000 - 5000 r;
- voor rechtspersonen 20.000 - 30.000 p.
Zoals gewijzigd door federale wet nr. 282 van 21 oktober 2013
Niet-naleving van de eisen voor de bescherming van waterlichamen, die hun vervuiling of uitputting met zich meebrengen, dreigt met een boete:
- voor individuen 1500 - 2000r;
- voor ambtenaren 3000 - 4000r;
- voor rechtspersonen 30000 - 40000 wrijven.
Aangezien onwetendheid over de wet niet vrijwaart van aansprakelijkheid, is het voor aanvang van de werkzaamheden noodzakelijk de projectdocumentatie met de regelgevende instanties te coördineren om schade aan natuurlijke hulpbronnen te voorkomen.
